ისტორიები ნაწილი 2

მოულოდნელობისგან წამით ყველა გაშეშდა, ალბათ, არავინ ელოდა კიდევ ვინმეს გამოჩენას. ოთხივემ თავი ასწია და ხმის მიმართულებით. განრისხებული ანდრეა უცქერდა მათ, მის გვერდით კი იოანე იდგა. -ანდრეა, _გახარებულმა წამოიძახა თორნიკემ და ლილუსთან ერთად ადგა.

შენს შემდეგ. სრულად.

ანა ყავას სვავადა და ფანჯრიდან გზას უყურებდა, არ ფიქრობდა გაზაზე მოსიარულე ხალხზე, ახლა მხოლოდ საკუთარ თავზე და გიორგიზე ფიქრობდა. არც მონატრება იყო და არც სიყვარული ეს იყო შიმშილი , ეშინოდა , რომ გიორგი ისევ ისე დაიკარგებოდა როგორც მაშინ როდესაც

სიმამაცის ოცი წამი (ნაწილი 2)

"ხაზი გაუსვით, რომ გსიამოვნებთ მასთან ურთიერთობა, მაგრამ არ აგრძნობინოთ მამაკაცს, რომ მასზე ხართ დამოკიდებული. ნურასდროს ილაპარაბეთ მასთან მოსაწყენ და სერიოზულ თემებზე, პირიქით მასთან შეხვედრა უნდა ასოციდებოდეს დროის ტარებასთან და გართობასთან. "

- გამარჯობა, ცოლად გამომყვები? ( 9 )

- ტასო ორი წამი სამზარეულოში წამო რა. ფეხზე წამოდგა ნატუკა და მეც უკან მივყევი. სამზარეულოს კარი მიხურა და სახეზე ღიმილის ელფერმა გადაურბინა. - რაიყო?

თვალებმა გაგყიდეს მარიამ (სრულად)

თითქმის შვიდი წელია სოფელში არ ჩავსულვარ რაღაც მიზეზების გამო და ახლა ყველანაირად ვეცდები ეს დაკარგული დრო ავინაზღაურო. მომნატრებია სოფელი, რომელსაც ნამდვილად აქვს რაღაც ხიბლი რომელიც მასზე მიჯაჭვულს გაგხდის... თუმცა ერთი პრობლეაა მობილური ტელეფონი

მგონი შემიყვარდი (თავი 10)

ვიკა...ვიკა...გაიღვიძე ჩემოო ფერია ეს უბრალოდ ცუდი სიზმარიაა...ვიკა..-თვალები გავახილე და სულ სველი ვიყავი.ბექას ვუყურებდი და ფერი აღარ ედო.რო გავიაზრე სიზმარი ტირილი დავიწყე და ბექას მოვეხვიე. -ძალიან მიყვარხარ...არასდროს დამტოვო მარტო...გთხოვ არ

იასამნისფერი (მეორე თავი)

დილით ადრე ავდექი. დედაჩემის დაჟინებული მოთხოვნის მიუხედავად არ მისაუზმია. შორტი და მაისური ჩავიცვი და გადავწყვიტე დედაჩემს მანქანაში დავლოდებოდი. ნახევარი საათის შემდეგ როგორც იქნა

ვერ გხედავ, გგრძნობ! (ნაწილი 1)

მეღვიძება, ვგრძნობ, რომ უკვე გათენებულია, თავს მშვიდად და გამოძინებულად ვგრძნობ. მღვიძავს, მაგრამ თვალებს არ ვახელ. ყოველ დილით ერთი და იგივე, ყოველ დილით მოლოდინი, რომ ამჯერად გამომივა, რომ ამჯერად გავიხარებ... ნელ-ნელა, მძიმედ ვაშორებ ქუთუთოებს

გაბრიელ ლიპარტელიანი! (5)

იმ დღის შემდეგ თითქოს ყველაფერი თავის კალაპოტში ჩადგა, ალბათ მალე ადიდდებოდა მდინარე და ჯებირებს გადმოლახავდა... საოცარი დილა დაიწყო ლილესთვის...სუსტი ფეხები ზეწარზე აასრილია, გაიზმორა და თეთრ რბილ ხალიჩას შეახო ფეხის თითები... ფანჯარასთან მივიდა და

არასდროს ითამაშოთ ამის პატრონმა რა ქნას (თავი მერვე)

მთვარიანი ღამე იყო, სუსტად წვიმდა წყვილი კი ნელა მიაბიჯებდა ჩაბნელებულ ქუჩებზე , არცერთი ხმას არიღბდა თითქოს ეს დუმილი მატისიყვარულის დამამტკიცებელი საბუთი იყო.. უყვარდათ ? ძალიან უყვარდა .. ასე მალე ? სიყვარული მალე მოდის მაგრამ მალევე წავა ან წავ