შეყვარებული თუ მეგობარი (13თავი)

სკოლის დამთავრების შემდეგ ლუსის ვთხოვე რომ ჩემთან წამოსულიყო რადგან დავალებები ერთად დაგვეწერა.უკვე მეორე სემესტრი მთავრდებოდა და გამოცდებისთვის ვემზადებოდით.თან ზაფხულის გეგმებს განვიხილავდით.მთელი დღე ერთად გავატარეთ,საღამის დედაც მოვიდა და მისი

ახალი წლის ჯადოსნობა (6)

კი ქვას დავარტყი. არაფერია დე სანერვიულო, გთხოვ დაწყნარდი.- -ჩემო გოგო, როგორ შემეშინდა, მოდი აქ.- უთხრა მაკამ და მარიამი გულში ჩაიკრა. რამდენიმე წვეთი ცრემლიც გადმოუგორდა თვალებიდან. აბა რა იქნებოდა შვილს, რომ ასეთ მდგომარეობაში დაინახავდა. ჯერ,

ღამის მეგობრები [სრულად]

საკის მიუხედავად ზოგჯერ ახლაც მიპყრობს მათი ცემის სურვილი, თან ისე ძალიან რომ ემოციებს ვერ ვაკონტროლებ. ერთი ბიჭი მიყვარდა ბავშვობაში, ისიც ჩვენი ეზოს მეგობარი იყო. სულ ერთად ვაფუჭებდით რაც გასაფუჭებელი იყო. ჩემზე ორი წლით უფროსი იყო, მაგრამ მაინც

ღამის ექთანი [სრულად]

კვირა დღეს მეგობრებთან ერთად ბარში ვიყავი გასართობად და გულის გადასაყოლებლად, უკვე მეორე სამსახურიდან გამომაგდეს, ხოდა მეც ღირსეულად ავღნიშნავდი ჩემ “წარმატებას”. გამომაგდეს იმიტომ, რომ უფროს სიმართლის თქმა გავუბედე და არ დავუთმე, თუმცა რომ მითხრათ

გოგონა რომელსაც უყვარს "ის"

რა ვქნა არ ვარ ეს დიდად კომუნიკაბელური. მაგრამ სხვა რა გზაა, ახალი ხალხის გაცნობაც საინტერესოა ხანდახან. გავემზადეთ და გავედით იმ ადგილზე სადაც გვითხრეს, ამ ჯერად უფრო მეტნი იყვნენ, თან უმრავლესად ბიჭები, მე კიდევ მათგან ყოველთვის შორს ვიჭერდი თავს,

ღმერთი ჩვენს სახლებში

სხვებისგან გამორჩეული იყო. სილამაზით შეიძლება ბევრს ვერ სჯობდა, თუმცა შინაგანად იყო საოცრად განსხვავებული. ადამიანების მოსმენა და მათზე დაკვირვება უყვარდა. განცალკევებით ჯდომა ახასიათებდა და ცნობისმოყვარე მზერით გაადავლებდა, ხოლმე თვალს ირგვლივ

ნისლი თუ მზე? თავი-1

დედაჩემმა სარა დამარქვა მამა წინააღმდეგი იყო,უნდოდა დედამისის მიას სახელი დაერქვათ თუმცა მადლობა დედას რომ წინააღმდეგობა გაუწია,სახელი მია ძალიან მომწონს მაგრამ რა თქმა უნდა სარა მირჩევნია,16 წლის ვარ 1 აგვისტოს დავიბადე ჩემი ზოდიაქო

საუკეთესო მამის საუკეთესო შვილი (თავი 2)

ამაზე პასუხი არ გავეცი და ოთახიდან გავედი დაბლა ჩავედი და ყვირილი დავიწყე-შენ ნორმალური ხარ? აქ რა გინდა?-პატარავ დამშვიდდი მის ნათქვამ "პატარა"-ზე თითქოს გავშეშდი-სახლში უნდა ავიდე და აღარ

ცხოვრებაში ყველაფერი სულ შემთხვევით ხდება თავი მეშვიდე

-დიანა აქ რაგინდა-კითხა ანდრეამ გაღიზიანებულმა-ანდრეა რაღააც უნდა გითხრა-თქვა ეშმაკური ღიმილით დიანამ-არაფრის მოსმენა არ მინდა წადი აქედან-დაუღრიალა მან-ორსულად ვარ-ეს სიტყვები

შენი მშობლები ტერორისტები არიან ასეთი ბომბა რომ გაგაჩინეს?!-8

-არა!-კაი მაშინ სურვილს ვიყენებ, მოკეტე, შემობრუნდი, და დაიძინე! -დამპალო- მივუბრუნდი და ჩავეხუტე. ამაზე სასიამოვნი რამ ჯერ არ მიგრძვნია.. -მე არ მითქვამს ჩამეხუტე მეთქი-ეშმაკურად მითხრა.