პაემანის დღიურები. ეპიზოდი 4. ძროხა და ჩაშლილი სპაგეტი

ჩემს ცხოვრებაში აი, უკვე მერამდენედ, დრო პირად მტრად გამოვაცხადე. საათის ისრები წინ მიიწევდა, ხოლო მე ისტერიკულად ვალაგებდი, უფრო სწორად, ერთი ადგილიდან მეორეზე გადამქონდა ზედმეტი ნივთები და ყველაფერს სადღაც ვმალავდი

ცუდი ბიჭის კარგი გოგო (მესამე თავი)

როდესაც სიკვდილ-სიცოცხლის ზღვარზე ხარ უნდა გადაწყვიტო,იბრძოლებ თუ არა გადარჩენისთვის.თითქმის ყველა იბრძვის ამისთვის,გამონაკლისი არც წითური,მწვანეთვალება გოგონაა,რომელიც გვირაბში დგას.ვერაფერს ხვდება,უბრალოდ რობოტივით თვალებს ხან მარჯვნივ ხანაც

,,ბედნიერი" ვალენტინი (1)

მანქანის ნახევრად ჩამოწეულ მინის შუშაზე, რომელზეც სიცივის ნალექი იორთქლებოდა, ირიბად იყო მოხაზული გულის ფორმა-სიყვარულისა და ერთგულების სიმბოლოდ. ტყავის სავარძლები და წინა სარკესთან ჩამოკიდებული საცხებელი...

შეუფასებელი გრძნობა თავი 5

სულ არ მაინტერესებს რას ჩავიცმევ,მაქვს ერთი შავი კაბა და იმით წავალ ეკლესიაში. -რადგან ასე გადაწყვიტეთ,დღეს ადრე უნდა დაწვე და კარგად გამოიძინო,რას გავხარ სარკეში ჩაიხედე ამ დღეებში?მაკამ არ მიაქცია ყურადღება ნატას ნათქვამს კაბაზე და მისებურად

თავადაზნაურული ამბები (9)

-სულ მაინეტერესებდა შენი მკერდი,მაგრამ ასე სახალხოდ ცნობილს თუ გახდიდი არ მეგონა!-გაბრაზებული ლაპარაკობდა იოანე.თან სავარძელზე გადაწოლილიყო და ანანოს ქვევიდან უყურებდა,რომელიც გიჟივით აქეთ-იქით დადიოდა და თან ცალი ხელით ინიავებდა.ქალბატონი

ანდრეა და ანაბელი (სრულად)

მაპატიე რა. მე უბრალოდ რომ გავიგე ჩემი შვილის ავადმყოფობის შესახებ,შემეშინდა. მეგონა რომ ვერ გავრზდიდი, ამიტომაც ვთქვი უარი. მაგრამ მერე მივხვდი რომ სისულელე ჩავიდინე და შენს სახლთან მოვედი მაგრამ იქ არ დამხვდი. მეზობელმა მითხრა რომ ბარგით წახვედი.

ბაბლუანის სათამაშო (თავი 12)

მდუმარედ შესცქეროდა მის წინ მშვიდად მდგარ ბაბლუანს, რომელსაც იარაღი გაეწოდებინა ქალისთვის.აგიჟებდა ნუცას კაცის მსგავსი ცვლილება, როგორ შეეძლო წამში ჩაეხშო მომდგარი სიბრაზე და მღელვარება ან პირიქით?გააცოფა რატის მსგავსმა ქმედებამ, თვალები სიბრაზისგან

ცამდე და ცის იქით ღმერთამდე (7თავი)

ჩემი საქმე წასულია,მე ვერ ვხვდები თუ რატომ მემართება ეს ყველაფერი.აჩქარებული გულისცემა,დაბნევა,ერთ ადგილას გაშეშება,ჟრუანტელი.ვერ ვხვდები თუ რატომ მემართება ეს ყველაფერი როდესაც მეხება.ეხლა კი გაიგო

კონი კორლეონე (თავი პირველი )

-აუუ, მართლა ჩემია? სადაა?! -ავფორიაქდი ჩემთვის ამხელა საჩუქარი არავის უჩუქებია, დავიბენი ძალიან მინდოდა ესეთი ძაღლი ჩემი ოცნება იყო... ყოველთვის მინდოდა ესეთი ძაღლი მყოლოდა...-ჰო სამეგრელოშია, ახლა წავიდეთ

მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) მეცამეტე თავი (25)

აფორიაქებული დადიოდა მთელ სახლში,დანაშაულის გრძნობა კი მასაც მთელ სხეულს და სულს უწვავდა.გაურკვეველ მდგომარეობაში იყო.ცდილობდა,თუმცა იმ გრძნობებს ვერ ერეოდა,რომლებიც მის გულში შემოღწევას ლამობდნენ.სახლში სუნთქვა ეკვროდა,ვეღარ ჩერდებოდა და ეზოში