ვენდეტა - დასასრული

რა იცი როგორი მტკივნეულია იმის გააზრება, რომ მისი ძლიერი მკლავები აღარასოდეს ჩაგიკრავენ გულში. ვეღარ იგრძნობ მის სუნთქვას, ვეღარ შეგეხებიან მისი ქარისგან დახეთქილი ბაგეები. და იცი რას ნიშნავს იმის გააზრება, რომ ის ამქვეყნად აღარ არის? ამბობ, რომ

არც კონკია, არც პრინცი -2-

''მათ უყვარდათ ერთმანეთი და ცხოვრობდნენ დიდხანს და ბედნიერად! სიტყვა ''უყვარდათ'' ახალი იყო ჩემთვის... არა, მეც მიყვარდა ლილუ... თათაც ძალიან მიყვარდა, მაგრამ არასდროს მითქვამს ვინმესთვის რომელიმე ბიჭზე, რომ მის მიმართ სიყვარულს ვგრძნობდი.''

დაბრუნება

დიახ, დღეს 16 წლის ნინაკა ბურდული ბრუნდება თავის ძველ სკოლაში, დაქალები ხან ნინას ეძახიან ხან ნინს, ბიჭები ნინაჩკას,ხოლო მისი ძველი ტკვილი ნინაკას,მისი დაძახებული ყველას ურჩევნოდა. ყველაფერი კარგად იყო,სანამ ავარია არ მოხდა და არ დაიღუპა ნინაკას

ჭავჭავაძის ასულო ჩემიხარ!

-იმიტომ რომ, დღეიდან მისი გული მე მეკუთნის (ალქსანდრე) ჯერ ყველა გაკვირვებულები იყვნენ,ვერ გაეგოთ რის თქმას ცილობდა მაგრამ,ბოლოს როგორც იქნა გამოიტანეს აზრი. -აუ... არარსებობს რაა,ყველაზე მაგრებიხართ.(ნიკა) -ისე, არმეგონა თუ თქვენ ოდესმე

სიყვარული და ტკივილი (24თავი)

-ღმერთო ჩემო ამას მართლა როგორ ვერ ვამჩნევდი? თიკო ხომ ყოველთვის ჩემზე ზრუნავდა? კი მაგრამ როგორ უნდა ვუთხრა რომ მიყვარს? მასაც ნინის მსგავსად რომ ეწყინოს? არა. თიკო სულ სხვა პიროვნებაა, ის ჩემი დაა და მჯერა რომ გამიგებს. აუ წავედი ეხლა მე და რაც

ალექსანდრე (6 თავი ) დასასრული

ეს მათი პირველი და დაუვიწყდარი კოცნა იყო.ლეა ხშირად სტუმრობდა ტყეს სადაც მისთვის განკუთვნილი სახლი იდგა სახატავი მასალით სავსე. იჯდა და ხატავდა , ნახატების უმეტესობაზე კი ალექსანდრე იყო გამოსახული სხვადასხვა რაკურსით.

ბედისწერა (მგონი დასასრული!)

ბარში ისხდნენ, მაგრამ მხოლოდ რატი სვამდა, ლომია კი მავედრებლის როლში უხსნიდა, როგორი მავნებელი იყო სასმელი, როგორ ვნებს ადამიანის ორგანიზმს და ტვინს. ისე ყვებოდა ამ ყველაფერს, თითქოს წვეთი არ ჰქონოდა სიცოცხლის განმავლობაში დალეული და თავად

კლაინები (6)

- ვინმე ამიხსნის რახდება???ნორა ხელებს უღონოდ იქნევდა და თვალებს აქეთ იქით აცეცებდა დაბნეული-მოკლედ ნორა დაიწყო ზოიმ სიტვაციის ახსნა, თუმცა ნიკემ დაასწრო-ჩვენს ბაბუებს დიდი ხნის წინ ჩხუბი მოუვიდათ ამის შემდეგ ყველა

საკუთრება.[1]

-თქვენ!..-ამოიღრინა და ალბათ კვლავ მიწასთან გაასწორებდა გოგონას თავმოყვარეობას აქოშინებული გიგა რომ არ შემოსულიყო,მამაკაცისთვის არ მიუქცევია ყურადღება ისე მივარდა და ჩაეხუტა,გული საგრძნობლად აუჩქარდა,მიხვდა,რაღაც რიგზე კი არა,არაფერი რომ არ იყო

კორსეტის საიდუმლო (თავი 6)

აივანი,რომელზეც წყვილი ვახშმობდა ზემოდან გადაჰყურებდა პარიზს.დაკვირვებული თვალი კარგად შეამჩნევდა ვიწრო ქუჩებს შორის მოსეირნე ხალხს და სახლებს,რომლის ფანჯრებიდან სინათლე გამოდიოდა.აგერ,ფანჯარას,რომელსაც ლეა რახანია უმზერს,