იპოვი მას?

5 იანვარი 2016 წელი როდესაც დედა მომიკლეს 4 წლის ვიყავი ბუნდოვნად მახსოვს დედის მკვლელბისთვის მამა დადანაშაულეს და მე მამიდამ გამზარდა მამიდასთან კარგ დროს ვატარებდი ხოლო როდესაც 16 წლის გავხდი ბინა ვიქირავე და დამოუკიდებელი ცხოვრება დავიწყე ახლა 18

i Don't Feel Anything

ამ 21 საუკუნეს ყველა ისე ირგებს როგორც მათ სჭირდებათ...ზოგი კაი ტიპობას ირგებს ზოგი ძაან გამოსულობას ზოგი ხოსაერთოდ თავის პლანეტაზე ტრიალებს და ზოგი ხოსაერთოდ ხან ვის ლოგინში ხან ვის ლოგინში ზევით ქვევით ტრიალებს.

მიზანდასახული 10 დასასრული

- ნიკაა?! - ანამ მიმოიხედა აეროპორტში და მხოლოდ ნიკა შეამჩნია. უეცრად ხმამაღალი მუსიკა ჩაირთო პიჭები და გოგოები გამოცვივდნენ, ბუშტები მაღლა აყარეს და ცეკვა დაიწყეს ანას წინ. ანას ეგონა რეკლამას იღებდნენ მაგრამ ის ძალიან შეცდა. მოცეკვავეებმა ქალის

დედას დღიური

დღიური თავი 1 5 იანვარი 2016 წელი როდესაც დედა მომიკლეს 4 წლის ვიყავი ბუნდოვნად მახსოვს დედის მკვლელბისთვის მამა დადანაშაულეს და მე მამიდამ გამზარდა მამიდასთან კარგ დროს ვატარებდი ხოლო როდესაც 16 წლის გავხდი ბინა ვიქირავე და დამოუკიდებელი ცხოვრება

სიყვარული ყოველგვარ ტკივილს კურნავს!{თავი7}

საღამოსთვის დაიწყეს გოგოებმა მზადება... მარიამმა გადაწყვიტა მოკლე კაბა ჩაეცვა რომელოც ახლახანს იყიდა თორე ისე მოკლე კაბების ჩაცმა არ უყვარდა.კაბა მუხლს აცდენილი იყო მოვერცხლისფრო ფერის, მკლავები გამჭირვალე შავი ქონდა,ფეხზე შავი ოდნავ წვეტიანი

ბედნიერების ჩარჩოები 6

სახლში დაღლილი დავბრუნდი ზლაზვნით ავიარე კიბეები და ზარი დავრეკე. გაფითრებული ბებო დავინახე: -ანუკი ბეო ხომ კარგათ ხარ? -კარგად ვარ ბე შენ რა გჭირს სახეზე ფერი არ გადევს ხო მშვიდობა? -ტელეფონი რატომ გაქვს გათიშული მთელი დღეა გირეკავ. -ბეი ხო იცი

გადაყვარებამდე... 3

ოთახში რომ გავედი ჯერ კიდევ არ იყო წასული, თუმცა მიდიოდა. -გელოდებოდი (დიტო) არაფერი მითქვამს უბრალოდ გავიღიმე და ჩემთვის რაღაცეების კეთება დავიწყე ვითომ დაკავებული ვიყავი. -რა ლამაზი ხარ ანანო (დიტო)

თურმე სიზმარიც რეალობად იქცევა (თავი 10)

დილით ადრე გაიღვიძა მარიამმა სახლი მიალაგა მშობლებს დილა მშვიდობისა შმოუთვალა და ნიას ერთად საყიდლებზე წავიდა,დღეს ხომ ალექსანდრეს დაბადების დღ იყო, უნდოდა ყველაფერი კარგად ყოფილიყო და მთელი გულით ემზადებოდა, მაღაზიაში შესვლისას შეამჩნია გარეთ

იბრძოლე ბედნიერებისთვის....

ლუკას თავისი კომპანიის სახელზე ყოველთვის ეცინებოდა.რატომღაც მიაჩნდა,რომ მსგავსი სათაური პოლიტიკურ პარტიას უფრო შეეფერებოდა,ვიდრე სამშენებლო კომპანიას.ბევრჯერ უთხრა მამას შეეცვალათ სახელი,მაგრამ ბატონი დავითი მუდამ უარზე იყო.რატომღაც მიაჩნდა რომ,მისი

გაზაფხულის ფერი (1)

-იქნებ ფეხი აიღო-ვეცადე მკაცრად მეთქვა -ვაა,ლაპარაკიც სცოდნია -უკაცრაცად? -შენია?-ცინიკური ღიმილი დასდევდა სახეზე -რა? -ასე დაგაბნია ჩემმა სილამაზემ ძვირფასო?-ეს თქვა და მთელი გულით გაიცინა