ბაბუაწვერა, ანუ გაფანტული არსებობა (დასასრული)

_ ნიკუშა, მოვედი... დავაგვიანე, ხომ? მე ყველგან ვაგვიანებდი _ გამეღიმა და ყელში მეტასტაზებად მომაწვა მონატრება _ ბოდიში, აქამდე აქ რომ არ მოვსულვარ. ბოდიში, ძლიერი რომ არ ვიყავი შენს გამო. ასეთი რომ დაგენახე ალბათ როგორ არ მოგეწონებოდი... მაგრამ რა

მზის ჩასვლა (თავი მეთექვსმეტე)

ნინას ეგონა აღელვებისგან გული ამოუვარდებოდა. თავს იკავებდა , რომ სიხარულისგან არ ეყვირა. სიტყვები უკვე ზედმეტი იყო. ბექას ჩაეხუტა. შემდეგ ორივე ჩამოსხდნენ და აი დადგა ნინასთვის ის ჯადოსნური წამიც, მისი პირველი კოცნა, მათი ტუჩები შეეხო ერთმანეთს.

STANDOUT/გამორჩეული (მეხუთე ნაწილი)

-ესღა მაკლდა -ჩვილაპარაკე ჩემთვის და თავჩღუნული ვეცადე გავსულიყავი სკოლის ჭიშკარიდან , რათა მოახლოებული აყალ-მაყალი ამერიდებინა. -ჰეი , მახინჯო , საით გაგიწევია? -სახლში , თქვენ საით

ყველაფერს ვერ დაივიწყებ!{თავი7}

ალექსანდრემ ვერ გაიგო რახდებოდა რატომ ითხოვდა მარიამი დახმარებას... -შემოდი...სახლში შემოიყვანა და მდივანზე დასვა,წყალიც მიაწოდა.. -კარგად ხარ? -არა...შენი დახმარება მჭირდება... -ჩემი?რაში? -შვილი უნდა გადამირჩინო.. -რა ჭირს დამიანეს?!იმ წუთას აენთო

მესხები (17)

-ჰმ, მე უკვე დავწერე დავალებები და აი შენ ძალიან მაინტერესებს ხვალ რომელი ტურის გამარჯვების თასს მიუტან მათემატიკის მასწავლებელს (მე) -მაგაზე შენ არ ინერვიულო (საბა) -არც ვნერვიულობ (მე) -შენ ხო მე არ უნდა დამტოვო უპასუხოდ რა,კაი ეხლა აღარაფერი

რეალური ცხოვრება (3)

ვზივარ ფანჯარასთან და ვფიქრობ თენგოზე როგორ შეძლო ამ უცნობმა და უგულო ადამიანმა ჩემ გულში შემოხწევა და დარჩენა, ვერ ვხვდები ასე რატომ ვგიჟდები მასზე არვიცი ...არვი.. არა ვიცი იმიტომ რომ არავის გავს ვინც აქამდე შემხვედრია თენგო სულ სხვა შემთხვევაა ის

შენი ცუდი ბიჭი (2)

- გვიანია.. დღეს მთელი დღე საავადმყოფოში გავატარე, ქალაქობანას და გემობანას თამაშში,დავიძინებ მე - რა ქალაქობანა და გემობანა შვილო, ეს დედამოტ*ნული წიგნი აიღე ხელში,წიგნი!- დაიღრიალა კახამ, ნელის შევხედე, ველოდი რეაქციას და აი ისიც: - კაახაა! ნუ

გარყვნილი თითები (ნაწილი 5)

ცოტა ხნის შემდეგ, იოანესკენ გადატრიალდა მარიამი, რომელმაც აღარ იცოდა, როგორ დაცლილიყო იმ გრძნობებისაგან, რომელსაც იოანე იწვევდა. თვალებში უყურებდნენ ერთამენთს და იქ ხედავდნენ ყველაფერს, ზუსტად იმ თვალების მეშვეობით გრძნობდნენ ერთურთს. წამიერად,

უჟმური უფროსის წესები (ლანა და ლაშა) თავი 2

- თქვენ არც კი იცით რა მოხდა - ცოტა მშვიდად იტყოდა რომ ცოდნოოდა რომ სახლში მათ გარდა კიდე იყვნენ სხვები. - თემომ ცოლობა მთხოვა - მისაღებისკენ მიდიოდა და თან ისე დაილაპარაკა - მეც დავთანხმდიელენე - შორიდან მოისმა ლანას ხმა და ყველამ კარისკენ

ყველაფერს ვერ დაივიწყებ!{თავი6}

უფროსი ზურგით იჯდა,მაგრამ კარების ხმა როგორც გაიგონა შემოტრიალდა აი აქ კი მარიამი ადგილზე გაშეშდა..ისევ ცისფერ თვალებში ჩაიკარგა უგონოდ....ჩახველების ხმა გაიგონა,ალექსანდრეს ირონიულ მზერას წააწყდა,ისევ ამდენი წლის შემდეგ,რაღა მანდამაინც აქ