ნოემბრის წვიმა X

- Don’t cry, ანნა, Don’t cry.. – ვუმეორებდი ჩემს თავს და ბალიშს მაგრად ვიხუტებდი.. უნიჭოდ ვყვებოდი აქსელის შეუდარებელ ხმას ჩუმად და თან ჩემს თავს ვუმეორებდი რომ არ მეტირა.. ზედმეტად სუსტი ვიყავი, წვრილმანებზეც კი მიჭირდა თავის შეკავება,ალბათ თინას

,,ამოჩემებულობის" სინდრომი

გამწვავებულ წყვეტილ ფორმებში ვლინდება ვლინდება, რომელსაც ვუწოდებ წუთიერ აკვიატებასაც კი. შეიძლება ითქვას, რომ წუთიერს არაუშავს, მაგრამ ჩემი აკვიატება, როცა თვეობით გრძელდება შემდეგ სულაც არ მეცინება, შემდეგ ვეძებ ახალ ობიექტს ყურადღება რომ

მსხვერპლი II

ჩემს ყოველ დაბადების დღეზე, ზუსტად ღამის 12 საათზე ნიკა ჩემს ოთახში შემოვიდოდა ხოლმე, გვერდზე მომიწვებოდა და გულში მიკრავდა. მთელ ღამეს ათას სისულელეზე ლაპარაკში ვატარებდით, ყურადღებით მისმენდა, ჭკუას მარიგებდა. დამცინოდა.. დილით საუზმეს მომიტანდა

ჩემი ღამის კოშმარი ხარ!!! (თავი2)

*** - ხელი გამიშვი ნუ მეხები! -წამოვიყვირე მე გაბრაზებით -აღარ გაბედო და შენი ხელები აღარ შემახო!!! -წამოვიყვირე ზიზღით, უცებ დემეტრემ ხელი მიშვა -მე არსად არ წამოვალ! მაგრამ შენ წახვალ გასაგებია?? -გამოსცრა, მერე მარიამი შეტრიალდა და სააბაზანოსკენ

კუზნეჩიკ, მიყვარხარ !!! (3)

-ვაა.. კუზნეჩიკ, ნაკერები მოგხსნეს? მკითხა , როდესაც მისკენ დავიხარე. – ჰოო.. შრამი დამრჩება. – არაუშავს, გიხდება. ეხლა მართლა ბავშვს გავხარ, პატარა , მუხლებგადატყავებულ და შუბლზე შრამიან ბავშვს. – და ამას მეუბნება ბიჭი, რომელმაც ორი დღის წინ თავი

არ შეგიყვარდეს. წესი 8.

-ბოდიში...-ხელი გამიშვა.-პირობა მოგეცი რომ ზედმეტს აღარ გაგიბედავდი.-ჩაეცინა. -არაუშავს.-ხმა ჩამეხლიჩა. -მასწავლებელთან ძალიან დაგაგვიანდა? -რა მნიშვნელობა აქვს. -ადრე ამ მიზეზით გამირბოდი.-გაეცინა.

გიჟი და უფრო გიჟი

როდის დაიწყო ეს ყველაფერი ჩემ ცხოვრებაში სიმართლე გითხრათ არ ვიცი . ალბათ მაშინ დაიწყო ჩემი ხასიათის მკვეთრი ცვლილება, არა არც მანამდე ვყოფილვარ ჭკვაინი, დინჯი, დამჯერე ბავშვი თუმცა მიუწვდომელმა სიყვარულმა სულ გამაგიჟა

მიზანდასახული 8

- თათია როგორ ხარ? - დათო მიუახლოვდა თათიას და შუბლე ეამბორა. - კარგად დათო შენ როგორ ხარ? - მისმინე თათია ხო იცი როგორ ძალიან მიყვარხარ? იცოდე რო ყოველთვის მეყვარები.. და ეხლა რასაც გეტყვი გთხოვ არ გამიბრაზდე.. - დათო ესე დაბნეულად ჯერ შენ არ

ღირსების საფასური ( 10 )

მშვიდად,უბრალოდ გესიზმრები_ ჩურჩულით გადაულაპარაკა და საბანი იღლიებქვეშ ამოიფინა შიშველ დაკუნთულ სხეულზე. _ ღმერთმა დამიფაროს სიზმრებშიც შენ გხედავდე,მე ხომ გაგაფრთხილე ჩემთან არ დაწვეთქო_ მთელი სხეულით მისკენ შებრუნდა. _ ნამდვილად დაგიფაროს ,თორემ

ნოემბრის წვიმა IX

"ამ ქვეყანაზე არაფერია სრულყოფილი, გარდა უბედურებისა." - ონორე დე ბალზაკი.