ბროწეულები

-რა გააკეთა დრომ? -შეგვცვალა. -და...როგორ მოახერხა? -დადუ, როგორია ბროწეული?-ცას ახედა მოხუცმა.

შენ ხარ აისი XIII თავი

-მყავს ადამიანი,რომელიც მაღმერთებს,ჩემზე ზრუნავს და ვუყვარხარ ისეთი, როგორიც ვარ. -ბავშვები? -დღეისათვის ჩემი ცხოვრება იდეალურია. ეგ შეკითხვა რამდენიმე წელში დამისვით და შემდეგ გაგცემთ პასხუხს.-დიპლომატიური ღიმილით დავასაჩუქრე და ფეხზე წამოლვდექი.

19:19 (ნაწილი 6)

-იცი როდესაც "ნი"-ს მეძახი ტანში ჟრუანტელი მივლის..ვუთხარი მორცხვად და მხოლოდ ჯემალ ქარჩახაძის "იგი"დან მიტივტივებდა ამონარიდი თავში.."იგი ნის საამო სითბოში გაეხვია და თვითონაც სითბოდ იქცა. სითბო ყველაფერს მოედო. ახლა ყველაფერი სითბო იყო; ახლა

ხელი არ გამიშვა

გონება გაქცევას სთხოვდა, დანაშაულის შეგრძნება სულს უხუთავდა მიდიოდა და ერთი ნაწილი ნაბიჯის უკან გადადგმას უბრძანებდა , სასწრაფოდ შებრუნებას , უსაფრთხო ადგილას დამალვას , გამოკეტვას იქ სადაც ვერავინ იპოვნიდა . სვლას აგრძელებდა,

19:19(ნაწილი 5)

-ანუ მეგობრებზე მეტი არა? ნაცნობა ხმამ გაიჟღერა ზურგს უკან..- მთელი ძალა მოვიკრიბე და "ვითომ არაფერი" სახით შევბრუნდი.. არც ამდენად ახლოს ველოდი..პირდაპირი ივას თვალებს შევეჩეხე... -დიახ ბატონო ივა,რამე პრობლემა? ვეცადე მისთვის თვალი გამესწორებინა

გზა შენამდე [თავი მე2]

ამბავი მოგვითხრობს ორ საპირისპირო ადამიანზე,რომლებსაც სრულიად საპირისპირო აზრები და ცხოვრების წესი აქვთ, ერთი პოლიციელია და მეორე მაფიის ბოსი,ისინი ერთმანეთს უპირისპირდებიან და ერთმანეთის განადგურებას ცდილობენ.

სიცრუე,რომელიც არ ვიცოდი 14

-გამარჯობა -გამარჯობა. -დედა ნეა,ნეა დედაჩემი ლალი და მამჩემი თაზო -სასიამოვნოა.

19:19 (ნაწილი 4)

-მოგენატრე.. მომესმა ყურთან ჩურჩული და ჩაღიმება.. იმდენად გახვეული ვიყავი მისი სხეულის ნეტარების ბურუსში პასუხის გაცემაც კი არ შემეძლო,უფრო და უფრო მძლავრად მიკრავდა ტანზე...

მიჰყევი ოცნებას (თავი 8)

მანქანის სავარძელზე ხელებ გაკოჭილი,ემბრიონის ფორმაში მოკუნტულიყო.საბურავების ხმაური ჩაესმოდა ყურში,მაგრამ ვერ ხვდებოდა სად ან რატომ მიდიოდა.ცდილობდა თვალის გახელას თუმცა ქუთუთუოები ისე დამძიმებოდა ერთიანად მოწყვეტილი ძალასაც ვერ ატანდა.სუნთქვა

ფიქრებით დიალოგი თავი 14

- რატო ფიქრობ მასე თმა ყურსუკან გადაიწია მეგიმ ისე კითხა, - რაღაც დიდ ქიმიას ვგრძნობ როცა ერთად არიან, და საერთოდ ისე ახლოს არიან ისე უმზერენ ერთმანეთს რავი ათასი რამე