ვნება (მესამე ნაწილი)
ხელ-ფეხი მიკანკალებს,ხელის გულით კიბის მოაჯირს ვეხები და ისე ავდივარ,ძლივს ვსუნთქავ,შიშისა და ნერვიულობისგან გული დამიმძიმდა,შევიწროვდა და ჟანგბადს აღარ უშვებს თავისთან.სიზმრის ქურდი (თავი XXV)
ეკა გამოკეთდა. ყველას ძალიან გვიხაროდა, მის პალატაში თითქმის ვეღარ შევდიოდი, რადგან დიდი ხნის მონატრებული მშობლები სულ საკუთარ შვილებთან ატარებდნენ დროს. ექიმებმა კიდევ ერთი კვირა დატოვეს, რადგან ნაკერები ბოლომდე შეხორცებოდა.ერთი კვირის შემდეგ კიხანდახან სიტყვები სათქმელს ვერ ამბობენ (2)
თითქმის სულ გადასანსლა ყველა როლი, ვიცინი და ვუყურებ, ვხვდები, რომ მიყვარს, და მის გარეშე ცხოვრება არ შემიძლია, ეს ერთი თვე ნამდვილი საოცრება იყო ჩემს ცხოვრებაში. როცა გიყვარს სულ სხვა ფერებში ხედავ სამყროს, ყველაფერი ბედნიერებას განიჭებს და ცდილობტყვე (თავი 3)
– სიდი... – მისკენ მოვბრუნდი და დავინახე რომ მისი მაისური, იქ სადაც ჭრილობა ჰქონდა, სისხლს დაესველებინა. – სისხლი მოგდის. – შეშფოთებულმა ვუთხარი. – არაფერია, – არც კი დაუხედავს ისე მითხრა.სამი დაქალი (თავი 1)
სელენას თვალთახედვით:–სელენა მგონი დროა დავტკბეთ ზაფხულით და წავიდეთ აგარაკზე, ცოტა გართობა არ გვაწყენდა–სულ ამას მთხოვს მთელი ეს ზაფხული ჩემი საუკეთესო მეგობარი ჰანა. და არამარტო ჰანა, ასევე არ უნდა დამავიწყდეს ნინიც,ზღვა ვერ გასცდება ნაპირებს..! (ნაწილი II )
ასე ვისხედით დიდ ხანს.იმდენად დიდ ხანს,რომ დროის შეგრძნება დავკარგეთ.ორივემ.ასე უაზროდ გადავხედავდით დრო და დრო ერთმანეთს და მერე გვეღიმებოდა.ბოლოს ვაჩე წამოდგა და მითხრა უნდა წავიდეო.არ შევეწინააღმდეგე,მიუხედავად იმისა, რომ მინდოდა დარჩენილიყო.ცვლილება ან ჩანაცვლება 3
- და რა უნდა მოვიფიქრო? ახლა ძალით მოვიტეხო ფეხი? ვუთხარი და სამზარეულოს კარისკენ წავედი. - უკაცრავად. მაგრამ ჩემი ბრალი არაა შენს ქერა პრინცს რომ დაშორდი და თეთრი რაში დაკარგეთ. აიღო ჩანთა და კიბეზე ასვლა დაიწყო. - ვიცი ვიცი, კაი დაივიწყე, ახლა რასცისარტყელა (1 თავი)
ეს ისტორია ეძღვნება ნუცა ჯაველიძეს, იგივე D-roni-ს -დავიღალე, წამოდი რა, წავიდეთ!-ვეუბნები ჩემს დას და სირბილს ვწყვეტ. მანქანის გასაღებს ვართმევ და ჩემ ავტომობილისკენ მივიწევ. ვერცხლისფერ მანქანასთან მისულები მე და ნეა ერთმანეთს გაურკვევლი სახეებითსვანის შეყვარება შარია(თავი 13)
ჩავედი ლონდონში,ინგლისში. საკმაოდ ლამაზი ქალაქია ,მაგრამ უცხოა.მე და დედა მივადექით სახლს ,რომეელიც უნივერსიტეტმა შემირჩია.ორსართულიანი ,ლამაზი სახლი იყო.გარეთ კი ამ სახლში მცხოვრები ოჯახი მელოდა და ღიმილიანი სახეებით შემეგებნენ.ნაადრევი გაზაფხული (დასასრული)
ლეილას უყვარდა გაზაფხული, მახსოვს როგორ უხაროდა ადრე, ჩემს ბავშვობაში. მეც დავკრეფდი ხოლმე ახლადამოწვერილ იებს და ენძელებს და გულს გავუხარებდი პატარა თაიგულით. ახლაც, ნაადრევი გაზაფხულის ყვავილებით ხელში ვიდექი მისი სახლის კართან და ველოდებოდი.ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.


ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.