Loving A Bad Boy (ნაწილი 5)

თავის აწევა არცერთს არ უნდა. ხმას არ იღებენ და ისე იქცევიან თითქოს ომ გამოვლილები არიან, სამკვდრო-სასიცოცხლო ბრძოლაში იჩხუბეს და წააგეს. ყველაზე ცუდი კი ის არის რომ აცერთს იმის აღიარება არ უნდათ რომ სასტიკდ ცემეს, დაჭრეს და დასცინეს. -თქვენ მაინც

ნინი and დამიანე (VIII ნაწილი)

მუსიკას ხმა ავუწიე და ასე ხმაურიანად მივედით სახლამდე. დავემშვიდობე, მანქანიდან გადმოსვლას, რომ ვაპირებდი ხელი დამიჭირა და მისკენ მიმაბრუნა. -რა ხდება?_გაკვირვებულმა ვკითხე. -არ მინდა შენი გაშვება.

ნოემბრის 13 (თავი 6 და 7)

-მაინც არ იყო შენი შვილი და რა მიზეზით წახვედი ვერ ვხვდები.. -და როგორ ფიქრობ რომ მცოდნოდა ჩემი შვილი არ იყო წავიდოდი? ცოტა დაფიქრდი რა რას ამბობ! -ფეხზე წამოვდექი და აქეთ-იქით ნერვიულად სიარული დავიწყე. -კაი რაა... აქ ქეთიზე აფანატებდი და იქ ვიღაც

იდეალური დასაწყისი 3

-როგორ ხარ ნატა? -კარგად გიორგი შენ როგორ ხარ? რამ შეგაწუხა? -რავიცი მე კარგად ვარ არაფერმა რას უნდა შევეწუხებინე უბრალოდ მოგიკითხე. -აჰამ გასაგებია, მადლობა -რა სიტყვა ძუნწიხარ რა არის ასე ვერ გათხოვდები -ბევრს თუ ვილაქლაქებ გავთხოვდები?

შენ შემცვალე (Chapter 7)

- ასეც ხდება ხოლმე - ნაძალადევად გავუღიმე და ლუდი მოვსვი - როგორც იქნა გვეღირსა და ძველი ელე დაბრუნდა ! - ტაში შემოკრა ნინიმ და ტელეფონში ჩაძვრა. - თქვენ ორთან რა ხდება ? ვხვდებით რომ რაღაც ისე არ არის როგორც უნდა იყოს. -თქვა გიომ - ეს თქვენი

თავხედი ქმარი (1 თავი)

-აუ,ნინა-თვალები დავუბრიალე დაქალს. -არა დაიკო სირცხვილია,ჩვენ ქვემოთ დაგელოდებით-გამიღიმა მარიამმა და ლოყაზე მაკოცა.მალე გაისმა კარზე კაკუნი და ერთიანად გამეყინა სხეული. -აბა შენ იცი ჭკვიანად,რამე ზედმეტი არ გააკეთოთ ხალხია და ხმაური შეაწუხებთ

თბილისელი ლილეს მანჰეტენური ცხოვრება

ლილე არაბული თბილისელი წარმატებული გოგონაა, რომელმაც დიდი ძალისხმევის მეშვეობით შეძლო მანჰეტენში,ფორდჰემის უნივერსიტეტის გრანტის მოპოვება და სწავლის გაგრძელება. ამერიკაში ჩასვლის პირველი დღიდან ლილეს ცხოვრება რადიკალურად იცვლება. მას უწევს

თვალები (თავი 1)

მახსოვს პატარა რომ ვიყავი ბებია ყოველთვის მიმეოებდა- არცერთი ბოროტი ადამიანი ბოროტი ისე არ ხდება, ყველას საკუთარი ცხოვრება აქვსო... არვიცი ეს წინასწარმეტყველება იყო თუ არა თუმცა რა გამართლება უნდა ჰქონდეს ადამიანს რომელმაც პატარა ბავშვს მშობლები

საცდელი თავი

-ადექი ვიკა მე მეჩქარება და სკოლაში დაიგვიანებ.გაკიოდა დედა როგორც ყოველთვის. -კაიი. ზანტად ავდექი და სააბაზანოში შევედი,მოვწესრიგდი და ქვემოთ ჩავედი.ვისაუზმე და სკოლისკენ გავეშურე,როგორც ყოველთვის ფეხით.ხო მართლა მე ვიკა მქვია 15 წლის ვარ.მამა

ანდრო, ყაზბეგი და ორი ქეთა.. (ნაწილი მეხუთე)

ანდრომ შეამჩნია და გაიღიმა. როგორც ყოველთვის ყველაფერს ამჩნევდა და ყველაფერს ხვდებოდა. მანქანაში სიხარულიძის სუნამოს სურნელი ტრიალებდა და მალამოდ მედებოდა გულზე. მართლა არ ვიცოდი რა ხდებოდა ჩემს თავს, ან რა მოხდებოდა ამის შემდეგ. ყველაფერი ისევ