ვტყუივარ შენთან (თავი 4)

არ გაბედო !- თორემ არ ვიცი რას გიზავ!-საკუთარ თავზე გაღიზიანებულმა ვუყვირე ევას და დერეფანში გაქცეულს უკან დავედევნე. - ევა გთხოვ, ასე არ გააკეთო . სცენაზე გამავალ კულისთან ორივე შევჩერდით .ორიოდე ნაბიჯის დაშორებით იდგა ჩემგან და სცენაზე მდგარ

და ალბათ… (თავი 9)

ალბათ, თითქმის ყველას ცხოვრებაში დგება მომენტი როცა , საკუთარ თავში იკეტები , და ფიქრობ რომ , საკუთარ თავს არ ეკუთვნი, ეს ფიქრი თავს არ განებებს შინაგანად გჭამს , და გაიძულებს რომ საკუთარი თავის რწმენა საბოლოოდ მიწასთან გაგათელინოს , თუმცა დადგება

ელფერის სასახლის ქურდი (თავი 19) დასასრული

ამდენი ხანი ქმრად არ მაღიარებდი და ახლა უფრო მეტი მოგინდა, ვიდრე ჩემთან ძილი?! _ რააა?! _ დაიყვირა უცბად ქალმა და სწრაფად წამოდგა. კაბა გაისწორა და კაცს შეხედა: _ მე სასახლეში მივდივარ! კაცმა ისევ გაიცინა: _ იქ დიდი ძაღლია... _ აქ კი მხეცი! _ მიუგო

და ალბათ… (თავი 8)

ალბათ, თითქმის ყველას ცხოვრებაში დგება მომენტი როცა , საკუთარ თავში იკეტები , და ფიქრობ რომ , საკუთარ თავს არ ეკუთვნი, ეს ფიქრი თავს არ განებებს შინაგანად გჭამს , და გაიძულებს რომ საკუთარი თავის რწმენა საბოლოოდ მიწასთან გაგათელინოს , თუმცა დადგება

კომუნისტი (მეხუთე თავი)

მანჩო თბილისის ახალ უბანში, საბურთალოზე ცხოვრობდა. ბახტრიონზე, როგორც მან უწოდა ამ დასახლებას. ერთმანეთის გვერდი-გვერდ ჩამწკრივებული კერძო სახლები იწონებდნენ თავს. როგორც თავად მითხრა, მასთან ერთად ცხოვრობდნენ მშობლები, მამა - ნუგზარ მწითური,

შურისძიების მსხვერპლი 5 თავი

-შენი კარიერა იმიტომ გარისკე და საქართველოში დაბრუნდი რომ თავს დამნაშავედ გრძნობ თორნიკეს წინაშე! რადგან მას მერე რაც დააკავეს დაიკიდე...თუმცა დარწმუნებული ვარ გულის სიღრმეში არც შენ გჯერა მისი დანაშაულის ისევე როგორც მე... ცდილობ დაშვებული

ცხრა მთას აქეთ (სრულად)

მღერის ქარი, ყვირის ქნარი და სიჩუმეც ჩამჩურჩულებს: “ის აქ არის!” ...ის აქ არის! – ამბობს მტკვარი გული ყვირის საგულედან: “ის აქ არის”. ...ის აქ არის! – ამბობს მტკვარი გული ყვირის საგულედან: “ის აქ არის”.

და ალბათ… (თავი 7)

ალბათ, თითქმის ყველას ცხოვრებაში დგება მომენტი როცა , საკუთარ თავში იკეტები , და ფიქრობ რომ , საკუთარ თავს არ ეკუთვნი, ეს ფიქრი თავს არ განებებს შინაგანად გჭამს , და გაიძულებს რომ საკუთარი თავის რწმენა საბოლოოდ მიწასთან გაგათელინოს , თუმცა დადგება

ელფთა სამეფო: შავი ჯადოქარი (თავი მეთერთმეტე) - ჯადოქრის ნაამბობი

მე არავის ვემორჩილები, არც მეფეებს და არც დედოფლებს, რაოდენ ძლევამოსილნიც არ უნდა იყვნენ ისინი. მე მხოლოდ ბუნების ძალებს ვეთაყვანები და მის ჟამთაცვლას მივყვები. ჩემი ერთ-ერთი უპირველესი მიღწევა კი ის გახლავთ, რომ ამდენი ხანია ვარსებობ და კიდევ

ამჩემფეხებაა

ყველაფერი ერთი ჩვეულებრივი დღით დაიწყო როცა გადავწვიტე,რომ გავიზარდე და ჩემს ცხოვრებას მე ვქმნი და აუცილებელოა თავისუფალი ვიყო რომ ბედნიერების შინაარსი რეალურად შემეგრძნო...