შეცდომით მოტაცებული (დასასრული)

ცხოვრება ჩვეულებრივ ტემპს დაუბრუნდა. სახლი-სამსახური, მერე ისევ სახლი-სამსახური და ასე შემდეგ. ხშირად ერთობოდა დამიანესთან და თიკოსთან ერთად. ყველგან ერთად დადიოდნენ, კაფეში, კინოში, პარკებში, ქალაქგარეთ.

სიმპათიური სტუმარი ( 9 თავი)

ორი კვირაა გასული რაც დავბრუნდი თბილისში. ჩვეულებრივი დღე ივლისისა. ღამე ისევ საავადმყოფოში გავატარე. რთული გრაფიკი მაქვს. ღამით საავადმყოფოში ვრჩები, ჩემთვის განკუთვნილ კაბინეტში ვიძინებ. ჩემი ხუთოთახიანი ბინის აქტიური სტუმარი არ ვარ.

ველური ორქიდეა (16 თავი)

_საღამო მშვიდობისა! - ამ დროს გიგიც მოვიდა და ღიმილით მოგვესალმა. უკვე ცუდად ვიყავი. ეს ხმა, ღიმილი და მზერა რომლითაც მე მიმზერდა, ძალას მართმევდა. თავს შემოვუძახე, ბეჭებში გავსწორდი და სალამი დავუბრუნე.

"კარგი" გოგოს დღიურები (თავი 18)

მხოლოდ შვიდი საათია დარჩენილი და 2017 წელიც მოვა. ახალი წელიმოგვცემს ახალ იმედებს, მიზნებს და ოცნებებს. გამოჩნდებიან ახალი ადამიანები, ძველებს კი წარსულში ჩავტოვებთ. მეც მასე ვაპირებ. მინდა რომ უამრავი ადამიანი დავტოვო წარსულში, რომ ცხოვრების

ჩემი ქელვინი (საახაწლო) (სრულად)

ბუხრის წინ წამოსკუპებული შოკოლადებს მივირთმევდი და ტელევიზორში სასურველ მუსიკას ვეძებდი. საღამურებში გამოწყობილი რითმულად ვარხევდი მხრებს და თან თავსაც ვაყოლებდი.წაბლისფერი თმები ნელნელა ირხეოდა ზურგზე და მეღუტუნებოდა. ბოლო შოკოლაადის შეკვრა

პეპელა 12

ვარჯიშებზე ზუკას მიყავდა და უკანაც ზუკას მოყავდა. ყველაზე პირველი ნინაკა შედიოდა დარბაზში და ბოლოც ნინაკა გამოდიოდა. ხანდახან ღამის ორამდე რჩებოდა. ერთხელ საერთოდ გაათენა ლამის, გააგიჟა ზუკა და იქამდე არ დაწყნარდა, სანამ ბიჭი არ აყვირდა. ასე იცოდა,

მ.ი. (თავი 8)

-აი შენ! ჩემი სახელიც კი არ ახსენო გაფრთხილებ!ასე ხო? გაჩვენებ დღეიდან რა არის სიჯიუტე! არ მესმის ასე როგორ იქცევი,ყოჩაღ!

My life Sucks!! 10 (+15)

ლოყაზე ნაზად შემახო თითები. თავი ისე შემაბრუნებინა, რომ მის მსუსხავ თვალებში ჩამეხედა. - მორჩი ჩემს უარყოფას, პატარა თეოდორ. ეს ყველაფერს ართულებს - მითხრა, ჩემსკენ გადმოიხარა და ტუჩები ჩემსას შეახო. მისი რჩევა გავითვალისწინე, ჩემს თავს კოცნაში

იმედის შუქი / light of hope დასასრული

რომ არა დედას ზარი არვიცი ალბათ დიდხანს ვიქნებოდი კიდევ საფლავთან - მარიამ ნორმალური ხარ? 20 წუთში ჩვენი რეისი მიფრინავს მეკი შენ გეDძებ არ მაინტერესებს სად ხარ და რას აკეთებ პირდაპირ აეროპორტში გელოდები,პასუხის გაცემა არც დამაცადა ისე გათიშა

need you (4)

დრო ნელანელა გადიოდა, ნიკუშა და ლიკუნა ძალიან საყვარლები იყვნენ სულ თბილად საუბრობდნენ . ეხლა ნიკუშასთან ვარ და ყველა ჩვენთან ერთადაა. -აუ სადმე წავიდეთ რაა.-აწუწუნდა ლიკუნა.