საკუთრება.[10]

-მეშინია..-ამოიბუტბუტა მისავლათებულმა,მამაკაცისკენ შებრუნდა და კისერში ჩამალა თავისი სახე-მეშინია-კვლავ ამოილაპარაკა და ცრემლები გადმოსცვივდა,ლუკა კი საშინლად გულნატკენი იდგა და ცდილობდა მის დამშვიდებას,თუმცა იცოდა რომ ტირილის მეტი არაფერი უშველიდა

ყველაფერი არაფრისთვის 2

_ არ ვიცეკვოთ გვანც? - კი კი კი კიკი ____ ხვალ მივდივარ თბილისში - ვიცი მომენატრებ - მალე ჩამოვალ - და ისევ წახვალ - ხო მაგრამ რა მნიშვნელობა აქვს მაინც ყველაზე მეტად მეყვარები - რატქმაუნდა მეც მაგრამ მაინც არმინდა უშენოდ არ წახვიდე რა - რაა

კნუტი (2)

არა არა არ გაბედო ლილე გიორგის შეყვარება . ის ის ხომ ჯერ 1 დღეა რაც გიცნობს , რა სისულელებზე ფიქრობ თავი გავაქნიე აზრების გასაფანტად , მაგრამ ამაოდ მე ხომ ერთი მეოცნებე გოგო ვარ ისევ გიორგი მიტრიალებს გონებაში . როგორც იქნა დამეძინა დილოთ ისევ ლოლას

და სიყვარული როდის არის იცი ნამდვილი? (1)

მზის სხივებმა გამომაღვიძეს.იასამნის სურნელი ისე მესიამოვნა საერთოდ არ ვაპირებდი საწოლიდან წამოდგომას მაგრამ როგორც კი გადავხედე ჩემი დღის განრიგს მივხვდი, რომ არცერთი წამი არ მქონდა ამ სამოთხეში დარჩენისთვის.ავბობღდი, მოვწესრიგდი

ექიმი დეტექტივი 13

-იქნებ სიჩქარეში გადაავიწყდა. ალბათ არც ეგონა ქეითი ასე მალე გონს თუ მოვიდოდა. ორ საათში თუ არ დავბრუნდები ან დაგირეკავ, მაშინ პოლიციას გამოუძახე-გამოგყვები-არ მინდა შეგვამჩნიოს და ქეითს რამე დაუშავოს-სახიფათოა ლილი, ახლა ის იმალება

ჩავკიდოთ ხელი ერთმანეთს

გოგო რომელსაააც ძაან შეუყვარდება თავის მეორეეე ნახეევააარი მის გარეშე თავს ცუდათ გრძნობსს სუნთქვაა უჭირს უიმისოდ ვერრ ცოცხლობსს. გოგო რომელიც სიყვარულის გამო ბევრ ცრემლს ღვრისს

მზის ჩასვლა (თავი მეცხრამეტე)

ლიზა პალატაში იწვა და ეძინა. ბექას მისი ხელი ეჭირა. ლიზამ თვალები გაახილა, ირგვლივ მიმოიხედა, ჯერ ერ მიხვდა სად იყო და წამოდგომა სცადა, მაგრამ ბექამ არ მისცა ამის საშუალება.-არ შეიძლება შენთვის ადგომა, დაწექი.-რა მოხდა?აქ რატომ ვარ?

ღალატი(თავი3)

ამ კოცნისას ის ვიგრძენი რაც ალექსთან კოცნის დროს არასოდეს მიგრძვნია. გული ამიჩქარდა, ფეხები ამიკანკალდა და ამ კოცნას ჩემი ცრემლები ასველებდა. ეს ყველაფერი იმდენად არასწორი იყო, მაგრამ ამავე დროს იმდენად სწორი.. ვიცი რომ უნდა

თუ მექალთანეს შეუყვარდი, ესე იგი დაგერხა. (27)

-რა თქვი?-გაკვირვებულმა შევხედე, თან სუნთქვა შემეკრა.-ცოლად გამომყევი-მეთქი.-ბედნიერად მიღიმოდა. არ მომესმა. აშკარად არც ერთი სიტყვა არ მომესმა და ეს ყველაფერი რეალურად ხდებოდა, თუმცა, მიუხედავად იმისა რომ ეს გავიაზრე, თავი მაინც სიზმარში

არც კონკია, არც პრინცი -10- (დასასრული)

''ოთახში მხოლოდ მისი ბრჭყვიალა თვალები ანათებს, ამიტომ ადვილად ვპოულობ. მხრებზე ხელებს გაუბედავად ვადებ. ყელში რაღაც მახრჩობს. ეს შეგრძნება უჩვეულოდ სასიამოვნოა... ხრჩობა და სასიამოვნო! მგონი გავაფრინე...''