პაციენტი [2]

ლავიწზე ორმა გრძლად დასერილმა ადგილმა დააეჭვა მამაკაცი , ძალიან ფრთხილად ასწია ხელი და საჩვენებელი თითით დასერილ ადგილს შეეხო , ქვემოდან ზემოთ აუყვა და იგრძნო , როგორ დააყარა ტანში ჟრუანტელმა ნუკას და მის დახუჭულ თვალებს შეხედა . მეორე ხელი ასწია და

გამოიდარებს,გამოიდარებს,თორემ ძვირფასო ნამეტანია (6)

-მით უმეტეს თუ ბიოლოგიური და არაა მოვითხოვ,წესიერად მელლაპარაკოს. -ქეთა ძალიან უხეშობ. -არ ვუხეშობ უბრალოდ რეალურ სიმართლეს ვამბობ და თან მწარე სიმართლეს. -არ მინდა ამდენი ლაპარაკი,იმედია მეტს აღAრ ვიკამათებთ მაგ თემაზე. -მე ვერ ავიტან! -ვის?

მიყვარხარ ჩემო მარიამ (დასასრული)

ერტი კვირის შემდეგ დემეტრე გამოფხიზლდა,იმ დროს მის პალატაში ვიყავი ჩამძინებია და მისმა შეხებამ გამომაფხიზლა -მარი -დემეტრეეე, ჩემო ცხოვრება შენ გაიღვიძეე...როგორ ხარ ?რამე ხომ არ გინდა?-მე სიხარულისგან არ ვიცოდი რა მექნაა

გ ა ც ვ ლ ა....2

მოულოდნელად მასთან მივედი და გიჟივით დავუწყე კოცნა ისიც ამყვა...ხელებს მის პერანგის ღილებისკენ წავეტანე და .......სხეულზე შემოვახიე . სავარძლისკენ მთელი ძალით ხელი ვკარი და ისიც სავარძელზე გაიშოტა მის ზემოდან მოვექეცი და გიჟივით დავუწყე კოცნა....გულ

ჩვენი სიყვარული ისტორიას დარჩება4 (დასასრული)

აქ ყველაფერი ლამაზია, დიახ, პარიზი ხომ სიყვარულის ქალაქია.ლუკა ყოველთვის ანებივრებდა თავის პრინცესას სხვადასხვა საჩუქრებით.ლუსი თავიდან ჯიუტობდა, ისე იქცეოდა თითქოს ლუკა ეზიზღებოდა და არც პარიზში სიამოვნებდა მასთანერთად ყოფნა, სინამდვილეში რაც უფრო

ნოემბრის წვიმა IV

კარის შემონგრევით გამოწვეულმა ხმაურმა შემაშინა, თვალები გავახილე და მსუბუქად წამოვწიე თავი. მამაჩემის ძლიერი მკლავები ვიგრძენი, ნინას გავხედე ცრემლად იღვრებოდა. საწოლზე დამაწვინეს, იოდის სუნი ვიგრძენი.

არ შეგიყვარდეს. წესი 3.

  სკოლის მერე მასწავლებელი მყავდა. მე და ნუცას ერთი გზით მოგვიწია წასვლა. როგორც ჩანს, ძალიან მეტყობოდა რომ აზრებით საერთოდ სხვაგან ვიყავი. ყოველგვარ შემთხვევაში, ნუცამ ეს ძალიან მარტივად შეამჩნია. -მთელი დღეა სადღაც ასტრალში ხარ.-აღნიშნა სიცილით.

XVII

კაწია ამაშუკელი სულ მალე 17 წლის გავხდები,თითქოს ერთბაშათ შეიცვალა ჩემ ცხოვრებაში ყველაფერი,შევიცვალე საცხოვრებელი და მაშინვე შევიცვალე სკოლაც ბაქსვუდში ვსწავლობდი რამდენიც არუნდა ვილაპარაკო ბაქვსუდს ვერც ერთი სკოლა შეედრება თუმცა საჯარო სკოლაში

მზის ჩასვლა (თავი მეშვიდე)

ცოტაც და მათი ტუჩები ერთმანეთს შეეხებოდნენ. ორივე გაბრუებულები იყვნენ, თითქოს არაამქვეყნიურ სამყაროში იდგნენ, სადაც მხოლოდ თვითონ იყვნენ და სხვა არავინ.ლიზა დროზე გამოფხილდა. თავი ბექასგან გაითავისუფლა და ოთახში დაბრუნდა.

ტვინის პარაზიტი(1)

ბავშვებო გთხოვთ წაიკითხოთ და თქვენი აზრი გამოხატოთ მე მქვია ანა ვარ 16 წლის,9 კლასში, ვცხოვრობ თბილისში და ვსწავლობ სკოლაში. მყავს დედა და 10 წლის და ნინი მამა ავტოკატასტროფაში მოყვა და ადგილზევე გარდაიცვალა როდესაც 8 წლის ვიყავი. ოჯახისთვის