ა.ა (2)

იოანე მალე მოვიდა და ქუჩის მეორე მხრიდან სიგნალით გამოგვაფხიზლა. ლილუ წინ ჩაუსკუპდა რათქმაუნდა. მე უკან. - ასემალე? - სანახევრო ღიმილით იკითხა იომ. - ხო.. - ლილუს ენატლიკინობის ამბავი ვიცოდი, ასერომ მეც ჩავერიე - თავს არ ვგრძნობ კარგად, ალბათ

სუსტი ძლიერი

-რაო, ოფიცერო, საქმე აღარ გაქვს, თუ რა ხდება?-არ დამაცალა თავის წარდგენა და ხელადვე მომახალა. მივხვდი, რომ მძიმე საუბარი მელოდა და ღრმად ჩავისუნთქე. იმ ფაქტს გადავაწყდი, რაც ძალიან არ მიყვარს, მანდილოსან კანონდამრღვევს, რომელიც მთელი სითავხედით

შეშლილები

-მიახლოვდებოდა, გესმის მაინც რას ნიშნავს ეს? ის ნაგავი ჩემს მოკვლას აპირებდა. 2 დღე მაცადე, მე მაგას ვუჩვენებ...- აფორიაქებული დავდივარ წინ და უკან, ჩემი გადამრჩენი დაქალი კიი გეგმებს აწყობდა თუ როგორ უნდა

მეზობელი,ქმარი და საყვარელი(3)

დილით გადიოდა სახლიდან და ღამით ბრუნდებოდა. ერთ -ერთ საღამოს სახლში შესულ ბაღათურია რომ დახვდა კართან აღარ იცოდა სიხარულისგან კიოდა თუ შიშისგან. როგორც კი შეაბიჯა მაშინვე მიიხურა კარი და კარზე ზურგით ააკრა ბიჭმა, იმდენად ახლოს იდგა რომ მის სუნთქვა

როგორ შევუყვარდი მაფიოზს.... თავი 2

შუადღეს უკვე სიცილიაზე ვიყავი.საშინელი თაჩსხმა იყო და როგორც ყური მოვკარი მთელი კვირა ასე გაგრძელდებოდა. პრინციპში მე საწინააღმდეგო არაფერი მქონდა,ძალიან მიყვარდა წვიმა. სასტუმრომდე ტაქსით მივედი. ნომერი ავიღე და კიბეს ავუყევი. ჩემოდანი კართან

More Than You Know

ზუსტად არ მახსოვს ეს ყველაფერი როდის დაიწყო.დანამდვილებით მხოლოდ ის ვიცი,რომ ახლა საკუთარი თავი 365ედ დავკარგე და ალბათ ბოლოა.სასიცხლო მაჩვენებელი ნოლზეა და მხოლოდ. ვარსებობ არა როგორც პიროვნება არამედ როგორც ცხოველი როელიც ყოველთვის საკუთარი ჟინის

მე და პრინცი (სრულად )

აუ მერო რატო მოგყავს ცოლად არ მომწონს ეგ გოგო -თეკლა ასეა საჭირო ჩვენი დახმარება სჭირდება ლიკას ხო იცი. - არ მომწონს ეგ გოგო ისეთი დადის სიამაყის განსახიარებააა. აი მიყურე ასე დადის სიტუაციის

იასამანი(თავი 3)

კოსტას გვარი არ ვიცი,მაგრამ როგორ შეიძლება მისი ნაკვთები დაგავიწყდეს.მისი შავი თვალები და გრძელი წამწამები,საშუალოდ დაკუნთული ტანი და მისი თმა,სიარული გამოხედვა და მისტერ აღმატებულება საოცარი ღიმილი.ღიმილის გარეშე არ შეუძლია სულ უციმციმებს სახე და

არითმია (თავი 2)

კეფაზე მოწოლილი სისხლი ამჯერად ცოტა ქვემოთ, სახისკენ ჩამოდის და ისედაც აღაჟღაჟებულ ლოყებს უფრო მუქ ჭარხლისფრად მიღებავს. ვცდილობ, თავი მოვაჩვენო, ვითომ, უბრალოდ თმა გავისწორე, ამიტომ კიდევ რამდენჯერმე ვისვამ თმაზე ხელს და შემდეგ უხერხულად ვწევ

ანკა (1)

მიუხედავად იმისა რომ ძალიან უნდოდა სოფლიდან წასვლა და სწავლა უარს ამბობდა მშობლების გამო. მხოლოდ ამიტომ . გოგონა დედას ძალიან ეხმარებოდა დაყვებოდა ბაღში ამზადებდა კერძებს, უვლიდა სახლს, ეზოს, ცხოველებს აპურებდა. მან ძალიან ბევრი იცოდა ვიდრე სხვა