დრო! თავი 27

- მეორედ შეიგნე და დაიმახსოვრე, რომ საქმე როცა მექნება ნიკოლეტას არაფერს ვაბარებ და პირდაპირ შენ გაბარებ, მორჩილად დაუქნია თავი დარიომ და რატიც გაბრაზებულმა შეიფურთხა, ნიკოლეტა უკვე საფრთხედ მიაჩნდა და ვერც ხვდებოდა როგორ ჩამოეშორებინა თავიდან,

გულისცემა 3 თავი

- არა მარიამ შენ მორიგი გოგო ნამდვილად ვერიქნები! ჩემი იქნები ! ჩემი შვილების დედა ! გამომიცხადა სიამაყით! - ჰოარაფრენ ? სიცილს ვეღარ ვიკავებ უკვე მისნათქვამზე,

გულისცემა 2 თავი

ჩვენი თვალები ისევ ერთმანეთს შეხვდა, ღმერთო ეს შავი თვალები ღამეში უფრო საშიშად გაშავებულიყო, ისე მიცქერდა როგორც მტაცებელი ცხოველი რომელსაც მსხვერპლი ჭირდებოდა , ამშემთხვევაში კი მხვერპლი მე ვიყავი

გულისცემა 1 თავი

სანდროს თვალებს ვაწყდები რომელიც სულ შავია, ტუჩები კი ოდნავ დიდი ლამაზი მოყვანილობით, ტუჩის კუთხეს ტეხავს და იღიმის თითქოსდა მიხვდა რაც გავიფიქრე

პულსი (სრულად)

-მზად ხარ არაორდინალურ,ცოტა ბიპოლარულს,ცოტა დეპრესიულ,ცოტა შიზოფრენიკ პაციენტს გაუმკლავდე ტიტე ექიმო?! -ღიმილით მივწერე დიდი ხნის შემდეგ პასუხი.. მერე რა,თუ ყველა ბნელ მხარეს მალავს ხოლმე ადამიანი და ეტაპობრივად ავლენს ურთიერთობაში?!

ლილია

ციდან წამომსკდარი წვიმა მიწას ავსებდა და წვეთები კვლავ ზეცას უბრუნდებოდა. ნისლში გახვეულიყო ლამპიონებით სავსე ქალაქის ქუჩები. სადღაც შორს მოისმოდა განწირული ადამიანის მისიკვდილებული ხმა. ამ განკითხვის ჟამს მხოლოდ ორი მანქანა მოძრაობდა ცის ქვეშ.

ტყუილებს მიღმა (ნაწილი 5)

-რატომ მოხვედი? -არ ვიცი! -და მაინც? -არ ვიციმეთქი, ნუ ჩამაცივდები, უბრალოდ მომინდა მოსვლა და მოვედი, თუ გინდა წავალ! აღარ ეცინებოდა დევდარიანს -მიდი წადი! რისი გამყრელიძე გახლდათ, ცეცხლზე ნავთი რომ არ დაესხა

ჩვენ მხოლოდ ათჯერ შევხვდით (სრულად)

ხშირად მიფიქრია, თუ რას გულისხმობდა მალევიჩი, როცა ამ კვადრატს ხატავდა. მაგრამ მხოლოდ ამ ამბის წერისას მივხვდი, მთავარი ის კი არ არის, მალევიჩი რას გულისხმობდა, მთავარი ისაა, თუ რა გინდა დაინახო შენ, ამ უცნაურ შავ სიცარიელეში! და შემდეგ რისი

ვარდი და ბურთი (სრულად)

-მაპატიეთ.-ინგლისურად მოვუბოდიშე ისე რომ არც შემიხედავს, მაგრამ ნაცნობმა მზერამ გამიჭრა სული. ავიხედე, მიყურებდა, უცნაურად, ბრაზით და სიცივით სავსე თვალებით.-დათა.-მისი ნახვა ალბათ თევზის წყალში ჩაბრუნების ტოლფასი იყო. ან წყლიდან ჩიტის ამოყვანის

ბიჭი ლურჯი ხელთათმანებით (სრულად)

ის ღამე ძლივს გათენდა. იმედს უიმედობა ცვლიდა და პირიქით. ისხდნენ მოსაცდელში და ელოდნენ. თამოს თათულის ხელი ეკავა და შიგადაშიგ ხელის გულზე კოცნიდა. გამთენიისას თბილისშიც გათოვდა. საავადმყოფოს უზარმაზარი ფანჯრიდან ჯადოსნურად ანათებდა თოვლის სითეთრე.