ჩემს ვენებში [1]

ქუჩიდან წყნარი შხაპუნი ისმოდა, თითქოს ოთახში შემოჭრას ცდილობდა, რაღაც რუხი, უნუგეშო, უფორმო, რაღაც უფრო ნაღვლიანი, ვიდრე თვით ნაღველი... რომელიღაც შორეული, უსახო მოგონება, უსასრულო ტალღა, რომელიც მოვარდება იმის გამო, რაც ოდესღაც გამორიყა პატარა

ყველა ტკივილი სიხარულის საწინდარია (1)

"ты мой космос" თან პატარა ბავშვებს ვუყურებდი როგორ თამაშობდნენ "ეს ვინარის რახდება" ვიღაცამ ხელები ამაფარა თვალებზე -არ შეგეშინდეს მევარ -ხელები გაწიე -ჯერ გამოიცანი ვინ ვარ "არვიცი ვინაა ახლა რა ვქნა მგონი ლევანია" კანკალმა ამიტანა.

სიყვარული მეორედაც მოდის (13 თავი)

ოოო მოიცადე თითო-თითოდ შემეკითხე. მაშ ასე დავაკმაყოფილო თქვენი ცნობისმოყვარეობა. მეც შემთხვევით მოვხვდი დღეს იმ ადგილზე და დაგინახეთ რომ გული წაგივიდათ ქუჩაში. აქ მოგიყვანე და ანალიზი გაგიკეთეთ. სანამ გონს მოხვიდოდი პასუხიც მივიღეთ.

ლუციფერი (15) დასასრული !!

- რასაპირებ დეამინ ?? - ომი უნდათ ??იყოს ომი (კბილებში გამოსცრა და ქერა თმა უკან გადაიწია დეამინმა) - ქურუმები გვგზავნე დეამინ, ლუციფერის შიში და რიდი ბევრს აქვს ჩამოვლენ (ზეცას მომლოდინე თვალებით ახედა მალკოტმა) ალბათ უკვე აბჯარს ისხავენ მალე

ბამბის ნაყინი! 8

გიგა ძია კიდე მოვა?-ჰკითხა საწოლში შემძვრალმა ტასომ ნენეს და ხელები საბნის ზემოდან დააწყო. -არ ვიცი,ტასო,დაიძინე!-მკაცრი ხმით მიუგო ნენემ და საბანი შეუსწორა -გაებუტე?-მოუსვენრად ცქმუტავდა გოგონა

შენს გვერდით სხვა ბიჭი არ დამანახო! (11)

მეორე დილას ალექსანდრეს დედა აეროპორტში წავიყვანეთ და გავაცილეთ. გვითხრა, რომ ჩამოსვლის წინა დღეს აუცილებლად დამირეკეთ რომ გემრიელი სუფრა დაგახვედროთო, შემდეგ კი მე და ლილეს გამოგვხედა და გვითხრა რომ უჩვენოდ ბიჭებს სახლში არ შეუშვებდა. ეს, რა თქმა

საიდუმლო [9]

სანდრო მასზე ნერვიულობდა, ოღონდ აღარ იცოდა, ამის გამო უნდა გაბედნიერებულიყო თუ პირიქით... – შენთან წამიყვანე, ასე ვერ მივალ სახლში... – ამოიკვნესა და დაცვარულ საფეთქლებზე ხელისგულები მიიჭირა. – ეს ბოლო მსგავსი შემთხვევაა იცოდე! – ხელი გაუწოდა ბიჭმა,

ჩვენ. (2)

-მეშინია, ასეთი ადგილების! დუმილი ანინამ დაარღვია და უხერხულად მოიფუზა. -რატომ?გაუკვირდა ქალდანს. -ხედავ, როგორი იდუმალი და ლამაზია? მისტიურია. ჩურჩულებდა ანინა.-ანინა, ბატეთი შენ გგავს! ან, შენ გავხარ მას. ერთნაირები ხართ. ერთი შეხედვით, შენც

sms 12 თავი

- არაფერი მესმის, მაგრამ ვგრძნობ. შემეხე, გთხოვ. - სივრცეს უყვირის. ირაკლის ხელი დადუნას თმისკენ მიიწევს, ყურზე ჩამოვარდნილ კულულს ეხება და ყურს უკან უწევს. დადუნა ფითრდება, ორივე ხელს პირზე იფარებს და უხმოდ ტირის. - მიყვარხარ... მიყვარხარ... -

მინდა მიყვარდე 14 თავი

როგორც კი ცოტა აზრზე მოვედი და გულის რევამაც გადამიარა.ირგვლივე მიმოვიხედე მანქანაში ვიჯექი,ლაშა იქვე იდგა კარებთან და სიგარეტს ეწეოდა.როგორც კი შენიშნა რო აზრზე მოვედი თბილად გამიცინა და ჩემს გვერდით დაჯდა. -როოგრ ხარ? -უკეთ მადლობა ლაშა.