ღირდა წასვლა თუ გენატრები... (1 თავი)

ღირდა წასვლა თუ გენატრები...(1თავი) ბნელი ბილიკი არ მთავრდებოდა, გრძელდებოდა უსასრულობამდე და ჩემთვის ეს ტანჯვაც ალბათ უსასრულო იყო არ არსებობდა ადამიანი რომელიც დამეხმარებოდა, გამიგებდა, მომეფერებოდა არ არსებობდა ის ვისთანაც შემეძლებოდა გრძნობების

{ მხოლოდ დამთხვევაა } "1"

-დროზეე.. გამოდიიი.. გიშვებენ.. თავი არც ამიწევია ისე ავდექი და საკნიდან გარეთ გავაბიჯე. უკან ბევრი შურიანი თვალი მომყვებოდა.. უკან მიხედვა არც მინდოდა.. არანაირად არ მინდოდა ის სიტუაცია დიდხანს ჩამრჩენოდა გონებაში ნაცრისფრად გათხაპნილ ჩაბნელებულ

მეგობრობის მოთხივნა (თავი 12)

♡♡არდადეგები ისე დაიწყო სესილი სკოლაში არ მოსულა, მხოლოდ ინტერნეტით ვეხმიანებოდით ერათმანეთს ძალინ იშვიათად ბოლოს კი კონტაქტი სრულიად გაწყვიტა ჩემთან. -სესილია მსიინავ... - გაბრაზებულმა მივწერე როცა ყველა ჩემი შეტყობინება უპასუხოდ დატოვა.

ბედნიერების ჩარჩოები 5

ამ ფიქრებიდან ტელეფონის ზარმა გამომიყვანა გიორგი მწერდა ესემეს როგორ ხარო? ამან მართალი გითხრად და ძალინ გამახარა.მალევე მნივწერე პასუხი და მეც მოვიკითხე.მახარებდა კიდევ ერთი კარგი ადამინის გაცნობა.რამდენათაც გრუბი, მკაცრი გამოხედულება ქონდა

თანამედროვე კონკიას ისტორიები (თავი პირველი)

ცხოვრება ზღაპარია ბევრი ცუდი რამ ხდება მაგრამ არის რაღაც ან ვიღაც ვინც ამ ყველაფერს შეცვლის .. ჰო,ყველა კონკიას ისტორიაში კონკიას დედა კვდება,მაგრამ ჩვენი ადელაიდას შემთხვევაში ასე არ არის.ადელაიდა ლანგდონის დედა ,გლინდა ჰარმონი უმშვენიერესი და

დაფარული გრძნობები #2

საჭესთან მე ვიჯექი,გვერდით გადარეული ბელა მეჯდა,ფეხები მაღლა ჰქონდა შემოწყობილი და მუსიკას ხმამაღლა ჰყვებოდა.უკან,პატარა ბავშვივით გაბუსხული ანჟელიკა იჯდა.ახლა ის,ძალიან ჰგავდა ბარბის თოჯინას,ღია ცისფერ თვალებს აქეთ-იქეთ აცეცებდა,თმები გაზაფცულის

emotions -it's love

აღარაფერი უთქვას, უბრალოდ ჩემი ხელი თავისაში მოიქცია და ჩემი თითებით დაიწყო თამაში. მე კი გაუცნობიერებლად მის მხარს ჩამოვადე თავი და თვალები დავხუჭე. ვგრძნობდი მის თითებს ჩემსაზე, მის სუნამუს ვისუნთქავდი და გული ყოველ წამს უფრო და უფრო სწრაფად

ორი ჭიქა ვისკი (10)

ვუყურებ და ვხვდები რომ ამაზე ლამაზი ჩემ ცხოვრებაში არაფერი მომხდარა. ტვინში ვგრძნობ მისი კანის სურნელს და ვხვდები როგორ მეცლება ერთი-მეორის მიყოლებით მოთმინების ძაფები. მე ვიცი რასაც ნიშნავს ჩემი წასვლა.

მზის ჩასვლა ( თავი მეექვსე)

-ბექა? არ მეგონა თუ ჩამოსული იყავი. უთხრა გოგონამ ბექას.-ირინა? რა სიურპრიზია.-მიხარია შენი ნახვა. სასმელზე არ დამპატიჟებ? -დიდი სიამოვნებით. იმ საღამოს ბექამ და ირინამ საკმაოდ ბევრი დალიეს. დილით ბექას აღარც ახსოვდა რა მოხდა. დილით ძლივს

'მარჯანიშვილზე' (თავი მეორე)

როგორც ყოველთვის ახლაც ნელა ჩაიარა კიბეები. ვერასდროს ვერ იტანდა ლიფტს, კლაუსტროფობიის გადამკიდე. ბოლოს ექვსი წლის იყო ლიფტშო ძალით, რომ შეიყვანეს , სამი საათი მოუწიაგაჭედილი ყოფნა და მის მერე გიჟდება კიბეებზე. ვიღაცის დაყვირების ხმა რომ არა ვერვ