(არა)ნორმალურად (არა)ჩვეულებრივი VII

ჩემს წინ ქუსლებზე შემდგარი ქერა ქალი იდგა ზურგით, რომელიც საუბრობდა და ჩვენი თანამშრომლები გულმოდგინედ უსმენდა.თითქოს არცერთი სიტყვის გაშვება არ უნდოდათ,მაგრამ ეს მოჩვენებითი იყო..

ბრუნვადი გრძნობები(5)

სალომეს თავში უამრავი აზრი უტრიალებდა. აინტერესებდა გუშინ მათე რომ მივიდა ის ფოტო ნანახი ქონდა? თუ ჯერ არ უნახავს,წარმოუდგენია რა დღეში ჩავარდება. თუმცა,ფოტო ამ დილით ატვირთეს და შესაბამისად გუშინ ნანახი ვერ ექნებოდა. ამის გააზრებისას დაიწყო ლოდინი,

ცამდე და ცის იქით ღმერთამდე (2თავი

ნიაკოს ისე უნდოდა გაცინება,რომ სახეზე ადამიანის ფეერი არ ედო.ყველანაირად ცდილობდა ,რომ სიცილი არ წასკდომოდა და ბიჭებთან არ ახარხარებულიყო ბოლო ხმაზე.დემეტრეს შევხედე რომელიც გახედავდა ხოლმე ნიაკოს და იღიმოდა.უცებ ამოვაძვრინე ტელეფონი ჯიბიდან და

პირველი სიყვარული (5)

მთელი ღამე ფიქრში გავატარე ვინ შეიძლება ყოპილიყო და ასეთი სმს მოეწერა ჩემთვის მაგრამ ვერავიზე მივიტანე ეჭვი.დილით როგორც კი გათენდა მაშინვე სმს დავსქრინე და ოთოს გავუგზავნე,მაშინვე ნაახა და მითრა რომ მენახა მეც მაშინვე ჩავედი ეზოში ორ წუთში ოთოც

ახალი წელი (1თავი)

ქალდანი იღიმოდა და იყურებდა.აკვირდებოდა მის მიმიკების მოძრაობას. რამოდენიმე ნაბიჯი გადადგა წინ და სანდრამაც უკან დაიხია. ასე იარეს სანამ კედელს არ აეკრო სანდრა და ქალდანმა ყბაზე არ აკოცა. შემდეგ წამოვიდა. გაბრაზებული სანდრა რომელსაც ათასი ფიქრები

ფსიქიატრიული პალატა #7 (2)

ყველაზე თბილი ოჯახი გვქონდა მახსოვს კადრები და ვცდილობ რომ უფრო მეტად დავიმახსოვრო რომ არასოდეს დამავიწყდეს რა არის ბედნიერების შეგრძნება. სიბნელეა მე მშობლების საწოლში ვწევარ ეს ყველაზე მეტად მიყვარს როცა მათ სითბოს და სიყვარულს უსაზღვროდ

1999 #გეგე

დილით ნაზმა შეხებამ გააღვიძა. -ტასო... ტასუნა... ტასასო. პატარა, გაიღვიძე. -ნიკუშ, შემეშვი, მეძინება. ტუჩები თმებზე იგრძნო. იგრძნო, როგორ წამოიწია საწოლიდან.

i want you!

სულ სხვა იყო... იღიმოდა.. ძილშიც იღიმოდა მისი ყურება თითქოს დანაშაულიც იყო, როგორ შემეძლო მისი მზიანი სახისთვის შემეხედა?! ვერ ვბედავდი.. თითქოს ეს სხივი, რომელიც მაგიჟებდა, შეიძლებოდა გამქრალიყო.. გამოსავალი არ მქონდა, უნდა გამეღვიძებინა. ბიჭებს

აუცილებლად მოვა სიყვარული თავი მეორე

სახლში შევედი, შარფი მოვიძვრე ჩანთა იქვე დავდე და ოთახში ავვარდი. სწრაფად გამოვიცვალე კიბეების მოაჯირს შემოვახტი და სრიალით ჩავეშვი კიბეებზე. მისაღების კარი რომ შევაღე მამაჩემიც სახლში დამხვდა და ძალიან გამიკვირდა თუმცა იმდენად გამიხარდა მივედი და

ანუკი(22)

სულ გადაავიწყდა რას ნიშნავდა, როდესაც არავიზე და არფერზე არ ჰქონდა სანერვიულო. გაუთავებლად ტიროდა, ძლივს იხედებოდა თვალებიდან, ცოტაც და ალბათ მოსახვევში ავარიაში მოყვებოდა. მანქანა გააჩერა, თავი საჭეზე დადო და ტირილი დაიწყო.