მთელი გრძნობით (2)

ზოგჯერ მართლა გვგონია, რომ ყველაფერი უბრალოდ შემთხვევითობაა ან უბრალოდ დამთხვევა. არასოდეს არ ვფიქრობთ, რომ შეიძლება მართლა ზემოც ცაში იყოს ბედი დაწერილი და კუბიდონს ჰქონდეს ქვემოთ მარჯვენა კუთხეში ხელი მოწერილი. შემთხვევითობა ჰქმნის ერთ მთლიანობას

სიზმრის ქურდი (თავი XXIV)

როგორც იქნა ექიმიც გამოვიდა საოპერაციოდან. ამასობაში ეკას ბებია, დეიდა და დათოც მოსულიყვნენ. ანას დაღლილობისგან ბიძამისის მხარზე ჩასძინებოდა. სახე ჯერ კიდევ სველი ჰქონდა, ცრემლებისგან. ექიმი საოპერაციოდან გამოვიდა თუ არა, ეკას ოჯახის წევრები მაშინვე

სიყვარული და შურისძიება (19თავი)

-მადლობა გეხუტუნე, საყვარელი ხარ. ეხლა მე და ლევანი სამსახურში უნდა წავიდეთ, აი ეს მობილური შენ, ჩემი და ლევანის ნომრები წერია და თუ რაიმე დაგვიკავშირდი, და მართლა კარები არავის გაუღო, ვინც არ უნდა იყოს, ჩემსა და ლევანის გარდა. -არც მარის?

დასაწყისი (თავი 6)

ყიველმეორეს ამას ეუბნები. -პირველიხარ ნიტა მე შენ მიყვარხარ. ნიტას ხმა არ ამოუღია ალექსანდრემ მიუახლოვდა და მის ტუჩებს დაეწაფა ასე მშვიდად არასოდეს ყოფილა ნიტა, იწვა გატრუნული საყავრელი ბიჭის გვერდით ვერც იაზრებდა როდის მოასწრო ეს ყველაფერი მერე

ქირურგებსაც შეგვიძლია სიყვარული - თავი 5

მე და ლექსო პარკში ვიჯექით და ვლაპარაკობდით. -რატომ გადაწყვიტე ნეიროქირურგობა? -აზრზე არ ვარ, დედა ბალერინაა, მამა გამომძიებელი. მე და ჩემი ძმა კი ექიმები. ეს ყველას ძალიან უკვირს. -მე ექიმების ოჯახში დავიბადე, კოსმონავტობა მინდოდა მაგრამ ოჯახური

ქარის საიდუმლო თავი 2

არავის ვუსურვებ ისეთი ახალი წლის გათენებას, მე რომ გამითენდა. შინ ჩავიკეტე, ტელეფონი გამოვრთე და ლოგინში შევწექი. რამდენჯერმე ვიღაცამ დააბრახუნა კარზე, არ გავუღე. ვიცოდი, ნიტა იქნებოდა. აღარაფერი მახსოვდა, არც ჭამა მინდოდა, არც არავის ხმის გაგონება.

მეორედ (სრულად)

კისკისის ხმა ჩამესმის და მინდა სმენადაქვეითებული ვიყო ... ვუყურებ როგორ ეხვევა წითელთმიანი ქალი დათოს და მინდა ბრმა ვიყო ... მიღალატა ... გონება ერთი და იმავეს მიმეორებს . წონასწორობას ვერ ვიცავ და თავის შესაკავებლად კედელს ვეყრდნობი.

ბედის ბრალია!(სრულად)

‘რამოდენიმე წამში შენი კარამელი იმ ქვეყნად წავა’ ოთახიდან გავვარდი,ყველაფერი ბრუნავდა,გული ისე მიცემდა მეგონა გამისკდებოდა მალე,ტელეფონზე ნომერი სულ ხელის კანკალით ავკრიბე,გამეთიშა,ნერვიულობისაგან ხელები გამიოფლიანდა და ძლივს ავკრიბე თავიდან

მე ავირჩიე სევდა

ის დღე იყო როდესაც ნანამ ამოისუნთქა და ეგონა რომ ყველაფერი უკან მოიტოვა და შეეძლო უკვე თავისუფლად ესუნთქა. ის ეკეთებინა რაც თავად ეგონა რომ სწორი იყო. ზაფხულის შუა პერიოდი იყო. თბილისში ისე ცხელოდა რომ აუცილებელიც კი იყო ამ ამინდისთვის თავის

შენს მეზობლად (ნაწილი 19)

ბათუმს შემორჩენილი ბოლო წყვილის დაბრუნების დროც დადგა. ლუკა განსაკუთრებულად ღელავდა, ლიზი კი ამ ფაქტით გაოცებული იყო, აინტერესებდა რატომ ელოდა ლუკა ასეთი ინტერესით მათ დაბრუნებას, მაგრამ ბიჭი არაფერს ამბობდა. გადაწყვიტეს, რომ მეგობრებს დახვედროდნენ.