Life is like a roller coaster (დასასრული)

გიორგის წერილი მივწერე. წერილი და არა მესიჯი. გამბედაობა არ მეყო თვალებში ჩამეხედა და სიმართლე მეთქვა...ლაჩარი ვარ...მაგრამ შენს სიყვარულში სიმამაცით ვერავინ შემეცილება...შეუძლებელია მე ვინმე გავაბედნიერო, როცა საკუთარ თავსაც ვერ

ნოემბრის 13 (თავი 16 და 17)

რა ძნელია არა საუკეთესო მეგობარს რომ ვეღარ ხედავ. თანაც შეიძლება ეს რამოდენიმე თვის განმავლობაში გაგრძელდეს. საშიშროება გამიჩნდა იმისა, რომ შეიძლება გამიჭირდეს აქ ცხოვრება. თან იმასაც თუ გავითვალისწინებთ რომ ვერავის დაველაპარაკები. იმ ფაქტმა

იძულებითი ქორწინება (4)

ჰეილის p.o.v. ამჯერად გავახილე თვალები, ოთახში არავინ არ იყო მხოლოდ სიმძიმეს ვგრძნობდი ხელზე, როცა დავხედე სიუ შემრჩა ხელში, ხომ უთხარი სახლში წასულიყო, მაგრამ მაინც აქ ზის. ჩემს ხელზე ქონდა თავი ჩამოდებული ამიტომ შევეცადე არ გავნძრელიყავი.

ანდრო, ყაზბეგი და ორი ქეთა.. (ნაწილი მეშვიდე)

-არაა მართალი,-უარყოფის ნიშნად თავი გავაქნიე.-მაინც ვის გავიჟებ, ერთი? ანდროსკენ მივტრიალდი და თვალებში ჩავხედე. ისიც თვალებში მიყურებდა და ცდილობდა რაღაც დაენახა.

თავხედი ქმარი(9 თავი)

-რომ იცოდე როგორ გიხდება ჩემი საროჩკა-ვნებიანი ხმით მითხრა და ტუჩებიდან ყელზე გადავიდა.შიშველ ფეხზე აასრიალა ხელი და საროჩკის ქვეშ შემიცურა.თეძოებზე ის მომიჭირა ყრუ კვნესა აღმომხდა.მერე ისევ ჩემს ტუჩებს დაეწაფა.მე ყელზე ხელი მოვხვიე და როცა დამწვრის

უხეში რომანტიკა თავი 1

რომანტიკა და გულები ? სიმართლე გითხრათ არ მჩვევია.. არც ლამაზად მოყოლა თავისი გაფორმებებით.. ჩვეულებრივი გოგო ვარ , ზოგითვის უხეშიც კი, მაგრამ მე ასე არ ვფიქრობ.. მხიარული და მეგობრული ვარ და როცა საჭიროა სწერვა და სერიოზულიც.. მარიამ კაჯელაძე 20

თამაში მუსიკის წესებით (მეცამეტე თავი)

თამაში მუსიკის წესებით (მეცამეტე თავი) აზრი არ აქვს ალბათ, იმის მოყოლას, როგორ მივიდნენ ლიკა და გიორგი გუდვილამდე, საბედნიეროდ მათთვის სასურველი ნივთები მართლაც აღმოჩნდა ქსელში და ასცდათ თბილისში წასვლა. აქსესუარების შეძენა იმაზე სახალისო გამოდგა

ბრის-მიაუ (6)

იმ დღეს, როცა ლევანის ბინაში ხელიხელჩაკიდებულებს ზაზა წაგვადგა თავს (თუ ჩვენ წავადექით ზაზას თავზე), მილიონი მიზეზი დავაბრეხვე, ნინას არ უყვარს სახლში გვიან რომ მივდივარ-დან (დღის სამი საათი იყო) დაწყებული, ლევანს რაღაცები ამოვატანინე და ახლა

განსაჯე გული და არა კლუბი (ნაწილი III)

- აბა, საიდან დავიწყოთ? - პენსიმ ხელში ბატის ფრთა დაიჭირა. - საყვარელო მარკუს... - დაიწყო დანიელამ. - ის შეუდარებელია! - მუშტი დასცხო ფანჯრის რაფას მილისენტმა და თვალები გადმოკარკლა. - მოკეტე, ბულსტროდ! - ჩაიფრუტუნა დრაკომ. - დაწერე, პენსი:

მგონი შემიყვარდი (თავი 7)

მომიახლოვდა და ხელები შემომხვია,თავი ყელში ჩამიდო. -თუ გინდა აქ დაიძინე წინააღმდეგი არ ვარ.-ისევ ფანჯრისკენ ვიყურებოდი და ვტკბებოდი ტბის ხედით. -კარგი ცოტახნით ტბაზე გავალ და მერე ამოვალ.-თქმაც არ დამაცადა ისე გავიდა.ვეღარ მოვითმინე მეც მინდოდა