ველური ყვავილი (3)

საშინლად მომშივდა,ხელს ვკიდებ ილიას და ვაყენებ ფეხზე,სამზარეულოსკენ მივყავარ და მაღარ მაგიდასთან მსვამს,თვითონაც ჯდება..ვხვდები არ აპირებს მომემსახუროს,ვდგები ბუზღუნით და მაცივრიდან ვიღებ მზა პროდუკტს,ცხვირ წინ ვულაგებ და ისევ ვჯდები. გემრიელად

შეწყვეტილი ცხოვრება (ნაწილი IX)

„ მაპატიე, მაპატიე რომ მოგატყუე, მაპატიე რომ ასე იოლად დაგთმე, მაპატიე თუ ისეთი შვილი არ ვიყავი როგორზეც ოცნებობდი, როგორიც წარმოგედგინა რომ ვიქნებოდი, მაპატიე რომ ჩემს გამო ამდენის გადატანა მოგიხდა, მაპატიე თუ გცხვენია ჩემს გამო, მაპატიე რომ

ზეცა თავისას არ კარგავს! -9-

''ნუცუბიძის ქუჩაზე ხალხი აქა-იქ მოძრაობს. სიარულისას ვაკვირდები მაღაზიების ფერადი მინები როგორ მირეკლავს. ვიტრინებში ათასი რამაა გამოფენილი. აი, აქ ფასდაკლებებია ფეხსაცმელებზე. პირველად არ ვცდუნდები, არადა მაღალქუსლიანი შინდისფერი ფეხსაცმელი მართლაც

შემთხვევითი სიყვარული-ნაწილი 13

-რახდება მამი?-შეშინებულმა მიპასუხა -მა, გახსოვს რომ მითხარი შეყვარებული თუგყავსო და შეგპირდი რომ მეყოლება პირველივეს შენგეტყოდი თქო.- ბავშვებს პირველი იოანემ უთხრა და არა მე. ამიტომაც გამომდიოდა იმის თქმა რომ ჩემი საიდუმლო პირველად მამაჩემს მე

მიყვარხარ სვანო!!(8თავი)

-კაი წამო წავიდეთ-გასაღები აიღო და გავიდა მე და სანდროც მას მივყევით. ბავშვები სახლში დავტოვეთ, ეზოში მაინც გაერკვიათ რამე ხომ არ შეუნიშნავთ მეზობლებს, ან ახლომდებარე მაღაზიებში ხომ არ უნახავთ. ვიდეოკამერების ჩანაწერებიც უნდა ენახათ. მივედით უნიში

გაქცევა.... არასდროს გამიშვა......#3

დემნა უსიტყვოდ გავიდა . მოვიწყინე სახლი მოვათვალიერე , სამზარეულოში შევედი ახალი დანები შევნიშნე ხელში შევათამაშე და საჭმლის გაკეთება მომინდა . მაცივრიდამ სჭირო პროდუქტები გადმოვალაგე და მზადება დავიწყე . დრო როგირ გავიდა ვერ გავიგე დემნა მოსულიყო

არ მოკვდები (თავი 19)

ანი და დიტო ორივე საშინელ ხასიათზე იყვნენ. ანიმ ორასჯერ კითხა დიტოს რა დაგემართაო მარა ის მხოლოდ პასუხობდა არაფერიო. ანისაც აღარ შეეძლო უკვე ორასჯერ ერთი კითხვის დასმა. ის ნაწყენი იყო ყველაზე. თავიდან ბოლომდე, მართლა ვერ ხვდებოდა რო მანჩო ამდენზე

დასასრულის დასაწყისი..!

არ გიფიქრიათ თუ რაოდენ არაპროგნოზირებადი არის ეს ცხოვრება,არავინ იცის ვის საით წაგვიყვანს.უბრალოდ ვიცით რომ სადღაც წაგვიყვანს და ზოგი ჩვენგანი ჯანდაბაშიც მიყვება.არავინ თქვას,რომ ბედისწერა არ იცვლება,იცვლება და თანაც როგორ.იმდენად სწრაფად რომ მის

ზეცა თავისას არ კარგავს! -8-

''ალბათ ესაა ცხოვრების მუღამიც. როცა შენს სისუსტეებს ამჟღავნებ და ღირსებებს ივსებ, ორმოში ვარდები და მერე იქიდან ამოდიხარ, სიცივეში იყინები და მონატრებულ სითბოს უფრო ბედნიერი ხვდები... ისაა ცხოვრება, როცა მოულოდნელობას ელი! როცა არ იცი, რა მოხდება,

შემოდგომის შვილები 7.

საღამომშვიდობის ოქროებო. პატარა თავისთვის დიდი ბოდიში, მაგრამ იმდენად ემოციურია ვიმედოვნებ გეყოფათ დღეისთვის <3