ყვავის პარანოია (11)

ძირს დაგდებულ ანდროს ფეხებს დაწვდნენ და გლეჯა დაუწყეს. იქაურობა სისხლის გუბედ იქცა. მშიერი ძაღლები ნაწილ-ნაწილ გლეჯდნენ ანდროს, რომელიც ყვიროდა მანამ, სანამ ხმა არ ჩაუწყდა, სანამ ტკივილმა არ დაამუნჯა და ბოლოჯერ არ დაიღრიალა, გაიქეცითო. ძაღლი ამჯერად

მე შენ სიცოცხლე გაჩუქე (თავი 7)

-რაღაც მნიშვნელოვანი შეხვედრა უნდა მქონოდა საფრანგეთში მაგრამ კომპანიას ვერ დავტოვებ ამიტომ თქვენ უნდა წახვიდეთ, თარჯიმნები თქვენ ორის გარდა არავინ მყავს. ერეკლე მოლაპარაკებებს აწარმოებს. -დადა, მე ნია მყავს. ვერ დავტოვებ.

ერთადერთს ორჯერ ვერ შეხვდები 2

სახლში ვბრუნდებოდი, კარგი ამინდი იყო, ამიტომ ფეხით მივდიოდი და ვგრძნობდი,რომ ვიღაც მომყვებოდა.. ცოტახანში ხმა გავიგონე -ნინა დამელოდე უკან გავიხედე და ეს ბექა იყო -მისინე, შენთან საქმე მაქვს და იქნებ სადმე გავიდეთ სადაც სიწყნარე იქნება -კარგი

მიჯაჭვული (XVIII თავი)

ზაფხულის მწველი სიცხე იდგა ქალაქში და ადამიანებს აქედან გაცლისაკენ მოუწოდებდა ბუნება. აივნის კარი ღია ჰქონდა და საწოლზე ვარსკვლავის ფორმაში დაწოლილი გარეთ, მთის ფერდობზე შეფენილ ძველ სახლებს შეჰყურებდა და ფიქრობდა მის ცხოვრებაზე,

ჩემი პრინცესა დაგარქვი (მეცამეტე თავი)

-ხალხო არ გინდათ გავისეირნოთ? - იდეა წამოაყენა გიომ. ყველა უქმად ვიჯექით და მგონი არ იყო ცუდი აზრი.-ნინო ვის დავუტოვო? ხომ იცი როგორია. არაფერს დამაცდის. -თქვა ლიკამ და ატირებულ ქალბატონს საჭმლის ბოთლი ჩაუდო პირში. -მე მეზარება.

უპირობოდ (მე-6 თავი)

მას შემდეგ რაც ნიკას დედამ ჩვენი ურთიერთობის შესახებ გაიგო, ჩემი ცხოვრება კატასტროფად იქცა. ადამიანს, რომელიც უზომოდ მიყვარდა ვერ ვხედავდი, კვირაზე მეტი გადიოდა და სკოლაშიც არ მოსულა, არც ინტერნეტით შემხმიანებია,

ჟურნალისტი ერთი თვით (1)

ასე კარგად კარგახანია არ მძინებია. პირველ სართულზე ჩავედი , სააბაზანოში მოვწესრიგდი და ეზოში სუფთა ჰაერზე გავედი. იქვე ჰამაკი დავინახე და ბედნიერებისგან ერთ ადგილას შევხტი თან ვიცინოდი. გავიქეცი და ზედ დავხტი , უცებ ვიგრძენი

one thing(თავი 1,2)

ეს ისტორია ადრე წავიკიტხე და მინდა ყველამ წაიკიტხოს ადრე ერტ მწერალს უნდოდა დაედო მაგრამ გადაიფიქრა არ ვიცი რატომ მაგრამ ახლა მე დავდებ,მაპატიოს იმან ვინც ადრე დებდააააა.ბავშვობიდანვე ვერ ვიტანდი სელებრითებს..

სტოქჰოლმის სინდრომი (ნაწილი 10, დასასრული)

ირაკლიმ დიდხანს იფიქრა როგორ დახმარებოდა ლევანს , ბოლოს საკმაოდ ჭკვიანური რამ მოიფიქრა, გადაწყვიტა თიკას მეშვეობით გამოერკვია სიმართლე, იცოდა რა ჭორიკანაც იყო და ადვილად იტყოდა ყველანაირ საიდუმლოს

თინეიჯერის ჩანაწერები ( თავი მეორე )

ცხოვრებასიურპრიზებითაა სავსე, არ ვიცი ამდენს რატომ ვფიქრობ ცხოვრებაზე, ჩემი თანატოლები ხომ ერთობიან წვეულებებსა და სკვერებში, მე კი მხოლოდ პასტა-ფურცელი და ჩემი დღიური მიჭირავს ხელში. ამის გამო გიჟპოეტაც კი შემარქვეს