უბრალოდ მენდე! “4“

ხელები კანკალით შემოვხვიე და ზურგზე მივეყრდენი,როგორც კი მივეხუტე დავმშვიდდი და შიშმაც გადამიარა,უკვე ვგრძნობდი ადრენალინს და ღიმილიც კი მეპარებოდა.

ტკივილი სახელად "სიყვარული" 4

ნინო თეძოების ქნევით წავიდა ზემოთ... 'ეხ ნინო ბავშვი ხარ მაგრამ მაგიჟებ', კარზე ზარი დარეკეს და გავედი, ჩემი კომპანიის ერთერთი თანამშრომელი იყო. -ბატონო ალექსანდრე თქვენი კომპანიონები წავიდნენ რადგან სინოპტიკოსებმა გვაცნობეს რომ დიდი თოვლია

მამიკოს ფულებით განებივრებული გოგონა.. 4

-ალექსანდრე დავიღალე ნუ მომსდევ, მოიცა შევისვენებ - გარბოდა თან ყვიროდა. -ვერ გადამირჩები განებივრებულო გოგონავ.. - თქვა და მარიამიც დაიჭირა.. -არა, გთხოვ.. - ოთახში შეიყვანა აფართხალებული მარიამი და აბაზანაში შეაგდო.. ცივი წყალი მოუშვა და მარიამიც

"შემიყვარდი, ძალიან შემიყვარდი" (თავი5)

გაჩერდა და ყურება დამმიწყო. დიდხანს იდგა გაჩერებული და თვალებში მაშტერდებოდა. მეც შევხედე, თითქოს რაღაც მიბიზგებდა მისკენ და უფრო ახლოს მივყავდი. არ ვიცი რას ვაკეთებდი ან ის რატომ იქცეოდა ასე. ჩაფიქრებული ვიყავი და ფიქრებიდან მისმა ბოხმა ხმამ

რთულია კიდევ ენდო 5

-საწოლი პატარაა,ამიტომ ვერ მივიწევი.გეყოფა დაწექი.გიომ ხელი მუცელზე შემოხვია გოგოს და ზედ მიიკრა.ნინის მთელი სხეული ეწვოდა.რა დააძინებდა ისე ღელავდა.გიომ იგრძნო გოგოს მღელვარება და კიდევ უფრო მაგრად მოეხვია.მერე მის ყელში ჩარგო სახე და ისე

ჩანახატი (35 თავი)

ოცდამეთხუთმეტე თავი ალბათ როგორი რთული იქნებოდა ცხოვრება დაისს აისი რომ არ მოჰყვებოდეს, უბედურებას ბედნიერება, ცრემლებს ღიმილი, ტკივილი თანდათან ყუჩდება, ან უბრალოდ მასთან ერთად ცხოვრებას სწავლობ. აშკარად შეიცვალნენ ჩვენი გმირები. დაღვინდნენ,

''ბიჭი სიზმრიდან'' (თავი მეოთხე)

- დამიბრუნდი, ვეღარ ვძლებ!! - ვფიქრობდი ჩეთვის დამწუხრებული და ტუჩებს ნერვიულად ვათამაშებდი. უცებ საათს დავხედე უკვე თორმეტი გამხდარიყო. გარეთ უნდა გავიდე, გარეთ უნდა გავიდე- ვფიქრობდი. წამოვხტი და საჩქაროდ ჩავიცვი. გულმა გამჭვალა და სასიამოვნო

სიყვარულის ძალა (6 თავი)

-რა?,-სიხარულის და გაკვირვებისგან ბრწყინავდა,- რა თქვი? -მეც მიყვარხარ!-პირდაპირ ვუთხარი და ამის გააზრებაც ვერ მოვასწარი რომ მისი მკლავები ვიგრძენი ჩემს სხეულზე. ხელში ამიტაცა და ტრიალებდა, თან ყვიროდა მიყვარხარო. საოცარი შეგრძნებაა. თითქოს დედამიწა

პირადი მცველი 3

• ფანჯარიდან იყურებოდა და ჩაფიქრებულიყო.მარცხენა ორი თითით სიგარეტი ეჭირა და დროდადრო აბოლებდა.მთელი დღეა არაფერი უჭამია და არც უნდოდა მიჩვეულია.სააბაზანოში შევიდა და ნება მისცა მის ტანზე წყლის წვეთებს ეთარეშათ.გამოსვლისას სახე გაუმკაცრდა ,როცა მის

წვიმაში გარეთ 29 თავი

თითქმის თვე იწურებოდა ვაჩეს წასვლიდან.ამ ხნის მანძილზე მხოლოდ ერთხელ ვესაუბრე ლექსოს და კორინთელზე არაფერი მიკითხავს.ვიცოდი საიმედო ხელში იყი და ჩემი ძმა ყველაფერს გააკეთებდა მეგობრის გამო,თუმცა ეჭვები არ მასვენებდა არ მჯეროდა ვაჩეს ასეთი უეცარი