ცამდე და ცის იქით ღმერთამდე (5თავი)

ბოდიშს გიხდით დიდი ხანი თუ გალოდინეთ,მაგრამ თქვენც უნდა გამიგოთ.სოფელში ვიყავი ,არც ლეპტოპი მქონდა და არც საკმარისი ინტერნეტი.მაგრამ უკვე ქალაქში ვარ ასე,რომ გიბრუნდებიტ და იმედია

დაგიმორჩილებ (თავი მეორე)

მომენტებში აპარებდა ჩემსკენ თვალს, მაგრამ ეს ვიცი, რომ ახლა არაფერს ნიშნავს. ერთ რამეში დარწმუნებული ვარ, ის იმაზე კარგად მიცნობს ვიდრე წარმომიდგენია, იმაზე მეტი რამ იცის ჩემზე ვიდრე უნდა იცოდეს. მეც მიკვირს, ამას რატომ ვფიქრობ, მაგრამ სხვა დასკვნა

deddy's litte princess მესამე თავი (18+)

ზედმეტად ხმამღლა მითხრა და ხელი ,ხელზე ძლიერად მომიჭირა ,ნერვიულად იყურებოდა აქეთ-იქით და რაღაცაზე ბრაზობდა მეშინოდა, თან გაურკვევლობაში ვიყავი ,ცოტახანში მანქან დიდ ჭიშკართან გაჩერდა აქ დამელოდეო მითხრა, თვითონ გადავიდა კარები შეაღო და შევიდა

დასავლური გრძნობები შუა აღმოსავლეთში IX

როცა მოსაღამოვდა ადილა მოუთმენლად ელოდა ბიძის წასვლას,თუმცა ჯამალი სახლიდან არ მიდიოდა.ნერვიულობდა,რადგან ტონის ვერ ატყობინებდა ბრაზილიაში გამგზავრების ამბავს.ადილა უკვე მიხვდა,რომ იმ დღისით ჯამალი აღარსად წავიდოდა,ოთახში სორაიას უხმო.

ორმაგი ცხოვრება 4

სროლის ხმა დარბაზის დახშულ სივრცეში იმდენად შემზარავი იყო, რომ საშინელი პანიკა გამოიწვია. ადამიანები ყველა ხერხით ცდილობდნენ თავის გადარჩენას, ზოგი მათგანი გაქცევას ცდილობდა, ზოგი კი იატაკზე იყო გართხმული. ალეკო დარბაზის საყრდენ ბოძს ამოფარებოდა და

the sound of silence (სრულად)

-ანი-უხმოდ წარმოთქვა ჩემი სახელი და შევატყვე როგორ დაეძაბა კისერი. გზაჯვარედინი გვყოფდა,მაგრამ,ყურთან ახლოს ვგრძნობდი მის ხმას.. არ მინდოდა და არც შემეძლო ობლად წამოსული ცრემლი მომეშრო,იმდენად გამაქვავა მისმა ნახვამ..

სისხლიანი ვახშამი (XI თავი)

ნანატრ საპირფარეშოში ვზივარ, აბაზანის კიდეზე და დროის გასაყვანად ჭიქაში გარჭობილ კბილის ჯაგრისებს ვითვლი.სულ ორია მალე მხოლოდ ერთი დარჩება - ლადოსი. ხელები უკვე დავიბანე , პირზეც შევისხი წყალი, ჩავრეცხე უნიტაზი, ლადომ რომ ეჭვი არ აიღოს , მაგრამ

ანასტატია გეგეჩკორის ცხოვრება (თავი პირველი)

ოთახში ვიჯექი ბუხართან,თვალებს ნახევრად ჩაბჟუტული ნაკვერჩხლები მინათებდა,ხოლო სახეს წამიერად ელვისაგან ანთებული ცა.ამ ლამაზ სიმყურდოვეს მხოლოდ ერთი მძიმე ჩასუნთქვათა ხმა არღვევდა.ეს ხმა კი ახლოს მდგომი ლოგინიდან მოდიოდა,მასში ჩემი დიდი ხნის მეგობარი

საუკეთესო მამის საუკეთესო შვილი (თავი 1)

იქვე ჩავიკუზე და ტირილი დავიწყე იმ ბიჭმა კი რომელიც აკოს შეჩერებას ცდილობდა ხელში ამიყვანა და სადარბაზოში შემიყვანა სარდაში ჩამიყვანა დამსვა ხელი ჩამკიდა მეორე ხელი კი პირზე ამაფარა

სიგიჟე

ისე ვბრუნდები მისკენ რომ თვალებს არ ვახელ.ბრმად ვპოულობ მის ხელებს და თითებს მის ტორებში ვხლართავ.ვგრძნობ როგორ იღიმის და მეც მეღიმება,რადგან ამგვარად დაწყებული დილა ყოველთვის ერთნაირად მთავრდება ხოლმე.მეღიმება,როგორც გიჟს,რადგან არც მე არ