ბრძოლა თივის წესებით (თავი მესამე)

ნაიარევი ოდნავ მომიშუშდა სახეზე და ახალ სამსახურიდან დამიკავშირდნენ, ადგილზე მისულს ჩემი კლასელი შემეგება და უფროსებთან შემიყვანა სასაუბროდ, სადაც ფლობელებიც იმყოფებოდნენ.

საზღვრები (თავი 1)

სოფია ფანჯრიდან უყურებდა თოვლით დაფარულ ქუჩას, რომელიც მთელი სიმშვიდით იყო მოცული. რაღაც საოცრად მყუდრო და მშვიდი გარემო სუფევდა, თითქოს დრო გაჩერებულიყო და მარტო იყო ამ სივრცეში, გამოფიტული და მშვიდი, თუმცა მის გულში საოცარი შეგრძნება ტრიალებდა

ჩვენ გადავარჩენთ ერთმანეთს თავი 1

-ასე თუ ისე, ჩვენ თვალყურს ვადევნებთ.მასზე არ ინერვიულო, აქ უსაფრთხოდ იქნება. -მას ვჭირდები, ამას ვგრძნობ! - მაგიდას მიუახლოვდა და ცრემლიანი თვალები შეანათა ქალს.

მწვანეთვალება თავი 1

სკოლა, თქვენ როგორ დაახასიათებდით მას?ალბათ ყველა კარგად,იტყოდით რომ იქ მშვენიერი წლები გაქვთ გატარებული, და ნეტა ის წლები დაბრუნებულიყოს. აჰჰჰ... მე ასე არ ვიტყოდი. სკოლა ჩემთვის ის ადგილია რომლის დანახვაც არ მინდა,და ამისი მიზეზი ის სამი ბიჭია

გადაგიყვარებ !(სრულად)

............................... და თუ არსებობს ერთი მიზეზი მაინც ბრძოლისთვის ,შენ არ უნდა დანებდე სულ რომ არავინ გყავდეს გვერდით, არავის ედარდებოდე, ენატრებოდე და უყვარდე მაინც არსებობს ის ერთი მიზეზი სიცოცხლისთვის და ეს მიზეზი თავად შენ ხარ .

ბრძოლა თივის წესებით (თავი მეორე)

მანამ სანამ გარედ გამოვიდოდი, კვლავ შემოვიდნენ, გასახდელ ოთახში ნაბრძოლი ბიჭები რომლებსაც სახე და ხელები სისხლში ჰქონდათ.

ჩემი ამბავი 1

თამარი სულ შემთხვევით გადაეყარა მას. ინსტაგრამს სქროლავდა, როცა უცნობი ბიჭის კომენტარი შეამჩნია საერთო მეგობრის ფოტოზე. მისი სახელი – ნიკოლოზი – უცნაურად ნაცნობი მოეჩვენა, მაგრამ სახე არ ახსოვდა. პროფილზე გადასვლით დაინტერესდა.

მწვანე ლაქა ( თავი 7 )

- მამასთან რა თემაზე უნდა ილაპარაკო? - ჩვენზე! - რა? პასუხი არ გამცა ისე დარეკა კარზე ზარი!

მშვიდი ტალღა (1-2-3 ნაწილი )

-თათა რამდენი წლის ხარ?სიგარას მოუკიდა და სახეზე ყურადღებით შეხედა კაცმა -25… ჩუმად წარმოსთქვა გოგონამ -მატყუებ…. სინამდვილეში რამდენის ხარ? -21… ოც.და…ერთი .. გაიმეორა ნოამ… იცი მე რამდენის ვარ? გამჭოლი მზერა მიაბყრო გაწითლებულ თათას…

დაცემა(სრულად)

მაინც ერთ ჩაკეტილ წრეზე დავდივარ. ჭაობში ვარ, რაც უფრო ვცდილობ მისგან თავის დაღწევას, მით უფრო ღრმად ვეფლობი შიგნით. ბედნიერებას მხოლოდ ჰორიზონტზე ვხედავ..