დადეშქელიანის სიცოცხლე (3)

ის ის იყო ჩემი მზაკვრული გეგმა უნდა შემესრულებინა და ნაყინი ალექსანდრეს თავზე წამესვა,რომ უცებ ტანზწ ცივი სითხის შეხება ვიგრძენი -ააა იდიოტო ცივია.შე ხეპრე შენ -საყვარელო 1:0.ნახე როგორ გიხდება ფორთოხლის წვენი ყინულით

სვანური ვერდიქტი (21 თავი)

ამბობენ ადამიანს რაც უფრო მიიყვან ტკივილთან, ახლოდან გააცნობ ჯერ იევ ისე ძველებურად, ახლებურად ეტკინება, სული შეეკვრება, ტკივილი გულს გაუჩერებს, სუნთქვას შეუკრავს, მოძრაობის უნარს დაუკარგავსო. მერე კი შვებას იგრძნობს და მაინც შეძლებს ცხოვრებასო,

ჯიუტი გოგო(დუბლი 3)

-კარგი რა ლიზ რით ვგავარ ჯულიეტას.? -ბავშვს გავძარ საყვარელი სიცილიგაქვს, მაგარი ტანი, გაქვს ლამაზი ცისფერი თვალები, გრძელი ბუნებრივი თეთრი თმა. კიდევ გავაგრძელო? -ნათ შენც აყევი?

დრო მხოლოდ სიყვარულს დაინდობს. (3)

სამსახურიდან დაქალებთან ერთად გამოვედი. -წამოდით ტაქსი გავაჩეროთ.-ელე. -აუ აი მოდის და დაუქნიე ხელი.-ნინა.

არასდროს ითამაშოთ ამის პატრონმა რა ქნას (თავი მესამე)

–აბა მოგენატრე ლამაზო ? გეგონა ას უბრალოდ შეგრჩებოდა ? მართა დაიბნა არ იცოდარა ეთქვა ,თან ფიქრის დროც არ ქონდა, არც საშუალება ის ხომ კედელზე იყო მიკრული ''იფიქრე მართა იფიქრე '' ეუბნებოდა თავის თავს –ჯანდაბა!!!

მანგო'ს (სრულად)

მესამეა. არც წინა და არც იმის წინა ისეთი არ იყო შენ და მე რომ მოგვინდებოდა. მოკლედ რომ ვთქვა წინა ორი იყო საცდელი. მესამე შენია. **

Rainbow (2)

მოსწონს, სიამოვნებს, რაც საკმარისზე მეტიც კი არის ნიტასთვის. საშინლად არ უყვარს ვარსკვლავებიანი ღამე. მეტიც, ეჯავრება. მოკრიალებული უყვარს. ჰო, უკიდეგანო რომ არის, თვალუწვდენელი, უსასრულო და ჩამთრევი. დღეს არ გაუმართლა. ცა ვარსკვლავებითაა

My life Sucks!! 13 (+15)

ცოტა ხანს მოვშორდი და კოცნისგან თავბრუდახვეული ვუყურებდი. ღმერთო, ესე ძალიან როგორ მიყვარდებოდა ეს გამაღიზიანებელი და ბჭყვიალა ბიჭი? ერთმანეთისგან სრულიად განსხვავებულები ვიყავით, მაგრამ მის მიმართ გაჩენილ გრძნობებს ვერაფერს ვუხერხებდი. ყოველ წუთს,

ნოემბრის 13 (თავი 8 და 9)

-ზღურბლს გადააბიჯა და კარი მიიხურა. რამოდენიმე წუთის განმავლობაში ვიდექი გაუნძრევლად, გაშეშებული და გაყინული... მისგან პირველად ჩამესმა ყურში სიტყვა "მიყვარხარ!" თანაც... "ძალიან მიყვარხარ!" როცა აღარაფერი შემეძლო ოთახში შევედი და ლოგინზე ტირილით

ბინა #13 (პირველი ნაწილი)

უცნობმა ჩაიცინა და შუქში გამოიწია. მაღალი, 26-27 წლის მამაკაცი იყო. მოგრძო შავი მანტო, შავი მოღეღილი პერანგი და მუქი შარვალი ეცვა. გრძელი თვალის ჭრილი და ყინულივით სუსხიანი გამოხედვა ჰქონდა. მუქი გრძელი, გადაყრილი თმა და ღია, შუქის გამო გაურკვეველი