ველური ორქიდეა (11 თავი)

_არც ნიკოს შარშანდელი დაბადების დღიდან არ გახსოვარ? - მკითხა აბაშიძემ. ამის მოსმენისას, აი რასაც ჰქვია, ყბა ჩამომივარდა. მეთქი რაა? - თუმცა რას გემახსოვრები, მე რომ სუფრას შემოვუერთდი შენ ისეთი მთვრალი იყავი ლამის მცემე საპირფარეშოსთან. წაბანცალდი

უცნობის წერილები

ყველაფერი მაშინ დაიწყო როცა 18 წელი შემისრულდა ჩემს ცხოვრებაში ახალი, დამოუკიდებელი ეტაპი დგებოდა მაგრამ ეს ყველაფერი დიდად არ მიხაროდა, მოხუცივით მეზარებოდა დაბადების დღის გადახდა, მეგობრები , საჩუქრები და რაც ყველაფერ ამას ახლავს, მხიარულება.

Woman versus society!(სრულად)

სულელები და სუსტები ბრმად და გაუაზრებლად მისდევენ საზოგადოებაში დამკვიდრებულ სტერეოტიპებს და ტრადიციებს ხოლო ჭკვიანები იაზრებენ და ფიქრობენ სწორია ეს ყველაფერი თუ არა! დაახლოებით ოცდათორმეტი წლის წინ

ტკივილგამაყუჩებელი (თავი 6)

მე რომ მიყვარდა აი ისე, ბედნიერებისგან გაეცინა რამოდენიმეწამიანი დუმილის შემდეგ. ისე მაგრად ჩამიკრა გულში მეგონა ჩემში შემოღწევას ცდილობდა. ემოციებით გულაჩუყებულმა კიდევ უფრო მოვუმატე ტირილს. და მგონი ამით ძალიან გავაბრაზე. მომენტალურად გამწია უკან

მე,შენ და ცუდი ბიჭები (8)

-კარგი ჩემი თავი ჯანდაბას მაგრამ ბავშვი მაინც არ გეცოდება?-ვყვირი ბოლო ხმაზე და ხელს მუცელზე ვიდებ. არ გაგეცინოს კატო ააარ გაგეცინოს! ყბაჩამოვარდნილი ონიანი და უფრო ყბაჩამოვარდნილი გოგო ჩემსკენ ბრუნდებიან. -რას აკეთებ?- თვალებს მიკარკლავს,ჰაჰ პირი

უცნობი ნაცნობები (ნაწილი 9)

-აუუუ გოგოებო გამოდით თორე უთქვენოდ ძაან მოწყენილობაა-კარების მეორე მხრიდან გამოგვძახა ბექამ -ჰოო მოვდივართ.არ დაგაცლიან რა ესენი არაფერს.-ჩაუბუზღუნა ნინიმ და ნელა წამოიმართა. სასტუმრო ოთახში შესულებს ანდრია გულზე ხელებგადაჯვარედინებული დაგვხვდა.

ბინდიანი.

იტალია. რომი. ვერ ვიჯერებ. ვერ ვიჯერებ,ვერა. არ შემიძლია. არ მჯერა რომ,სულ რაღაც სამ დღეში ამ ქალაქს,ქვეყანას,აქაურობას ვტოვებ. და სად ვბრუნდები? საქართველოში. ჯანდაბა. ..

შევსებული არსებობა 13,14,15,16,17

13 _ შემოდი.. როგორც აღმოჩნდა მარტო ერთი ოთახია დაჯავშნული.. _ კი მაგრამ ეს როგორ.. აკი რაოდენობა დაგვაზუსტებინეს? _ დემეტრე რომ არ მოდიოდა მერე ხომ შეიცვალა სია.. _ მერე რა.. ის შეცვლილი სიაც ვთარგმნე.. _ ეტყობა სადღაც შეცდომა გაგეპარა და ორი

"hopeless" (თავი 4)

ნიკაზე კარგი ბიჭი მგონი მსოფლიოში არ არსებობს! დილით კარებზე მომიკაკუნა გამოდი ვისადილოთო. გავედი და ისეთი გემრიელი საჭმლები დამახვედრა მეტი რომ არ შეიძლება!: -დღეს ჩემი მეგობრები მოვლენ, გაგაცნონ, მაქედან მარტო ალექსანდრეს და ელენეს იცნობ , მაგრამ

წარსულის ბილიკი 1

შეყვარებული წყვილები სკვერში სხედან და ამ ცხოვრებით ტკბებიან, შარვალ-კოსტუმში გამოწყობილი კაცი ჩქარი ნაბიჯებიით მიიწევს ავტომობილისკენ, თეთრ კაბიანი ქალი კი მობილურზე ხმამაღლა ლაპარაკობს და სამჯერ იმეორებს ,,ყველაფერი მეორდება“!