ჭირვეული სტუმარი (16 თავი)

მეთექვსმეტე თავი გაფითრებული სახით უმზერდა ქეთი საჭესთან მჯდომ მამაკაცს, დავინახე როგორ უთრთოდა ტუჩები, ისე შებარბაცდა მივხვდი ცოტაც და დავარდებოდა, სწრაფად შევაშველე ხელი ქალიშვილს: - ფრთხილად, აქ უსწორ-მასწორო გზაა! - მძღოლის გასაგონად ხმამაღლა

განწირული{2}

სახში მისულს კი მშვენიერი სიურპრიზი დამხვდა მამაჩემის სახით; -რატომ არ გამაფრთხილე ჩამოსვლას თუ აპირებდი? -მინდოდა სიურპრიზი გამეკეთებინა შენთვის. -ძალიან მომენატრე. -მაამაა!..ნუცა თაცქუდმოგლეჯილი მორბოდა და გიჟივით ახტებოდა გეგას.

ბელა (თავი 1)

საღამო ხანი იყო,ქუჩაში გამაყრუებელი ჭექა-ქუხილის და ქარის ხმა ისმოდა. სადაცაა იწვიმებდა. ხალხი, აჩქარებული ნაბიჯით მიისწრაფოდნენ სახლებში. მხოლოდ, ბელა მიდიოდა ნელი ნაბიჯით. იმდენად შორს იყო ფიქრებით, რომ ვერც კი გაიგო როგორ წამოვიდა წვიმა. წვიმას

ქალაქელი პრინცესა (5 თავი)

ჩემი მეგობარი და რამე პრობლე ხო არ გაქვს? -უკვე ყველაფერი გადაგიწყვეტია, მე რას მეკითხები. ყოველი შემთხვევისთვის თუ გაინტერესებს, დღეს საღამომდე ვერ მოვალ, შენგან განსხვავებით გარეთ გავდივარ და ახალ ხალხს ვეცნობი-მოსასხამი აიღო და გარეთ გავიდა.

სიყვარული თუ შურისძიება?(მეცხრე თავი)

ეს რომ დავინახე, თითქოს გულში რაღაც ჩამწყდა. არ ვიცი რა დამემართა, მაგრამ ხმას ვერ ვიღებდი. ვიდექი და ვუყურებდი, როგორ კოცნიდა ნინი- ცაბაძეს და გული საშინლად მტკიოდა, გაუგებარი მიზეზის გამო. არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა, მაგრამ ვეღარ გავძელი და გარეთ

ორი ბაბნიკი (თავი 9)

ერთი კვირა გავიდა არა არსად ჩანდნენ ვერასად ვიპოვეთ ვერცერთ სასტუმროში ძალიან გვეშინოდა არ ვიცოით რა გვექნა ანანო: ლიკა და მე თურმე ერთ სასტუმროში ვყოფილვართ -ანანო?(ლიკა) -ლიკ?(ანანო) -შენც აქ?(ლიკა) -აუ როგორ მომენატრე (ანანო)

ჩემი ხარ ბარნოვა ! (თავი 8)

გაზაფხულის ცივი ქარი გიშრიალებს ნაზად თმებს წუთით ჩემთან რომ არ ხარ მაშინაც კი ვეღარ ვძლებ , თითქოს ციდან მესროლა კუპიდონმა ისარი დღემდე რომ არ მიგვრძნია სწორედ გრძნობა ის არის, ფიქრით მხოლოდ შენთან ვარ, დამავიწყდა სხვა რამე , შენზე ფიქრში

წითელი ზღვა -2-

''ძალიან უნდოდა ეს რეაქცია უკურეაქციით შეეცვალა მაგრამ თითქოს ასე იყო დადგენილი და თედოს დანახვით გამოწვეული გრძნობებისთვის საერთოდ ხაზის გადასმა ან რამით შეცვლა თამთიკემ აგერ უკვე ერთი თვის განმავლობაში ვერ შეძლო.''

თბილისელები (სრულიად)

ჭავჭავაძის გამზირზე სულ ნარევი საზოგადოება იყო პროფესორები... ექიმები... ლექტორები... მათი შვილები...

ვენდეტა - თამაში დაიწყო

თვალები სულის სარკეაო, ამბობენ. საერთოდ მირს ყოველთვის შეეძლო ადამიანების აზრების და მოქმედებების გამოცნობა, ამისათვის საკმარისი იყო მათთვის თვალებში ჩაეხედა. მაგრამ შეეძლო საათობით ეცქირა ლოლიკოს თვალებში, მაგრამ მაინც ვერ ეპოვა ის, რასაც ასე