ეს სწორედ ისაა რაც შენ გგონია პატარავ

ვერ ვიჯერებდი... ნუთუ ეს სიზმარი არ იყო? ახლა ჩემი ცხოვრების ახალი და ბნელი ეტაპი იწყებოდა. საქმე იმაშია, რომ ჩემი თბილი და მზიანი ქალაქი ფორკსი დავტოვე და საცხოვრებლად ჯექსონვილში გადმოვედი. მხოლოდ ქალაქის დატოვებას ვინ ჩივის, ქალაქთან ერთად ჩემი

ისევ შემიყვარე... (დასასრული)

თითქოს ყველაფერი ისევ დალაგდა,დაწყნარდა ისიც და მეც,სხეულიც სულიც,თითქოს გარემოც,სრულიად სამყარო დაწყნარდა ჩვენს ირგვლივ.ხოვრებას ჩვეულ რიტმში ვაგრძელებდით.თანხა რომელიც გადავუხადეთ 3 დღეში უკანვე დავიბრუნეს უამრავი მადლობებით.გამოცდები წარმატებით

წვიმაში გარეთ 30 თავი

ფრთხილად მივუახლოვდი სასაფლაოს და ტატოს სურათს გავუღიმე.პატიება ვთხოვე ყველაფრისთვის და ჩემი გადაწყვეტილება გავანდე,როგორც ადრე მის სიცოცხლეში სანამ მეგობარი ერქვა.ნელა წამოვდექი და დაღმართს დავუყევი.ამინდმა აურია და ცა საწვიმრად ემზადებოდა,არ ვიცი

სასურველი ხიზანი (13-14)

არც მეორე დღეს გამოსულა ოთახიდან, ლიამ ააკითხა, წასვლის წინ დაემშვიდობა და ეგ იყო. დახვავებული წიგნები თავიდან გადაარჩია და ჩაეფლო. არც მოშიებია, დამხმარე ქალსაც უარი უთხრა სადილზე. ორი-სამი დღე ისე გავიდა, თორნიკე საერთოდ არ გამოჩენილა, არც

არასდროს უშენოდ! (2)

ნიკას ოჯახი პომპეზური წვეულებებით სახელგანთქმულია მთელს თბილისში. მათ სახლში გამართულ წვეულებებს მთელი ელიტა ესწრება. საღამოს არჩვეულებრივი კაბები და მათგან არცერთი ასლი, თითოეული კონკრეტული სოლიდური ბრენდის ორიგინალს წარმოადგენს, სპეციალურად

პირადი მცველი 5

-დღეს ვსვამთ ყველაა?!-იკითხა თინამ,რომელმაც მოსაცმელი გაიხადა და ბარისაკენ დაიძრა. -ჯანდაბა,რამდენი ხალხია.მე გოგოებისკენ წავალ...-ლევანი კი ლამაზმანებისკენ დაიძრა. -ელე,ჩვენ დაველოდოთ თინას ....-(ლიზა) -რამდენიმე ჭიქა გადავკრათ და მერე ვიცეკვოთ

ბიჭი სახელად 66-33-XX (2)

ხშირად გამიგონია ბავშვობაში, როგორ ამბობდნენ :“ქალებს კარგი წინათგრძნობა აქვთო“... დაახლოებით 18 წლის ასაკში კი ეს ჩემს თავზეც გამოვცადე და მივხვდი რა გრძნობაც იყო... მთელი დღე აფორიაქებული დავდიოდი. გული გამალებით მიცემდა. ვფიქრობდი , რომ ეს

მადლობა უცნობ ქურდს..ლამაზი love story სთვის 12

დილით გაღვიძებულს ტატო დამცქეროდა .... -გაიღვიძე პრინცესა? -დილამშვიდობის...მივესალმე და თავი მხარზე მივადე ნეტავ სულ ასე ვიყოთ, შენს გარეშე მოვკვდები გავიფიქრე და ნაძალადევად გავიღიმე

ნუთუ ეს ჩემი ცხოვრებაა? (6)

-გაიღვიძე რიგორ გეძინა(ალექსანდრე) თავისებურათ თბილად ჩამეხუტა -წამო ჩაის დაგალევინებ (ალექსანდრე) სამზარეულოში გამიყვანა ჩაი მომცა -მარიამ სახეზე ფერი არგადევს რას მიმალავ რა მოგივიდა მითხარი (ალექსანდრე) -არვიცი როგორ გითხრა არშემიძლია ლაპარაკი.

გარდამავლი წამი

მე ვარ ლილე ბარნოვი 18 წლის, ძალიან დიდი და ლამაზი ოჯახი მაქვს. მყავს დედა და მამა , მამას ძალიან ბევრი ბიზენესი აქვს დედა კი ლექტორია ერთ-ერთ უნივერსიტეტში. მყავს ორი და და ორი ძმა, ყველაზე უფროსი 25 ანუკია რომელიც დაოჯახებულია და ორი შვილი