ხეების სამყარო იდუმალება და მეგობრობა

ეს საოცარი ამბავია რომელიც ერთმა მოხუცმა მიამბო დასასრული კი ჩემი თვალით ვიხილე და ეს იმდენად მოსაყოლი ამბავია ნამდვილად არ მინდა მარტო მე ვიცოდე და მინდა ეს ამბავი ყოველივე თქვენთაგანმა გაიგოს ...

მე გავიღიმე შენ შეგიყვარდი!(დასასრული)

ავარია! -ლიზა! -გადმოიყვანეთ! -ფრთხილად! -რა დაემართა? -ვინ დაეჯახა? -აშკარად უცხოელია. -მანქნაში სასწრაფოდ. -ლიზა ჩემო ცანცარა გაიღიმე. -ფეხები ვერ ვგრძნობ ფეხები-ტკივილით ამოიტირა ლიზამ. საავადმყოფოში.

ბამბის ნაყინი! 6

-უკაცრავად,-როცა გააცნობიერა საკუთარი საქციელი,სანამ ნენე რამეს იტყოდა,უმალ მოაცილა ხელი და კარგადაც ჩამოშორდა.ნენეს ჩაეღიმა გიგას საქციელზე,აპირებდა კიდეც რამე ეთქვა,მაგრამ გადაიფიქრა. -ჯობია ავჩქარდეთ,თორემ ზეცა ცუდად იყურება,-თქვა მან და ნაბიჯს

ის... ნაწილი 11

ძალიან დიდხანს ვიდექი გაშეშებული და გონზე ვერ მოვდიოდი.მხოლოდ ღაწვებზე წვა და ტკივილი მაფიქრებინებდა , რომ ეს რეალური იყო. არ ვიცი არ ვიცი რა ხდება ჩემს თავს. როგორ დავიღალე მეტი აღარ შემილია ბოლოსდაბოლოს ამდენი კითხა მაქვს და პასუხი არ არის , ის ის

ბედისწერა (თავი 9)

ანთეოზმა ქუჩის კუთხეში შეუხვია და იქვე ჩაიკეცა. ღრმად ამოისუნთქა და თან სიცივისგან გათოშილს მთელი სხეული უკანკალებდა. სუსტად მიესვენა დახეულ ზეწარზე, რომელიც ამას წინათ ვიღაც ქალბატონმა ნაგავში გადაუძახა და ტკივილისგან გაუნძრევლად ყველაფერს

მინდა მიყვარდე 8 თავი

ოხ როგორ ბოდიშს ვიხდი.უბრალოდ ვცდილობ ყველაფერი კარგად აღვიდგინი მეხსიერებაში და ისე მოვიტანო თქვენამდე.ველი შეფასებებსგაშტერებული ვუყურებდი უკვე ჩემთვის საყვარელ სახეს და ნათლად ვგრძნობდი რო შეხების უფლებაც არ მქონდა.რას არ მივცემდი მის თვალებში

დასასრულის დასაწყისი (სრულად)

-დედა-გადაეხვია ქალს,რომელიც სკამზე თვლებდა და სახლში შესვლას არც აპირებდა. -შვილო,რა გინდა აქ? -ვერ დავიძინებ. -ალექსი? -დიდი ხანია,რაც ....რაც აღარ მელაპარაკება..-აკანკალებული ხმით თქვა და გვერდით მიუჯდა დედამთლის.

ახლანდელი მომავალი

უნივერსიტეტში ახლად ჩარიცხული გოგო იცნობს ბიჭს რომელიც მომაარა უნდა წავიდე ავდექი და წამოვედი,დედაჩემს ბიცოლამისი მანქანაში ეჯდა და მის სამკერვალოში მიდიოდნენ. მეც გავყევი. მეორე დღეს არ დამიგვიანია,დროულად მივედი და ოთახშიც ცარიელ მერხზე დავჯექი

ქაოსი. #22

-შენი გვერდში დგომით ყველაფერს მოვახერხებ. -გავუღიმე და ხელი ჩავკიდე. -მთავარია, შენ მყავხარ და მყავდე სულ. -ხო, მე გყავარ. -მანაც გამიღიმა და ძლიერად ჩამკიდა ხელი.

შენ ხარ ქარიშხალი,ჩემს უდაბნოში ( 3 )

და შენ რამ მოგიყვანა აქ? _ ბებოს ვუვლი. _ მარტო თქვენ ხართ სახლში? _ რატომ კითხულობ?_ მგონი შევაშინე კიდევ. _ იმ ინტესივობით თუ გააგრძელე მიწაზე დანარცხება,რაც ამ ორ დღეში,მეეჭვება ბებიაშენის მოვლა შეძლო,ვფიქრობ მესამეც გჭირდებათ,რომ იმან შენ, შენ