პირველი და უკანასკმნელი (7თავი)

ესეც 7 თავი. ალბათ მოგეწონებათ და დაგაინტერესებთ ,ძალიან მიხარია ,რომ მოგეწონათ .ყველანაირად შევეცდები,რომ არცერთი დღე ჩვაგდო და ყელა დღე შემოგთავაზოთ ახალ-ახალი თავები.წამოხტნენ,უნდოდათ ,რომ მისთვისაც გადაეცათ საჩუქრეი,თუმცა როდესაც ის და

ოლეანდრა (5)

ბნელ დარბაზში დაბალ ხმაზე შრიალებდნენ ფარდები. ვიღაც ფრთხილად მოძრაობდა, მაღალ ავეჯს ეფარებოდა და ყოველ წამს კარისკენ აპარებდა მზერას. მაღალი ფანჯრებიდან მთვარის რძისფერი შუქი იღვრებოდა და მარმარილოს იატაკს სიკვდილისფრად ზემოდან აწვებოდა. ჩუმი ღამე

მშობლიური კერა

ყველაფერი კი მაშინ დაიწყო ,როცა საერთო საცხოვრებლის პატარა მოძველებული ნოუთბუქით ორთვიანი წვალების შემდეგ რექტორის კოპიუტერში შეაღწია და საინტერესო ფაილებს წააწყდა . ფაილებს,რომელმაც წარმოდგენა მის ყოველდრიურობაზე შეცვალა.სხვებისთვის რომ გეკითხათ

პირველი სიყვარული (4)

-გოგო შენ ვერ ხარ რატო არ მპასუხობდი,კიდევ კარგი ეხლა მითხრა ოთომ რომ კარგად ხარ -მაპატიე რა არავისთან მინდოდა ლაპარაკი -იმ ახალ მეგობართან ხომ გინდოდა -კაი რა დალი დამირეკა ამოსვლა მინდა შენთანოდა რა მექნა უარი მეთქვა,ნუ ეჭვიანობ შენ მაინც ნომერ

დასავლური გრძნობები შუა აღმოსავლეთში VI

-რეზა,ძმაო,არ დაგვივიწყო.აუცილებლად ჩამოდი მაროკოში.შენი ნახვა გაგვიხარდა.უფრო გაგვიხარდებოდა ცოტა ხნით რომ დარჩენილიყავი - ემშვიდობებოდა საიდი -მეც მინდოდა დარჩენა,მაგრამ ხომ იცი რამდენი საქმე მაქვს - უთხრა რეზამ

პირველი და უკანასკმნელი (6 თავი)

დილით როდესაც გაღვიძა ტელეფონს ხელი დაავლო რათა დრო ენახა,თუმცა მისი ყურადღება წერილმა მიიქცია.ვაჩესგან იყო.ესიამოვნა მისი ეს საქციელი და სითბო მოჰგვარა.ტელეფონ გამორთო და იქვე გადაო , საწოლიდან წამოდგა ,მოემზადა და სამზარეულოში გაძვრა.ყავა დაადგა

(არა)ნორმალურად (არა)ჩეულებრივი II

ძალიან მაბნევდა ანდრეი.მისი სიმპატიურობა,საუბრის სტილი,მანერები და უცებ ჩემთან ისე ახლოს არის ხოლმე რომ მინდა ჩავეხუტო,უბრალოდ ჩავეხუტო და გულზე თავი დავადო,ესეც საკმარისი იქნება ასე მგონია.. არავის გაგჩენიათ მსგავსი გრძნობა?

ყველას წინააღმდეგ (თავი 15)

ტაძარში მართლაც სიმშვიდე დაგვხვდა, ლუკა ლოცულობდა და ხელი არ შევუშალე, გარეთ დავდექი მოაჯირთან და თბილისს გადავხედე. მალე მომიახლოვდა. ლაპარაკი უმძიმდა და ხმას არცერთი არ ვიღებდით. მომეხვია და ვეღარ მოვითმინე.

სულ მარტო

მაგრამმ...... ეს დაცინვა და დამცირებაა შეიძლება იმადამმიანს უკვე გადახდა ვინც დასცინის . ბევრს დაუცინიაა მისთვის და შეურაწყოფაც მიუყენებიაა ის კი ამ ჯავრსს სხვაზე იყრისს. რატომ ? იმიტომ რომ როცაა ის ასე ცუდად შეურაცწყოფილადდ და

სოხუმსკი (4 თავი)

მე თუ მკითხავ ერთი ჭირვეული ბიჭი ხარ, რომელსაც მამის დათმობა უჭირს იმ ქალისთვის ვისაც უყვარს. ჩემს სულში ჩახედვით გაბრაზებულმა ვაჯახე.  -ხო ეგეც არის. ეგოისტობის მწვერვალზე ვარ. გაეცინა. -რა თქმა უნდა არ მინდა