24 თვე (მეოთხე თავი)

კარები გავაღე თუ არა ნინე ვისკის კარადისაკენ წავიდა სადაც ადრე მხოლოდ ჩემი, ახლა კი ალექსანდრეს ნაჩუქარი ვისკების კოლექციაცაა.ყოველთვის მიჩნდება სურვილი დავლიო, მაგრამ ჩემთვის ძვირფასს ვუფრთხილდები.-არ გავიგო არ დალიოო, მეუბნება ნინე და ეცინება-ეს

უმთავრესი როლი -5, 6, 7, 8- (დასასრული)

''მან დახრჩობის სხვა გზები იცის, რომლებისაც სრულიად არ მეშინია. რა სამწუხაროა შექსპირის დეზდემონასთვის, რომ ასე იჩქარა დაბადება და რა საბედნიერო ჩემთვის, რომ ცხრა თვე და ოცი წელიწადი ვიცადე და დღეს ბაჩანას წინ მე ვდგავარ.''

ერთი ტიტა

-გარბის დაიჭირეთ! ოხ შე პატარა ჭინკა ერთხელ იქნება დაგიჭერ და მაგ შენს ყვავილრბიანად საკანდი ამოგაყოფინებ თავს, შენ პატარა მათხოვარო! უკვე მეოთხე წელია ეს ბებერი ამ სიტყვებით მემუქრება და მეც მეოთხე წელია რაც ჩემი ტიტებით გავრბივარ, რომ.არ დამიჭირონ

შოკოლადის ბრალია! (თავი 7)

ტესტი გამოვართვი და საპირფარეშოში შევბრუნდი. 10 წუთში სახეწაშლილი გამოვედი, ანაც მომვარდა და ჩემ პასუხს ელოდებოდა, კედელს ავეკარი დაბლა ჩავცურდი და თავი ხელებში ჩავრგე..-დადებითია-ამოვიკნავლე ჩემთვის...-ჩშშშ! დაწყნარდი. დაიმუხლა ანა და ხელები

სიყვარული და ტკივილი (22თავი)

-გახსოვს რომ გითხარი სამსახურში ცოტა საქმეები ამერიათქო? მიტომაა ყოველ საღამოს რომ დავდივარ. რაღაც ცვლილებები მოხდა და ზოგი თანამშრომლის გაშვება გვიწევსო და მეც მათ შორის მოვხვდი. ამ თვის ბოლოს ვამთავრებ მყშაობას. -კი მაგრამ მაგის თქმა ასეთი რთული

წამიერი პაემნები 18+ (საპირფარეშო)

ვიგრძენი როგორ უნდოდა დაუფლებოდა ჩემს სხეულს, მიეღო ჩემგან სიამოვნება, მონატრებული სიამოვნება... მიეღო რამდენიმე დამთმობი წამი ჩემი ცხოვრებიდან, მიეღო უსამართლოდ, ყველანაირი ქვეცნობიერის გარეშე, ყველანაირი ფიქრის, გრძნობის, ქმედების გარეშე...

მე....როგორც კარგი მსმენელი5

ფიქრებისგან თავი ამტკივა . სხვადასხვა აზრი ჭიანჭველებივით დარბოსმენ და საფეთქლები მეწვოდა.მხოლოდ ის მონდოდა, რომ მეტციას გულში ჩავეკარი და არსას გავეშვი .... მოთმინებამ პიკს მიაღწია , აღარ შემეძლო წამოვხტი გასაღებს ხელი დავავლე და გარეთ ჩამივედი

მიყვარხარ სერიოზულო ქალბატონო(6)

სარკეში გავიხედე რამდენჯერმე და შევამჩნიე რომ შავი მერსედესი უცხო ნომრით უკან მოგვყვებოდა. მალე ძალიან ახლოსაც კი მოვიდა ცოტახანში კი წინიდანაც მოგვადგა სწორედ ისეთივე მერსო როგორიც უკნიდან მოგვყვებოდა. აი ახლა კი დაგვერხა ეს აშკარად გორბაჩოვის

მილიარდელი ხეპრე

მოკლედ ისტორია მგათენდა ... ისევ და ისევ –ანი გაიღვიძე რა გვაგვიანდება, დღეს კიდევ მნიშვნელოვანი სტუმრები მოდიან ჩვენთან და ძალიან ბევრი საქმე გვაქ (მარიამი) -დავიღალე დავირალე ოღონდ ძალიან არ შეიძლება მაგ რესტორანიდან წამოვიდეთ და სადმე უბრალო

უცნობი (თავი 13)

ბოდიშს გიხდით რომ ვერ ვტვირთავდი ამდენიხანი პირადი მიზეზების გამო, ძალიან მალე დავასრულებ ამ ისტორიას, არ მიყვარს დაუსრულებელი ისტორიები და ამიტომაც ისე ვეღარ დავწერ როგორც გეგმაში მქონდა რის გამოც ვუხდი ჩემს მკითხველებს ბოდიშს. გპირდებით ამ