'მარჯანიშვილზე' (თავი პირველი)

წლებმა სხვა ცხოვრება მოიტანა. გრძელთმიანი იოანაც გაიზარდა, მაგრამ ღიმილი უცვლელი დარჩა. ისევ ტკეპნიდა დოლიძის ქუჩებს,ისევ ფერად ტანსაცმელში გამოწყობილი და ისევ ნახევრად დაობლებული.თუ დოლიძეზე გაივლიდით ყოველთვის გაგახსენდებოდათ იოანა პირველი.

როცა გაგიცანი...(3)

  უკანმოუხედავად წავედი ჩემი ოთახისკენ და პირდაპირ ლოგინზე დავეგდე. ფიქრები, ფიქრები, ფიქრები...აღარ შემიძლია. ტელეფონი ავიღე. "დედაჩემი იქნებოდა", გავიფიქრე და ეკრანს შევხედე. გამოტოვებული ზარები: კო. გამიკვირდა. რა უნდოდა ჩემგან. გადავურეკე.

გავისეირნოთ?! გარე განათება ჩაქრა..... (5)

-იმიტომ , რომ მაგის უფლება მარტო მე მაქვს... მარტო მე მაქვს უფლება წელზე ასე მოგხვიო ხელი, მითხრა და მთელი ძალით ამიკრო სხეულზე... მარტო მე მაქვს უფლება, რომ გაკოცო თავზე... თავისი ცხელი ტუჩები თავზე მომადო. -მარტო მე მაქვს უფლება, რომ შუბლზე

გიჟი დაქალის გვერდით... ნაწილი მეოთხე (თ.ჯ)

ჩვენ უკვე არ არსებობდა, რადგან მე დათომ სამუდამოდ მის გულში დამიტოვა, და არა მარტო გულში, მის გონებაში, მის ცხოვრებაში, მის ნაწილად მაქცია, მე მისი ნაწილი გავხდი, მართალია ჩემი თანხმობის გარეშე, თუმცა რაღაც იყო კი...

მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მერვე თავი)

უკვე მერამდენე ლექტორს უსმენს და ვერაფერს ვაერ გებულობს. საათს დასჩერებია და თითოეული წამის გასვლას სულმოუთმენლად ელოდება.აშკარა იყო უკვე აღარაფრის თავი ჰქონდა, მისი ცხოვრება სულ სხვაგვარად წავიდა. ამბობდა როცა სწავლა დაიწყება შევეცდები ყურადღება

მიყვარხარ სვანო!! (2თავი)

-ჩემი ძმა დამინე. კარგი მერე აგიხსნით ყველაფერს ეხლა მამასთან მივდივართ ჩემი ჩანთა თქვენ წამოიღეთ რა. სკოლაიდან პირდაპირ მამასთან წავედით მაგრამ არ დაგხვდა კომპანიაში ამიტომ კაფეში წავედით ჯერ და გადავწყვიტეთ საღამოს დედაც სახლში რომ იქნებოდა

სათნოების ორმოცდაათი ელფერი

-პატარა,წითელი ცხვირი-გაიღიმა ალექსმა და თითი ისევ გოგონას ცხვირზე მოათავსა.-პატარა ცხვირი-ისევ გაიმეორა მან და თითით გაეთამაშა ნურას აწითლებულ ცხვირის წვერს.-მე მეუბნები ბავშვი ხარო და ახლა შენ რას აკეთებ ?-იკითხა ნურამ და ალექსმაც მაშინვე მოაშორა

როცა იბრძვი, გწამს, გიყვარს! –4– (დასასრული)

ცხოვრება კამფეტი არ არის, მუდამ ტკბილი გემო რომ ჰქონდეს. არც ფუნთუშაა, ზედ დაყრილი შაქრის პუდრა და ქიშმიშები რომ შეჭამო და შიგნეულზე უარი თქვა. მთავარი შენი მონდომებაა, ამ მონდომებას კი რაღაც მიზანი და სტიმული სჭირდება! ზოგის შემთხვევაში ეს

რთულია კიდევ ენდო 12

-მიყვარხარ,მართალია ამის სათქმელად არც შესაბამისი დრო არის და არც ადგილი,მაგრამ მომიმდა რომ მეთქვა.მიყვარხარ მარიამ,ძალიან მიყვარხარ.შენ ჩემი ნაწილი ხარ.ამას პირველად ვგრძნობ

შენი თვალები..ჩემი ფავორიტია !

მბობენ სიყვარული ცვლის ადამიანსო..ჰმმ მე კი ამის არ მჯერა და სიმართლე გითხრათ არც სიყვარულის მჯერა..ვუყურებ წყვილებს და ვხვდები,რომ ყველაფერს დროის გასაყვანად აკეთებენ..21-ე საუკუნე,"გრძნობების დაცემის" ხანა,პერიოდი როდესაც სიყვარული სულაც არაა