ოლეანდრა (8)

*-*-* ხუთი წლისა იყო ქალიშვილი, როცა პირველად დაურღვია ღამის მშვიდი ძილი საზარელმა ხმამ. თეთრი საბანი გადაიძრო, საწოლიდან გადმოძვრა და საკუთარი საძინებლის შეღებული კარის უკან დაიმალა. დერეფნებში, კედლებზე ჩამოკიდებული სანთლებიდან იღვრებოდა მოყვითალო

მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) მეათე თავი (22)

გზა სარეპეტიციომდე სწრაფად გაიარეს.მანქანა იქვე გაიარეს და სარეპეტიციოსკენ გაიქცნენ.კარი ღია იყო.ყველაფერი უწესრიგოდ ეყარა . -რა ჯანდაბა ამის დედაც ვატირე_დაიყვირა გიორგიმ -ვის უნდა გაეკეთებინა.ან რატომ?ინსტრუმენტებიც დაზიანებულია

იქ სადაც 3

შავი მანქანა, დაბურული მინებით ნელა მოდის გზაზე, დიდად ყურადღება არც მიმიქცევია ისე გავაგრძელე გზა, საკმაოდ სუსხიანი ამინდი იყო, ზუსტად ისეთი მე რომ მიყვარს, ჰო და ბავშვურად, ხტუნვით მივდიოდი

სიყვარულის ინსტრუქციები XI

-ვიკა..... გესმის ჩემიიიი..... ვიკაააააა.-ვგრძნობდი როგორ ეჭირა ანდრეის ჩემი სახე ხელებში და მთელი ხმით მეძახდა,მაგრამ მე სიტყვაც ვერ ვთქვი,ხელიც კი ვერ მოვჭირე იმის ნიშნად,რომ მე მისი მესმოდა.. ძალა აღარ მქონდა..

კაფანდრა [10]

თვალები ნელა გაახილა და მის წინ მდგარ მამაკაცს შუბლშეკრული დააკვირდა. კოცნის დროს ყელში უხერხულად გაჩხერილი უზარმაზარი ბურთულა სასულეში ძლივს გადაუშვა და როცა სული მოითქვა ხმადაბლა ჩაახველა. თარაში ცინიკურად მომღიმარი გამომეტყველებით უყურებდა და

პირველი სიყვარული 5 თავი

-რა...რა მოხდა?_ცრემლი სწრაფად შეიწმინდა. -მე გკითხეთ ეს ადგილი დაკავებული იყო თუ არა_მიმართა ბიჭმა მეორედ. -ააა არ ვიცი_გოგომ მშვიდი მზერა შეავლო ბიჭს და ისევ ილუმინატორს მიადო თავი.წყნარად დაჯდა ბიჭიც იმ ადგილას.გოგოს სევდიანმა გამოხედვამ

ქვეყანა საქართველო-სექსის თაობა. მეორე თავი !

არასოდეს მდომებია მრქმეოდა "პრასტიტუტკა". არასოდეს მდომებია მეცხოვრა ცხოვრებით, რომელიც ახლა გამაჩნია. ყველა კაცი ჩემს ირგვლივ სიამოვნების პიკის მისაღებად თუ მოდის. არასოდეს არ ვკოცნი მე მათ ტუჩებში და იცით რატომ?!

უკვე ჩემი დაგარქვი ფერია (სრულად)

გოგონა იყო ეზოში...შავი გრძელი თმით, თაფისფერი თვალლებით თვალები რომლებიდანაც დიდი სითბო მოდიოდა... სულ რაღაც 9 წლის იყო მაგრამ ბედმა არ დაინდო...გოგონა რომელსაც ყველა უყვარდა და და გოგონა რომელიც ყველას უყვარდა. ლაღი იყო მისი მხიარულება გადამდებიც

სიყვარული ნათელ ფერებში (გიორგი ყელბერაშვილი)

ადამიანებს ნუ ენდობი! არა იმიტომ, რომ მათზე უკეთესი ხარ... არამედ იმიტომ, რომ საკუთარ თავსაც არ ენდობი და არც არასდროს დაივიწყო, რომ შენ თავადაც ადამიანი ხარ. ნურც სხვისი ცოდვები გაგაკვირვებს, რადგან მასში არაფერია სასწაულის რათა გიკვირდეს. არც

არანორმალური (7)

-შენ უკვე დამეხმარე სანდრო! – ჩავილაპარაკე და წამოდგომისას დავარდნილ დანას ფეხით დავუწყე ,,ჩალიჩი’’. მალე მიზანსაც მივაღწიე და თოკი გავიხსენი. ჩუმად გავიხედე მეორე ოთახში. თითქმის ყველაფერი ისე იყო, როგორც იმ ოთახში სადაც მე ვიყავი დაბმული, უბრალოდ