ჭირვეული სტუმარი (24 თავი)

ოცდამეოთხე თავი ბიჭები დიდხანს არ გაჩერდნენ, მამუკა, ზვიადი და მისი მეგობრები ამდენი ცემისგან ისე იყვნენ მისავათებულები, რომ ნახევრად უგონო მდგომარეობაში მყოფები ხურჯინებით გადაკიდეს ცხენებზე და ისე წააბრძანეს სოფელში. დავრჩით მხოლოდ სამნი, მე,

საბას+ნათია=მაგობრებს 6

-საით გაგიწევია? -სამუშაო მაქვს ელენე -შენ სამუშაო აღარ გაქვს. -შესანიშნავია.მადლობა.ძალიან გამეხარდება შენს ნაწილ-ნაწილ აწყობილ სახეს თუ არ დავინახავ ყოველ დღე.

ორი გადარეული ერთად? (სრულად)

-მაყვალაა ქალო, ერთი თავი ნიორი მინდა, ჩემს მეზობელ მანანას ვაჯავრებდი და სახლში სიცილით შევდიოდი. -ნინი, ბებო სოფელში დაბრუნდა და ნუ მაიმუნობ, თან ბიჭები არიან აქ და მოდი გაგაცნო.(გიო-ძმა) -აააა,უიიი ბარო ბიჭებო(მე) -პრივეტ(ნიკა) -რასაყვარელია

ყველაფერს აქვს დასასრული (დასასრული)

ახლა იცით რას ვაკეთებ საოპერაციო მაგიდაზე ვწევარ და ვფიქრობ ჩემს ცხოვრებაზე განვლილ დროზე რა არის სიცოცხლე ეს ხომ ... ვთქვი თუ არა ეს სიტყვები ნარკოზმა იმოქმედა და თვალზე შავი გაუვალი ბინდი გადამეკრო და ხმის ამოეღება ვეღარ შევძელი მაგრამ ის გრძნობა

ქაოსი. #21

ცოტახანი გავჩერდი გოგოებთან ერთად და შემდეგ ოთახში ჩამოვედი. ერთ ადგილას ვერ ვჩერდებოდი, საშინლად არ მომწონდა ლაშას ეს სიტუაცია. ოთახში ნერვიულად დავაბიჯებდი აქეთ-იქეთ, ლამის ფრჩხილების კვნეტა დავიწყე.

წავიდეს ყველა, მხოლოდ შენ დარჩი.. ♥ (თავი 1)

...... გოგონა ფრთხილად შევიდა კომპანიის ეზოში, მანქანის სარკიდან მალევე შეამჩნია მეორე მანქანაც, ''ჩემი უფროსის ჯამბაზი შვილიკო'', გაიფიქრა გოგონამ და მანქანა იქ გააჩერა, სადაც ბიჭი გეგმავდა..

ატკიებული თავი

- რატო და მითხრა რომ ან ჩემი იქნები ან არავისო მერე ჩემთან უნდა დარჩეო დღეს და საერთოდ ყოველთის მოკლედ საყვარლობა შემომთავაზა ნუ მთლად ესე პირდაპირ არ უთქვამს მაგრამ არც დიდად შულამაზებია მისმინე ის რასაც ამბობს ყოველთვის ასრულებს მისი ეს სიტყვები

შენს გვერდით სხვა ბიჭი არ დამანახო! (10)

-ბოლო ცდაა... - ჩაილაპარაკა აღელვებულმა ბაჩომ. ხელები სახეზე მოვისვი დასამშვიდებლად და ალექსანდრეს გავხედე. შევამჩნიე, რომ სიღრმისკენ მიმავალი ხალხისკენ იხედებოდა. ბავშვებისთვის აღარაფერი მითქვამს, თვალზე ცრემლმომდგარი სირბილით გავიჭერი წინ ისე რომ

One and Only (3)

დარწმუებული ვიყავი,რომ ეს ნიკა იყო,არც მეტი და არც ნაკლები,ბიჭი წუხანდელი წვეულებიდან,მაგრამ მე? მე როგორ აღმოვჩნდი მისი მანქანის უკანა სავარძელზე თანაც ასეთ პოზაში?ღმერთო რა სირცხვილია! რას ფიქრობს ნეტავ ამ წუთას ჩემზე? არა თუმცა ახლა ისე მიყურებს

შენი სიყვარულის ფობია მემართება (6)

ალექსანდრე უკან გამომყვა. - ბიჭო მოიცა, მაინც მიდიხარ? ( ალექსანდრე ) - არა გეჩვენება ძმაკაც. - კარგი მართლა, ლენამ ხომ გთხოვა, რომ დარჩენილიყავი. ( ალექსანდრე ) - არაუშავრს, ლენას მე დაველაპარაკები.