თინეიჯერის ჩანაწერები

სკოლა ის ადგილია სადაც ყველაზე უაზროდ ვგრძნობ თავს და სადაც ყველა აფერისტად მიმაჩნია. სხვანაირად არც შეიძლება ისინი ხომ სწორედ ასეთები არიან. გამარჯობა მე ელენა მვია და ვიწყებ ახალი დიურის წერას. მინდა პირველი გვერდი ცოტა პოზიტიური გამოჩნდეს რადგან

after the love has gone (თავი I-2)

არ დამტოვო ლუკა, გთხოოვ!!! გესმის? ჩვენი სიყვარული ხომ ჯერ არ დამთავრებულა? შენ დამპირდი, სიტყვას კი ყოველთვის ასრულებ!!! მე დაგელოდები, შენთან ვიქნები და გვერდიდან არ მოგშორდები. მიყვარხარ, ძააან ძაან მიყვარხარ!!!

თუ მექალთანეს შეუყვარდი, ესე იგი დაგერხა. (19)

-ნიკა-   სამწუხაროდ, ყველაზე საშინელი სიახლე გავიგე. უბრალოდ არ ვიცი რა ვიგრძენი იმ მომენტში, როცა მითხრა ფეხმძიმედ ვარო. ერთიანად დაიმსხვრა ჩემში ყველაფერი. ისიც ვერ გავიგე, მინდოდა თუ არა ლუკას ცემა.

ყველა დანაკარგის ფასად ღირხარ (1 - 2)

ყველა დანაკარგის ფასად ღირხარ... ..... - ექიმო, ხომ ყველაფერი რიგზე ექნება? მე... - დამშვიდდით ბატონო.. ჩვენ ყველაფერს ვაკეთებთ... თქვენი ცოლ-შვილი კარგად იქნება, ყველაფერი ნორმალურად მიმდინარეობს... - უთხრა ახალგაზრდა მამაკაცს ექიმმა - კი მაგრამ

ორეულები (I თავი)

დავიბადე უბრალო ოჯახში, არაფრით გხანსხვავებულში სხვებისგან, მაგრამ ეს ერთი შეხედვით ჩანდა. ბავშვობიდანვე ვგრძნობდი, რომ რაღაცით განსაკუთრებული ვიყავი, მაგრამ მაშინ არ ვიცოდი რითი. გარეგნობაც განსაკუთრებული მქონდა: გრძელი ყავისფერი თმა, მწვანე

არაფრის სუნო, მე შენ მიყვარხარ(5)

იმ საღამოს კარგად გავერთეთ. ბევრი არ დამილევია. მეორე დღეს რატომღაც ადრე გამეღვიძა და ვეღარ დავიძინე. საწოლშიც ვეღარ გავჩერდი. სესილის ოთახში შევიხედე, ჯერ კიდევ ეძინა. აივანზე გავედი, დილის სუსხი დამეტაკა და ეკლებად დამაყარა ტანზე. მესიამოვნა დილის

ოცნების მამაკაცი ოცნების ქალაქში?!

ლონდონი! ჩემი ოცნების ქალაქი. მართლაც ოცნებას გავდა ეს ლამაზი ორი დღე რაც აქ გავატარე და კიდევ ბევრი ლამაზი დღე მელოდა ამ ქალაქში. მე და ნინა, ჩემი დაქალი დიდი ხანი ვოცნებობდით ამ ქალაქში ჩამოსვლაზე. -აუ ჯერ კიდევ არ მჯერა რომ ჩვენი აივნიდან ლონდონ

დასასრულის დასაწყისი (სრულად)

ძალიან დიდი ბოდიში.ახლა სრულიად შემთხვევით,როცა რაღაც ჩემს მოთხრობას ვეძებდი,შევნიშნე,რომ ეს მოთხრობა მაშინ ბოლომდე არ დამიდია(სხვა ფაილში მქონია თურმე სრულად),ალბათ გამოცების ბრალია.ასეთი არეული და დაბნეული რომ ვარ,დიდი ბოდიში. მალე დავასრულებ ამ

ალექსანდრე (5 თავი )

სახლში დავბრუნდით,ბედნიერები და ენერგიით სავსე.ალექსანდრემ სახლში დამტოვა და თვითონაც წავიდა თავის სახლში. მე აბაზანაში შევედი,თბილმა წყალმა მიშველა და დაღლილობა მომიხსნა. გამოვედი თუ არა საწოლზე მივესვენე და ჩამეძინა.

თუნდაც შემთხვევით (6)

-ნეტა ჩემი ბუშტები სად გაფრინდნენ-საქარე მინიდან გავიხედე -სვანეთში დაგელოდებიან... -ნეტა მართლა... -გპირდები დაიცდიან- გამიღიმა. ცოტახანს თვალებში შევხედე ბედნიერმა, შემდეგ კი სულ უეცრად გადავიწიე და ყელში ვაკოცე...მისი კანი საოცრად მომხვდა