აფერისტი მაჭანკალი –3–

''ეს არის, სიტყვას არ შემოგიბრუნებსო?!''–კბილებს აღრჭიალებს მეორე მე. თვით სესილი ქავთარაძე კი მხოლოდ ღიმილით შემოიფარგლება. ჯერ კიდევ არსებობს შანსი, რომ ის თვისებები გამოავლინოს, რაც ლეილამ დამისახელა.''

ყველაფერს აქვს დასასრული 5 თავი

მისამართს მოგწერ>>-მისამართი მივწერე და სულ რაღაც 10 წუთში ჩემს გვერდით აღმოჩნდა საშინლად წვიმდა ყველაფერი ვუამბე ისიც ინტერესით მისმენდა ნავში ვიჯექით ზემოდან წვიმდა ქვემოთ კი მდინარით დაფარული ქალაქი, ჩემს სახეზედაც იყო წვეთები მაგრამ არა

თურმე სიზმარიც რეალობად იქცევა (თავი 13)დასასრული

ბოლო დროს თითქმის არავის არ ეცალა მარიამი და ალექსანდრე დანიშნულები იყვნენ და ქორწილისთვის ემზადებოდნენ უკვე ორ კვირაში ქოწილი ექნებოდათ, ნიკოლოზი და ნია კი ბავშვისთვის ოთახს ამზადდებდნენ ნიკოლოზი კი ნიამ გააწვალა სულ რაღაცეები

შურისძიების კანონი 7

-ხვალ გამოვიძახებ ხელოსანს, ახლა კი ჩემთან წამოდი!-იძახის ის. თავის სასიკეთოდაც კი გამოიყენა, ეს კარის არ გაღება. ნუ ჩემს სასიკეთოდაც! ახლა მასთან ერთად ყოფნა მინდა. -შენთან რა მინდა?-თავი ვიფასებ, მაინც. -კიბეებზე კარგია ძილი?-მეკითხება ის. -თუ

უფლის იმედი....(9თავი)

მიუხედავად ლანას სმსისა-შენთან გამოვალო-არ მოსულა და მთელი ღამე მშვიდ ძილში გაატარა ნანამ..სასიამოვნო,თბილი დილა იყო,ნანას გვიან გამოეღვიძა,რატომღაც კარგ ხასიათზე იყო,სამზარეულოში გავიდა ყავა გაიკეთა და ფანჯრის რაფაზე ჩამოჯდა

ჰერა –1

"ეს ! " კისერზე ცივი ლულის შეხება ვიგრძენი,არ გავნძრეულვარ, უბრალოდ კანკალი შევწყვიტე, რათქმაუნდა ტყვედ ჩავარდნა კარგს არაფერს მიქადდა, მაგრამ არ მინდოდა ასეთი არაკაცის ხელიდან მოვმკვდარიყავი. "სად არის ღმერთი?! " გავიფიქრე გულმოსულმა და

გ ა ქ ც ე ვ ა…..2

ქვევით ჩასულს სულ სხვა სურათი დამხვდა,დავინახე ლელა როგორ ეხუტებოდა ჯარისკაცის ფორმაში გამოწობილ მამაკაცს,გამახსენდა რომმითხრა ჩემს ძმას ველოდებიო...გულზე მომეშვა, მხოლოდ ეხლა ვიგძენი მთელი სხეული დაჭიმული მქონდა და ძალა გამოცლილი იქვე კიბეებზე

გაჭედილები (სრულად)

ისტორიის დაწყება ყოველთვის ჭირს,გაგრძელებაა მხოლოდ ადვილი.პირველი ასოები ფურცელზე,ეს იმედის მომცემია.შემდგომში შენი მოთხრობის გაკრიტიკება კი კიდევ ერთი ნაბიჯი წარმატებისკენ. ამ ისტორიას უბრალო და ჩვეულებრივი დასაწყისი აქვს,რაღაც ბანალური

თუ გაზაფხული დაიგვიანებს {3}

იმის შემდეგ რაც ბოლოს ვნახე ტასო, აღარ მსმენი მასზე ამბავი, დღემდე ვერ მივხვდი მისი ბოლო სიტყვების ჭეშმარიტ მნიშვნელობას, თუმცა მე მივხვდი, რომ ჩვენ ისე დავშორდით ერთმანეთს, როგორც იატაკზე გაწყვეტილი მძივის ბურთები.

გზა სადღაც გაქრა! (1,2,3,4,5,6)

-“თუკი ადამიანს არ სწამს სიყვარულის,არ სწამს საკუთარი არსებობის“,-ხმამაღლა ამოიკითხა წიგნიდან მონაკვეთი-რას ნიშნავს ? -მე მეკითხები? -დიახ! -მე მწამდა სიყვარული,შესაბამისად მწამდა საკუთარი არსებობაც,მაგრამ ახლა უკვე აღარაფრის მწამს