აჩქარებული გულისცემა (თავი მეცხრე)

- რა და ეს შორტია - ხელით შორტზე ვაიშნე - ეს კი ტოპი - სიცილით ავუხსენი - - კორექტირებას შევიტან , ეს ლიფია - ტოპზე ხელით მანიშნა -ხოლო ეს საცვალს უფრო გავს ვიდრე შორტს - წარბები კიდევ უფრო შეჭმუხნა -

მექალთანე თუ მესაკუთრე....7

კარი გაიღო და დავინახე პირსახოც შემოხვეული ნახევრად შიშველი გიორგი ნამდვილად არველოდი..... ნერწყვი ხმაურით გადავყლაპე,ვუყურებდი მის კუნთებს, მის სხეულს . ფიქრებმა ღრუბლებში გადამიშვა..მხოლოდ მაშინ მოვედი გონს, როცა მისი სიცილი გავიგონე, ნერვები

მოსამსახურის ქალიშვილი.[15]

-გისმენთ? -გამარჯობა,წუხელ გესაუბრეთ,არ გახსოვართ? -მახსოვხარ,ფისო,რამ შეგაწუხა? -იმედია წუხანდელი არ დაგვიწყებია -არა,ნუ ღელავ,ისე გავაკეთებ ყველაფერს როგორც შენ მეტყვი -მშვენიერია,ჩემს შეტყობინებას დაელოდე,იმედია ყველაფერს ოსტატურად შეასრულებ

ღალატი კვოტირებით 3

- ცხოვრებაში ყველაფერი იცვლება ლანა, შენც მსგავსად ხარ ჩამოკიდებული გოგას კისერს, მაგრამ როგორც კი მას, ჩემსავით გაუჭირდება ცხოვრებაში, შენ მაშინვე ჩამოეკიდები ისევ სხვის კისერს, არ მინდა რომ მაიაც ასე კარდაკარ დადიოდეს და სხვის ოჯახში იზრდებოდეს,

მორჯულება 12 თავი

სახლში მუსლი მოუთმენლად ელოდა ნანას,კი ხვდებოდა როგორი ბედნიერებით სავსე იქნებოდა ეხლა მისი საყვარელი დაიკო და გული სიხარულით ევსებოდა..მარტო იყო სახლში და ფიქრობდა ბევრ რამეზე,უყვარდა ფიქრი...მოგვიანებით ტასოს დაურეკა და შეთანხმდნენ საღამოს ყველა

13 თვე (1)

ყველაფერი დაიწყო მაშინ, როდესაც 14 თებერვლის, სიყვარულის დღის დილა გათენდა და როდესაც ტელეფონის ხმამ გააღვიძა და ცალი თვალით წაკითხულმა შეტყობინებამ თავზარი დასცა. „გოგო, გავიპარე“- წერდა ანკა.

- მისტერ უჟმურო ოდესმე იცინით? (12)

ემილი ღამით წყლის დასალევად ავდექი.. სამზარეულოსკენ დავიძარი და იქ ორ სილუეტს მოვკარი თვალი.. თიკო და ერი უცნობი, რომელსაც ხელში დანა ეჭირა, ტაფას დავწვდი და ის იყო უნდა ჩამერტყა, რომ სადღაციდან მარ

სასურველი ხიზანი (19-20)

თამთას დაბრუნებას ერთი ჟრიამული მოყვა, კოკა გამალებული დახტოდა მის გარშემო, ლუბა ცრემლებს აფრქვევდა, ნინომ სასწრაფოდ თემურს დაურეკა და სიხარულის უკან დიდი სინანული დამალა.. თბილი და გულწრფელი ცერემონიების მერე დედამ გოგონა დაიმარტოხელა _​როგორ ხარ

დედის დღე 3 მარტი

წერილი, რომელიც დედას არ წაუკითხავს.დედაა თუ ანგელოზი?! სწორედ ამას ვფიქრობდი და გამახსენდა, რომ დედა ჩვენი მიწიერი ანგელოზია მე გუშინდელივით მახსოვს, როგორ ვაჩუქე პირველად მას წერილი რომელიც ყველაზე ნათელი გულით და დიდი სურვილით დავწერე, ყოველი

მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მესამე თავი)

დილას ადრიანად არ გაუღვიძია. შუადღე იყო როცა ჭყიტა თვალები. თავი გახეთქვაზე ჰქონდა.ცხელი ტერფები ცივ იატაკს რომ შეახო მაშინღა გამოფხიზლდა. ფანჯარასთან მივიდა ფარდა გადაწია და მეშვიდე სართულიდან გადაიხედა.ცივმა ქარმა უხამსად დაუბერა მოშიშვლებულ