ნოემბრის წვიმა XX

მომდევნო დღეს ვაჟა მიდიოდა.სახლიდან გავაცილე, აეროპორტში მხოლოდ ლევანი გაჰყვა.როდესაც უკვე კარებიდან გადიოდა, დამიძახა - რაშია საქმე? რატომ ჯიუტობ?- შენ მე ხელი შემიწყე, რომ მთელი დარჩენილი ცხოვრება უბედურად მეგრძნო თავი.

დაბრუნება!{თავი7}

ბოლოს ვეღარ მოითმინა და მარიამთან წავიდა,ეზოში ჩუმად შეიპარა,აივნიდან მარიამის ოთახში შევიდა და....დაინახა მარიამი როგორ იწვა და ფშინავდა,ბრეტელებიანი მაისური ეცვა და მუცელი გამობურცული უჩანდა,ახლოს მივიდა და მუცელზე ხელები

ქმრის ვალი გავისტუმრე (4 თავი)

ყველაზე სუფთას და ყველაზე ღირებულს აგართმევს ვალში. მერე ჩემთან არ მოხვიდე ილო, მე ვერაფერს ვეღარ გიშველი, ყველაფერს დაკარგავ, შეეშვი იმ ბიჭს, ის არ ტყუილს შენს წინაშე, საერთოდ არავის წინაშე, ის სამეგობროს თვალია, ნუ ამწარებ თორე სიცოცხლეს

ქაოსი. #10

-არ გინდა მეცეკვო? -მაგიდას დავეყრდენი და თვალები ავუხამხამე. -მე არ ვცეკვავ. -რატომ ქურდულებში არ მოსულა? -წამომცდა დედას გეფიცებით.

ისევ შემიყვარე The End !

სიყვარულზე ძლიერი გრძნობა უბრალოდ არ არსებობს,ისე ვკარგავთ თავს მის იქით რომ ვეღარაფერს ვხედავთ.რომ ამბობენ სიყვარული ბრმააო,არა ის უბრალოდ გვაძლევს საშუალებას დავინახოთ ის რისი დანახვაც სხვებს არ შეუძლიათ.მე ის მიყვარდა უმიზეზოდ, უპირობოდ, უიმედოდ

ჭირვეული სტუმარი (11 თავი)

- აუ, გემუდარები უარი არ მითხრა! - თხოვნის ნიშნად ყელს უწევდა ჩემი და - გავერთობით რა... ძნელი მისახვედრი არ იყო, გოგონები აშკარად მაიმუნობდნენ, თუმცა მაინც ინტერესით ველოდი ოხუნჯობის გაგრძელებას. მიუხედავად იმისა უყვარდათ თუ არა ყავა, იმ დღეს

ზაფხულის არდადეგები

მე ვარ ანა მეტრეველი. 18 წლის. ვცხოვრობ თბილისში. ვარ მაღალი. მაქვს გრძელი ყავისფერი თმა, ცისფერი თვალები და პატარა აპრეხილი ცხვირი. ამ წელს სკოლას ვამთავრებ და მშობლები ძლივს დავითანხმე, რომ მარტო გადავსულიყავი. აი ეს დღეც დადგა. დღეს სკოლის

სექსუალური ფეხბურთელი (4)

-პატარავ რამე ცუდი გითხარი? მერე რაა რომ დედიკოს გოგოს გეძაი გიტყდება ტოო? (ლურჯთვალება) ხელით სახეზე შემეხო და ცრემლები მომწმინდა. ის ისეთი გულთბილი ჩანდა იქნებ შევხედო მას სხვა თვალებიდან მაგრამ ურხული ასე მალე როგორ შიცველბოდა.

სრულყოფილება დეტალებშია

ერთ სრულიად ჩვეულებრივ დღეს გადავწყვიტე, რომ ტორტი უნდა გამომეცხო. ბევრჯერ მინახავს როგორ აკეთებდა დედა, ვეხმარებოდი კიდეც, თუმცა დამოუკიდებლად არასდროს მიცდია. ჰოდა, ეს დღეც დადგა! სახლში მარტო ვარ - ამაზე უკეთეს დროს ვერც ვინატრებ.

მომგებიანი ბილეთი 2

-ეს იცი რა არის?-პისტოლეტზე მანიშნა. -შეიძლება იმაზე უკეთ, ვიდრე შენ იცი!-ვუპასუხე მე. -რადგან დამაკმაყოფილებელი პასუხი ვერ მივიღე, გეტყვი რომ ეს ის არის, რამაც შეიძლება ზედმეტმა ლაპარაკმა, აი ამით, ამ წამსვე მოგკლას!-განმიმარტა მან. -ჩემი იარაღი