მექალთანე თუ მესაკუთრე....10

გიორგის ოფისიდან დაურეკეს საქმეებზე და დროზე ადრე მოგვიხდა დაბრუნება.ოფისსში მისულებს უამრავე საქმე დაგვიგროვდა...მაგრამ ერთმანეთისთვის დროს მაინც ვიცლიდით.-ანი ყავას გამიკეთებ?-კიყავა გავაკეთე , მის ოთახში შევედი და მაგიდაზე დავუდე.... -მოიცადე...

ბედისწერა ვერ შევცვალეთ!.. (1)

ბედნიერება - როგორ ავხსნა ამ სიტყვის არსი არვიცი მაგრამ ერთ გეტყვით ბედნიერება წვრილმანებშია ამას გეუბნებით გოგონა რომელსაც ყველაფერი გააჩნდა მაგრამ აკლდა ერთი რამ "ბედნიერება" და როდესაც ის იპოვა დარეყმუნდა რომ ბედნიერებას ფულით ვერ იყიდი ის შენით

სურვილის გემო (სრულად)

ორიოდე წუთში თავად მოშორდა ღიმილიანი სახით და საოცრად კმაყოფილმა ჩაიალაპარაკა ,,სურვილის გემო’’-რა გააკეთე?-ახლაღა წამოიკივლა ბახტაძემ და ორი ნაბიჯით გასწრებულს წამში წამოეწია. -ვალები დაგაბრუნებინე-თვალი ჩაუკრა წინ ატუზულ გაცეცხლებულ გოგონას და

მორჯულება 16 თავი

ისე კარგად გაერთნენ,რომ წასვლა არ უნდოდათ თბილისში..-ეკა შენ როდის ჩამოხვალ თბილისში?(ტასო)-არვი ტასო ვერ ველევი აქაურობას,მითუმეტეს თბილისის სიცხე რო მახსენდება..აუ იცი რა მოვიფიქრე? პარასკევს ჩამოდით რა და ორშაბათს მეც წამოვალ თბილისში,რას

როცა იბრძვი, გწამს, გიყვარს! –3–

''თავიდან ისე იყო გაგიჟებული შვილის მონატრებით, უნდოდა თავი სოფიოსთვის შეეფარებინა... უნდოდა ჩახუტებოდა... მაგრად, ძალიან მაგრად ჩახუტებოდა და მისი ფარფატინა სხეული შეეგრძნო. ხელები მოემუჭა, მიმკვდარებული არსება რომ დაინახა... ღმერთო, რა რთული იყო

მამიკოს ფულებით განებივრებული გოგონა.. [სრულად]

-მიყვარხარ! - ჩუმად ამოსთქვა და ჩაეხუტა...-მარიამ...-გისმენ...-იცოდი, თუ პინგვინმა პარა იპოვა მას არასოდეს მიატოვებს...-ჰმმ...-გახდები ჩემი პინგვინი? - ღიმილით უთხრა და ჯიბიდან წითელი ბახტრის ყუთი ამოიღო...-ალექსანდრე...- ღიმილმა გადაურბინა

გადაგიყვარე სხვა შევიყვარე (2-3)

დიდი ვარდების თაიგული იყიდა და ფეხით გაუყვა გზას მიდიოდა იქ სადაც იცოდა მოისმენდნენ მაგრამ არავინ არაფერს შეეკითხებიდა...მიდიოდა და იცოდა ცივი კერამკის ქვიდან საყავრელი დის სურათი გაუღიმებდა და მოუსმენდა მაგრამ არაფრის ახსნა არ

დემეტრე დადეშქელიანის საკუთრება(3)

-დემეტრე შენ რა სულ გაგიჟდი აქ რას აკეთებ?-შენი ნახვა მინდოდა და მეც მოვედი-მისმინე დემეტრე მე არ მინდა,რომ აქ მოდიოდე და საერთოდ არ მინდა გნახულობდე ამიტომ აღარ მოხვიდე-კი მაგრამ თიკო მე შენ მომწონხარ და მინდა ურთიერთობა ავწყოთ

გავისეირნოთ?! გარე განათება ჩაქრა..... (1)

-ჯადაბაა.. ჯანდაბა.. დავაგვიანე მაინც. ვწუწუნებდი მე და ნებიჯს უფროდაუფრო ვუჩქარებდი. 6 საათი ხდებოდა კონსერვატორიის დიდ დარბაზში რომ შევედი. ერთდროულად ტკივილი, სევდა, გაოცება და იმედგაცრუება აისახა ჩემს სახეზე... როიალთან კატო იჯდა და

უნდა წავიდე 5- 6

მთა თეთრი ზამთარი და თბილი გარემო, ესაა ის რაც სიმყუდროვეს და დაცულობის შეგრძნებას მგვრის... თითქოს ჩემი უსუსურობა და პრობლემები გარეთ დაგუბებულ წყალივით გაიყინა. ალბათ მთელი ჩემი დარჩენილი სიცოცხლე ელენეს მადლიერი ვიქნები ასეთ