მარ-სელი (6)

ექვსი სხეული იწვა მარსის წითელ მიწაზე, ექვსი სხეული კანკალებდა სიცივისგან. ექვს სულიერს ეძინა მარსზე. მარსიც ცდილობდა შერკინებოდა მასზე გაბატონებულ სუსხს და გაეთბო ექვსი სულიერი. ისინი ხომ ადმაიანები იყვნენ რომლებმაც შექმნეს

ლურჯი მთვარე 7 თავი

- ირაკლი, წავიდეთ. - ყურადღება არ მიმიქცევია მისი სიყვებისთვის. - ნუ ერევი, წადი… - კბილებში გამოსცრა ირაკლიმ. - არ წავალ! - კარგით გვრიტებო, თქვენი კამათის მოსმენის თავი არ მაქვს, ფული მომეცი და წავალ. - ირაკლის მიუბრუნდა ბიჭი. - გითხარი მიიღებ

ნუთუ ეს ჩემი ცხოვრებაა? (5)

ფეხი პირდაპირ სასქესო ორგანოში ამოვარტყი (მოგეხსენებათ მაგ დროს ბიჭებს რაც ემართებათ) კარები უცებ გავაღე და გავიქეცი არავინ იყო დერეფანში ყველა გაკვეთილზე იყო სკოლის უკან დავჯექი ტელე ავიღე და ალექსანდრეს დავურეკე

ბრძოლა მაღალ ქუსლებზე –4–

''–არ აქვს მნიშვნელობა! სადაც ერთად ვართ, ყველგან სამოთხეა! არა, საყვარელო?–მოხრილ ხელში მკლავს ვუყრი და ღიმილად ვდნები. –ჯოჯოხეთი სამოთხეში ნუ გერევა, ძვირფასო. ნომერი თქვენ ამირჩიეთ, გენდობით!–მომმართავს ჯერ მე, მერე კი ადმინისტრატორს უტკბება.''

ღირსების საფასური (1 )

ნუ მე მეგონა სასიამოვნო მუსიკა იქნებოდა,სიმპატიური ბიჭები,აქ კი მხოლოდ გადაბძუებული მოხუცები ან კალოშებიანი ახალგაზრდა პროვინციელები ყოფილან_ ტუჩები ზიზღის ნიშნად დაბრიცა. _ და გაფიცებ ვინ ნახე აქ კალოშებით ვის გულისხმობ?_ მის შეფასებაზე გულიანად

პირადი მცველი 2

• გოგონამ კალამი და ფურცელი მოიმარჯვა და კითხვების დასმა დაიწყო. -თუ დავამთავრეთ ჩემი პროფესიის განხილვა ,იქნებ საქმეზე გადავსულიყავით.რამდენიმე კითხვა მაქვს და აუცილებელია მიპასუხოთ.ყველაფერი დეტალურად მჭირდება .როდის

მოუხერხებელი გამომძიებელი (დასასრული)

-მეც მშია!-იმის მობილურიდან ხმა.-აი, ჩემი ცოლი, რომ გახდები, მშიერი არ ვიქნები!-მეუბნება ლაშა. -ცოლი? კარგი რახან, შენ გინდა ვიქნები შენი ცოლი.-ვითომდა მის სურვილებს ვემორჩილები. -ვითომ შენ არ გინდოდეს!-იცინის ის.

სიყვარულმა ასაკი არ იცის^^!

*** -გამარჯობა მარიამ -გიორგი? -გაკვირვება აშკარად შემპარვიდა ხმაში.. -ჰო რა იყო? -კითხვის ნიშნიანი თვალები -არ გელოდი )) -ვუთხარი და ნაძალადევად გავუღიმე... -ჰოო შეიძლება ვილაპარაკოთ? -იმედიანი გამომეტყველება... - იცი იცი... -დაბნეულობა! -მე არ

მამიკოს ფულებით განებივრებული გოგონა.. 3

დილით, რომ გაიღვიძა ლოგინზე იწვა.. გაკვირვებული მისჩერებოდა ჭერს და ფიქრობდა სანდროზე.. „მოკეტე მარიამ! მოკეტე!“ - შემოუტია თავის თავს და ადგა.. წყალი გადაივლო და მოკლე ხალათით გავიდა.. 8 საათი იყო, ამიტომ ეგონა არავის ეღვიძებოდა, თან შაბათი იყო,

მაგიაზე შეყვარებული 9

ტყიდან კი გავედით, მაგრამ ქალაქამდე ფეხით ვერ წავიდოდით, ძალიან შორს იყო.მეც გამვლელ მანქანებს დავუწყე ხელის ქნევა. - რას აკეთებ? გაბრაზდა გაბრიელი. - ქალაქამდე ვინმემ უნდა წაგვიყვანოს, სხვა გზა არ არის. გამვლელი მანქანა გაჩერდა. - საით მიდიხართ?