Demon (16)

ერთ-ერთმა ჩაიცინა, მაგრამ არც კი შევბრუნებულვარ. ამის მაგივრად, დავიხარე და ჩემი მღვდლის თბილ ყელს დავეწაფე, რომ მისი ნაზი კანის გემო შემეგრძნო. - რამ გაფიქრებინა, რომ სწორედ ის იყო და სხვასაც არ ჰქონდა მსგავსი ჯვარი? - იმიტომ რომ არ მადარდებდა

ბედნიერება შენშია

დილით როგორც ყოვრლთვის მაღვიძარა მარვიძებს, სწრაფად ვდგები სააბაზანოში შევდივარ და თავს ვიწესრიგებ, სანამ აბაზანაში ვარრ ჩემიი მოკლე ბიოგრაფია. მე ვარ ანასტასია დვალი 25 წლის მყავს მშობლები ნინი გიგაური და მიშო დვალი, უბრალოდდ მათ გარეშე

სიკვდილმისჯილი(მეორე თავი)

დაბლა გაჩნდა. იოანემაც დაბლა დამსვა იმის იმედით, რომ ფეხსაცმელებს ჩავიცმევდი, მაგრამ მია რა მია იყო რომ გაქცევა არ მეცადა და გავიქეცი. კორპუსში არ მქონდა ფეხი შედგმული, რომ იოანემ ისევ დამიჭირა და მანქანაში ჩამსვა. ნია უკან დაჯდა და ფეხსაცმელები და

მთვარის დაბნელება (2)

ბოლოს მომხდარი ამბებიდან უკვე ორი თვე იყო გასული,ნოემბრისთვის ზედმეტად ცხელოდა.დილიდანვე კარგ ხასითზე ვიყავი,ზოგადად იმ პერიოდში ჩემს ცხოვრებაში ყველაფერი მარტივად და კარგად მიდიოდა,სამყარო მიზეზს არ მაძლევდა,რომ უგუნებოდ ვყოფილიყავი.მე და სოფიოც

ერთი ღამის სიყვარული..(3)

უკვე ყველაფერი მოვაგვარე რომ ცალკე სახლში გადავსულიყავი. უკვე ყოვლად შეუძლებელი იყო გურამთან ერთად ერთ ჭერქვეშ ცხოვრება. ჩემი ცხოვრება სულ სხვანაირად შემოტრიალდა. ისე აღარაფერი ხდებოდა როგორც ადრე. რთული იყო დედა იმ დამპალ კაცთან დანეტოვებინა თუმცა

ნამდვილი სიყვარული(თავი 8)

ჯიჯი უკვე კარგადაა მაშინ ცრუ განგაში იყო... ის თავს უკვე გაცილებით უეთ გრძნობს ხვალ მას გამოწერენ და სანდროც მაშინ აპირებს ყველაფრის ახსნას თუმცა მას ეშინია რომ ჯიჯი ანერვიულდება და ისევ ცუდად იქნება... -ჩემო სიცოცხლეე.. გილოცავ,დღეს ძალიან

სიცოცხლე შიშის თანხლებით (თავი პირველი)

-თუ კითხვები ამ ეტაპისთვის არ არის, გავაგრძელებ.-წამოიწყო ისევ ერეკლემ-დამნაშავე საკმაოდ გამოცდილი და ორგანიზებულია, ზუსტად იცის ის, რასაც აკეთებს. -უკაცრავად-ვეღარ მოვითმინე და ფეხზე მეც იმ გოგონასავით წამოვიჭერი, ერეკლემ პირდაპირ თვალებში

შენი მშობლები ტერორისტები არიან ასეთი ბომბა რომ გაგაჩინეს?!-9

ზაში რამდენიმე საათი ვიჯანჯღარეთ. ყველაგან გააკეთეს ეს დაწყევლილი გზები და მაინც და მაინც აქ რატომ არის ისევ ადამ და ევას დროინდელი გადამგრეული გზები?! სახლში შევედით თუ არა იმ წამსვე დივანზე დავეხეთქე და ბოლო ხმაზე დავიწყე კივილი მოვედით ჩამოეთრიეთ

დაგიმორჩილებ (თავი მესამე)

თვალიერებით გართულებმა ვერც კი შევამჩნიეთ ჩვენს უკან მდგომი დიდ თოფიანი კაცი. საშინლად გამოიყურებოდა. ჩაცვენილი თვალები, დამჭკნარი კანი. ახლაც ნუ დაგვტოვებ ღერთო, ახლაც გვიშველე. -არა... ჩვენ დავიკარგეთ... ტყეში. ძვლივს იღებდა საწყალი ანრი ხმას.

პატარა ნინელი ნაწილი 5

სახლში მისულ ყველაფერი თავდაყირა დამხვდა. დედაჩემი დივნანზე დამჯდარიყო და ცხარე ცრემლით ტიროდა,მეორე ოთახიდან კი მამაჩემის გინების ხმა გამოდიოდა.საბოლოო ჯამში აღმოჩნდა რომ მამაჩემს სიმთვრალეში გაუჭედავს.სახლი მივალაგე და ჩემ ოთახში ავედი,გიორგისთვის