you belong with me თავი 2

იმედია მოგეწონებათ არვიცი როგორი გამოვიდა არ მინდა მალე განვავითარო მოვლენები შეცდომებისთვის ბოდიშს გიხდით ველი თქვენს შეფასებებს

ყველაფერი იცვლება (თავი 3)

მივედით სახლში და რას ვხედავ, თვალები კინაღამ გადმომივარდა.. მეგიც ჩემს მდგომარეობაში იყო. სახლის ეზოში ვხედავ სასაჩუქრედ შეფუთულ წითელ მერსედესს. თანაც ჩემი საყვარელი მოდელია. იმწამსვე შევირბინე სახლში რათა გამეგო ვისი იყო ეს ღვთაება.

დრო მხოლოდ სიყვარულს დაინდობს. (9)

"გიყურებ...გიყურებ და ვრწმუნდები ალბათ შემიყვარდები..." ორი დღე გავიდა.....ყოველდღე ვლაპარაკობთ,ლონდონიდანაც კი ჩემთან ხარ! მაგრამ სად ხარ ახლა როდესაც ასე მჭირდები? არვიცი! იქნებ შიში ამისრულდა? იქნებ მიმატოვე? წახვედი? არვიცი .... მენატრები.....

ყველაფერი ისევ შენთვის (7)

-ა.. იოანე ჩემი მეგობარია. აქ გავიცანი, იცი რა საყვარელი... -რა საყვარელია? არა ნამდვილად არ ვიცი!

ბრალდებულო! თავი 13.

  დანიელი უბრალოდ გაბრუნდა. რაღაც მომენტში გულში აუტანელმა ტკივილმა გამირბინა. ალბათ, ახლა საშინელ ხასიათზე დადგა. ნაბიჯი გადავდგი, მისი გაჩერება მინდოდა, მაგრამ ალექსანდრემ თავი შემახსენა. -რა საქმე გქონდა?-მკითხა პირდაპირ. -კაფეში დავსხდეთ და

პეპელა 17

ალბათ გააგრძელებდა, ზუკას რომ არ ეკოცნა. ზუკას ცივი ტუჩები ჰქონდა, მაგრამ მისი კოცნა თბილი იყო. დედამიწა ისევ ბრუნავდა, მაგრამ ამჯერად თავბრუს აღარ ახვევდა ნინაკას. ზურგზე ზუკას ხელებს გრძნობდა, ტუჩებზე მის ტუჩებს და ხვდებოდა, რომ გაგიჟებამდე

Life is like a roller coaster (დასასრული)

გიორგის წერილი მივწერე. წერილი და არა მესიჯი. გამბედაობა არ მეყო თვალებში ჩამეხედა და სიმართლე მეთქვა...ლაჩარი ვარ...მაგრამ შენს სიყვარულში სიმამაცით ვერავინ შემეცილება...შეუძლებელია მე ვინმე გავაბედნიერო, როცა საკუთარ თავსაც ვერ

ნოემბრის 13 (თავი 16 და 17)

რა ძნელია არა საუკეთესო მეგობარს რომ ვეღარ ხედავ. თანაც შეიძლება ეს რამოდენიმე თვის განმავლობაში გაგრძელდეს. საშიშროება გამიჩნდა იმისა, რომ შეიძლება გამიჭირდეს აქ ცხოვრება. თან იმასაც თუ გავითვალისწინებთ რომ ვერავის დაველაპარაკები. იმ ფაქტმა

იძულებითი ქორწინება (4)

ჰეილის p.o.v. ამჯერად გავახილე თვალები, ოთახში არავინ არ იყო მხოლოდ სიმძიმეს ვგრძნობდი ხელზე, როცა დავხედე სიუ შემრჩა ხელში, ხომ უთხარი სახლში წასულიყო, მაგრამ მაინც აქ ზის. ჩემს ხელზე ქონდა თავი ჩამოდებული ამიტომ შევეცადე არ გავნძრელიყავი.

ანდრო, ყაზბეგი და ორი ქეთა.. (ნაწილი მეშვიდე)

-არაა მართალი,-უარყოფის ნიშნად თავი გავაქნიე.-მაინც ვის გავიჟებ, ერთი? ანდროსკენ მივტრიალდი და თვალებში ჩავხედე. ისიც თვალებში მიყურებდა და ცდილობდა რაღაც დაენახა.