ჯანდაბა (9)

-ჯერ ცხვირით არ ვჭამ ისე მე-სასაცილოდ მითხრა,პირი ჩანგალს გაუთანასწორა და ჩქარა შეჭამა. -ადვილია-დავემანჭე და ჭამა განვაგრძე. -ვიცეკვოთ?-მითხრა მოულოდნელად.მის სიტყვებზე საჭმელი კისერში გამეჩხირა და ხველება ამიტყდა. -ასეთ ფორმაში?-საწყლად ავხედე.

სამუდამო არაფერია (თავი 3)

-გაეთრიეეეეე. დამანებე თავიიი. ნუ ყროყინებ გასკდა თავი. - მაგრამ მაიც არ წყევტს, იცის რომ ასე ნერვები მეშლება. -i need to know now. know now can you love me again? – კივის მთელ ხმაზე. ბოლოს საბანს ვიძრობ სიმღერა ვრთავ, ძლივს სიწყნარეა, უკან

სტოქჰოლმის სინდრომი(ნაწილი8)

როგორც იქნა დადგა იკას გამოწერის დღე, ნინა და ლევანი ერთად დახვდნენ საავადმყოფოსთან, ჯაბაც იქვე იყო დაინახა თუ არა ნინა მისკენ გაემართა და ლევანის თვალწინ მიმართა: -ჩემო შავო მშვენებავ იმ საღამოსთვის ბოდიშს გიხდი

ნაადრევი გაზაფხული (თავი 2)

-სულ არ შეცვლილხარ, ისეთივე ლამაზი და საყვარელი ხარ, როგორიც მაშინ, აქ რომ ცხოვრობდი. -ნაღვლიანად გამიღიმა - თედო გარდაიცვალა, იმას ნატრობდა სიკვდილის წინ კიდევ ენახე, მაგრამ... ვერ დაგიკავშირდი, ვერ გიპოვე... მივხვდი, რაოდენ ცუდად მოვექეცი ამ

სიამაყე თუ?! (თავი II)

–მარტინი როსო.. ჰმმ... some things never change ხომ? თუ როგორ ამბობდი ხოლმე?–მკითხა. სახეზე ირონიული ღიმილი დასთამაშებდა, მიუხედავად იმისა, რომ გარეგნულად არ შეცვლილიყო, საერთოდ არ ჰგავდა იმ დემეტრეს, 4 წლის წინ რომ გავიცანი და თავდავიწყებით

შენს მეზობლად (ნაწილი 10)

მეზობელი მართალი იყო, გოგონამ გადაწყვიტა მათი სიყვარულისთვის შანსი მიეცა და ახლა მას ვერავინ გადააფიქრებინებდა. გრძნობდა, რომ ეს სწორი საქციელი იყო და არც სხვაგვარად შეეძლო მოქცევა, უბრალოდ თავს ვერ ერეოდა. მეორე დღეს, უნივერსიტეტიდან დაბრუნებული

მათხოვარი (3 თავი)

მესამე თავი ტირილ-ტირილში ვერ ვიგებ როგორ და როდის მეძინება. როგორც ყოველთვის კოშმარები მაწუხებს. ისევ მას ვხედავ, “რაიონის პრინცს“, თითქოს ისევ ვგრძნობ, როგორ მეხება მისი ბინძური ხელებით, მისი საზიზღარი ტუჩებით მკოცნის. - არ მომეკარო, გემუდარები,

მიჯაჭვული (VIII თავი)

დრო ყველაფრის მკურნალიაო ამბობენ, მაგრამ სალომეს და შალვას შემთხვევაში ასე არ აღმოჩნდა. ნათიას დაკარგვით გამოწვეული ტკივილი მხოლოდ შემსუბუქდა, მაგრამ მას ვერანაირი ძალა ვერ გააქრობდა. ვერ წაშლიდა მათი საყვარელი ცოლის და დედის ხსოვნას.

სიჯიუტე ბედნიერებას დაგაკარგვინებს 7

სახლში გაბრუებული მოვედი.გაბის კომენტარები ახლაც თავში მიტრიალებდა.მისი იუმორით ნათქვამი სიტყვები ეკალივით მესობოდა.ვთვლიდი,რომ მიშოს პრობლემები შეექმნებოდა ამ სტატიის გამო.ვეცადე თავიდან ამომეგდო ეს ყველაფერი და ერთხელ და სამუდამოდ შემეწყვიტა

ცხოვრება როგორც ერთი წუთი (სრულიად)

ყველაფერს ორი მხარე აქვს, კარგი და ცუდი. ქალსაც ორი მხარეა აქვს, ქალი როგორ ღვთაება, ქალი როგორც დედა. ინგასაც ორი მხარე აქვს ინგა-ქალი და ინგა-დედა. ინგა იმ დროის ბავშვია,როდესავ გაჭირვება მძინვარებდა, ხალხი პურის რიგში საათობით იდგა, მთელი წელი