ზღვასავით ლურჯი თვალები(ნაწილი 1)

ერთხანს თვალმოუშორებლად ავყურებდი საკმაოდ მაღალ, მიმზიდველ მამაკაცს ხორბლისფერი კანით, მსხვილი ტუჩბით, სულ ოდნავ კეხიანი ცხვირით, რომელსაც სახე სისრულეში მოყავდა და სრულყოფილებას ქმნიდა და... რაც მთავარია უძირო, ზუსტად ზღვისფერი მუქი ლურჯი თვალები,

ოცნებად დარჩენილი სიყვარული (სრულად)

სკოლაში ვიყავი როცა მისი სახელი პირველად გავიგე, თვალით არასდროს მენახა, მხოლოდ მის შესახებ ვიგებდი სიახლეებს და ეს უხილავი ადამიანი ისე მაინტერესებდა როგორც არასდროს არავინ. პირველად რომ დავინახე არვიცი რა ვიგრძენი მაგრამ მას შემდეგ თვალით ყველგან

იალქნიანი ნავები (სრულად)

ქალაქი ღამის ნისლში ცურავდა მიტოვებული ქარავანივით. სიბნელის ტალღები ერთმანეთს ეხეთქებოდნენ ბოროტება წვიმის წვეთებივით აგიჟებდა ზღვას.
 და იქ სადღაც ქუჩის კუთხეში უცნობთა ხმები ერთმანეთში ვერ ბჭობდნენ ვის ეკუთვნოდა „მკვლელის ღირსება“.
 იქ სადღაც

GAMA-ბრძოლა შიშველი ხელებით. 6

კინოში წავედით, სიმართლე გითხრათ როდესაც აკაკისთან ვიყავი დიდად არ მაღელვებდა რას ვაკეთებდი, მთელი ჩემი ინტერესი მისკენ იყო მიმართული. ის კი ისეთი საყვარელი იყო, მისი ქცევები მისი ყურადღება.

მეორედ (თავი 4)

-ბევრ ფილმს უყურებ, ამ კარს სარჭით ვერ გააღებ, სხვა პრობლემა აქვს. - მართლა? რა პრობლემაა ასეთი, ან თუ არის რატომ არავინ აგვარებს? -ჩანთაში ვყოფ ხელს და პარალელურად ვუსწორებ მზერას. - არ ვიცი, იქნებ იმიტომ რომ საჭირო პირებს არ ეუბნებიან.

დრო! თავი 31

ეს უკანასკნელიც სწრაფად დაიწია ფეხის წვერებიდან, თუმცა თეოდორეც თან გაყვა თითქოს მალე ერთმანეთს მიეკრობიანო, ძლიერად რომ კრა ხელი მას მერე მოშორდა თეოდორეც და უკვე ძლიერად გაქანებული გაშლილი ხელიც ხმამაღალი ხმის გამოცემით მოხვდა სახეში,

გზა შენამდე [თავი მე-13]

ამბავი მოგვითხრობს სამყაროზე სადაც არ არის ადამიანური ფასეულობები.

GAMA- ბრძოლა შიშველი ხელებით. 5

მთელი დღე ბედნიერი დავდიოდი ოთახიდან ოთახში, აკაკი ნამდვილად კარგად მოქმედებდა ჩემზე, ყველაფერს ახალისებდა თითქოს. სულ რამდენჯერმე შევხვდი, მაგრამ ვიცოდი მისგან რა მსურდა.

შურისძიების მსხვერპლი დასასრული. IV ნაწილი

-ანდრიას გამო! მინდოდა ჯერ საკუთარ გრძნობებში გავრკვეულიყავი, რადგან არ გეფიქრა რომ დემეტრეს მის გამო დავუახლოვდი -შენთვის ჩემი აზრი ასეთი მნიშვნელოვანია?-გაეღიმა ანას -კი!-ბრაზნარევი ტონით უთხრა თათიამ და მასაც გაეღიმანა.

ტრფობის ალში გახვეულნი ( თავი 15 )

Კულულები შუბლზე ჩამოეყარა,მაგრამ ეს მას ხელს არ უშლიდა.ქაღალდი თანდათან მუქი ხაზებით გაივსო.მალე ეს ხაზები ჩანახატად გადაიქცა.რამდენიმე წამით შეჩერდა და ნამუშევარს დახედა.კმაყოფილმა გაიღიმა და კვლავ განაგრძო ხატვა.