მე ასეც მიყვარხარ (თავი 9)

აი ახლა კი შეიძლება ითქვას რომ ყველაფერი დამთავრდა!!! ყველაფერი რაც ჩემსა და ლუკას შორის იყო!.. მხოლოდ ახლა ვინანე ჩემი გადაწყვეტილება და აქ მოსვლა რადგან ის ვინც ზღურბლს უკან იდგა უბრალოდ მთელ სხეულს მიყინავდა. მე ახლა ყველასა და ყველაფერზე მეტად

მთვარის დღესასწაული-4

-არაა...არ არსებობს ლალე არ დაგთანხმდებათ-დარწმუნებით თქვა და საკიდიდან კოსტუმი ჩამოხსნა.-დავთანხმდები-ამოვიკნავლე,აკანკალებული ვიდექი კიდეზე და სასოწარკვეთილი შევცქროდი ჩემი ოჯახის წევრებს.-გაიგონე?-მამამ თითით ,რაღაც მოხაზა ჰაერში და კითხვით სავსე

ერთხელ სვანეთში! -2-

-არ მჯერა. - აღტაცებული ვუყურებდი ჩემს წინ გადაშლილ სანახაობას და თავი ჯერ კიდევ სიზმარში მეგონა. -დაიჯერე ქეთუს, ჩვენ აქ ვართ. - ჩემზე არანაკლებ გაოცებული ნატა მომიდგა გვერდით და ხელი გადამხვია. -რა სილამაზეა. - ისევ თვალების აქეთ-იქით ცეცება

ვიღაცას უყვარდი შენ (თავი 6)

ვიდექი და ვფიქრობდი,ვაანალიზებდი მომხდარს,ცოტა ხნის წინ სიყვარულში გამოვუტყდი მამაკაცს რომელსაც ვძულდი,პასუხიც მოსალოდნელი იყო,მაგრამ მტკივნეული.ძნელია იცოდე რომ,შენს საყვარელ ადამიანს სხვა უყვარს მაგრამ ორმაგად ძნელია როცა იცი მას არ შეუძლია გული

ყველა გოგო ვიღაცის დედოფალია.-ეს ღამე უსასრულოა... (14)

ვლაპარაკობთ ისე, თითქოს კედლის იქით ჩემთვის საძულველი ორეული არ ყოფილიყოს. გარეგნულად არაფერს ვიმჩნევ , მაგრამ შინაგანად ზღვათა ღელვა მჭამს, მანადგურებს , თითქოს სძაგია ნერვიულობისგან ძალა გამომეცალოს და აქვე ჩავიკეცო ცხოვრების დაღისგან მოყენებული

ლექტორი (7)

ძილინებისა! - მის ხმაში სიხარულის ნოტებს ვგრძნობ და გაოცებული მივყვები უკან, ჯიუტად არ მიყურებს, ვერ ვხვდები რა ემართება! რა გაუხარდა?!

წავიდა და მორჩა

ო რა ლამაზია იცი პროსტა? - ვინ? -სესილი -სესილი ვინაა? - გუშინ რომ ვუყვებოდი ის გოგო - აა ჰო- პროსტა რა ლამაზია შავი თმები აქვს ჭორფლები და ნაცრისფერი თვალები, ესეთი ლამაზი ადამიანი არ მინახავს არასდროს

დღიური(თავი-3)

23-ივნისი Hey))დილამშვიდობისა რეიჩელ.. გუშინდელი დღე ჩვეულებრივ დამთავრდა,ტასოს ეგონა რომ ძვნელი ნაცნობი გადაეყრებოდა,მაგრამ არ გამართლდა მისი მოლოდინები.ჩვენი დილა ყავით იწყება.ეს რამოდენიმე დღეა რაღაც ვერ ვარ კარგად,მაგრამ არაფერს ვამბობ.

მარტოსულნი , მიტოვებულნი, დავიწყებულნი ..და რატომ ?

წვიმის წკაპა-წკუპი და ჭექაქუხილის ხმა არღვევს ბუნების დუმილს .. ფანჯარასთან ვზივარ, ჩაის მივირთმევ , როგორც ფილმებშია და ვუყურებ ნისლში გახვეულ ალვის ხეებს . რამდენი რამ უნახავთ, რამდენი გადაუტანიათ, იქნებ აღარ უნდათ სიცოცხლე ? რას გაიგებ? ისინი

მხოლოდ ერთი (12) დასასრული

გახარებული ვიყავი იმ ფაქტით, რომ დედა გავახარე და ამ რთულ პერიოდში რამით მაინც შევძელი მისი გამხიარულება, ალბათ მხოლოდ ეს შემიძლია გავაკეთო მისთვის, ახლა ა პერიოდში ამ მომენტში მხოლოდ ამაზე ვფიქრობ, სხვა დანარჩენი არაფერი მაინტერესებს, თუმცა არის