Rainbow (3)

- მოდი, მალე, დამელია სული, მშია! - მერე, გეჭამა. - დაუღრინა ბიჭმა. - ხომ იცი, ვერ ვჭამ თქვენ გარეშე დიდო გაბრიელ! - ცინიკურად გაუცინა და სალფეტკი მიაწოდა. - ვიცი. მადლობა, რომ შემახსენე! - კუშტად შეხედა. - რას ამბობ! - გაეღრიჭა და მეამიტურად

ნოემბრის 13 (თავი 10 და 11)

მეყვარება.. სიგიჟემდე მეყვარება მაგრამ ჩემთვის! ჩემს გულში იქნება ეს დამალული. დაველოდები მაშინაც კი სულ რომ მთელი ცხოვრების გაფლანგვა დამჭირდეს. მეყვარება მაშინაც კი თუ ჩემი სიკვდილი ენდომება. მეყვარება სასწაულად... მისთვის ვიბრძოლებ და მისთვისვე

თავხედი ქმარი(4 თავი)

მიყურებდა და ვხედავდი მის ვნებისგან ანთებულ თვალებს.ტუჩებში მოწყვეტით მაკოცა და კოცნით მიიკვლევდა გზას მკერდისკენ.ნელი მოძრაობით ხაზავდა წრეებს მკერდის თავზე ენით.მე სიამოვნებისგან ვკვნესოდი.ისევ ტუჩებზე დამეწაფა.ხელი კი ქვევით წაიღო და საცვალში

თბილისელი ლილეს მანჰეტენური ცხოვრება (თავი3-4)

ლილე არაბული თბილისელი წარმატებული გოგონაა, რომელმაც დიდი ძალისხმევის მეშვეობით შეძლო მანჰეტენში ,ფორდჰემის უნივერსიტეტის გრანტის მოპოვება და სწავლის გაგრძელება .ამერიკაში ჩასვლის პირველი დღიდან ლილეს ცხოვრება რადიკალურად იცვლება .მას უწევს

სიმართლის დრო 2 თავი

ჩემი ცრემლები მიყვარს ძალიან და იცი რატომ? ისინი ჩემი განძია.მე მხოლოდ მაშინ მეტირება, როცა ძლიერად გინატრებს გული. ვტირი რადგან უშენოდ ძნელია ჩემთვის თითოეული წამი. ჩემი ცრემლები ჩემი გრძნობაა, რადგან ისინი გულიდან მოდის და შენზე ფიქრებს ასახავს

თვალები (თავი 3)

იმ ამბის მერე თითქმის მთელი თვე გავიდა. არ ვიცი ასე ძალიან რატომ ჩარჩა ჩემში ნიას აცრემლებული თვალები მაგრამ ისინი თითქოს მუდმივად თან დამსდევდნენ, არ მშორდებოდნენ და ჩემში რაღაც ისეთს აღვიძებდნენ რაც დიდი ხნის წინ მოკვდა. ამ დროის განმავლობაში ნია

არასდროს ითამაშოთ ამის პატრონმა რა ქნას (თავი მეოთხე)

გადიოდა დრო , ნინი და ლევანი ერთად იყვნენ, ,ცხოვრება უხაროდათ ერთმანეთის გარეშე არ შეეძლოთ , მია და გიოც იყვნენ ბედნიერად მაგრამ ამას თუ ბედნიერება ჰქვია კლავდნენ ერთმანეთს .გიორგი დასტიონი ტიპი იყო მია კი როგორ გითხრათ ზედმეტად ცანცარა ამიტომაც

სიყვარულის ისტორია

გავიღვიძე...ცოტა ცივა გუშინდელთან შედარებით.გუშინ კარგი დღე მქონდა ისტიტუტიდან მეგობრები წავედით ბარში...სულ დამავიწყდა ჩემი თავის გაცნობა მე კატო ვარ 18 წლის ვერ ვიტყვი რომ გამხდარი ვარ!მაქვს ქერა თმა.რომ ავდექი ლოგინიდან შემცივდა და თბილი ხალათი

დრო მხოლოდ სიყვარულს დაინდობს. (4)

სახლში შევედი და იმის დანახვაზე თუ როგორ ეხუტებოდა მამა დედას ცრემლები ვერ შევიკავე ამიტომ არ შემიშლია ხელი მათთვის დავუძახე "მოვედი!" მეთქი და ოთახში გავიქეცი. წამოვწექი და ცრემლებს სრული თავისუფლება მივეცი. ასეთ დროს როდესაც ბღავილი მინდა სახლში

მკვლელი

დღეები ისე სწრაფად გავიდა გააზრებაც ვერ მოვასწარი, ზეინის გვერდით თავს ბედნიერად ვგრძნობდი, როგორც იქნა ცხოვრების ნორმალურ რიტმს დავუბრუნდი. კოლეჯში სწავლა განვაგრძე, სასწავლო წელი დასასრულს უახლოვდებოდა ამიტომ გამოცდებისთვის საგულდაგულოდ