მენდე! გულს არ გატკენ... (თავი 4)

ცოტახნით გავჩერდი და მერე სახლში ჩავედი, სამედიცინო ლიტერატურა წავიკითხე, სახლი მოვაწესრიგე და დავწექი, 1 კვირა გავიდა ამბიდან. ტასუნა ძალიან მომეჩვია, როცა სახლში ვიყავი ჩამოდიოდა ხოლმე, კვირა დღე იყო, დილის 9 საათი იქნებოდა, ჯერ კიდევ მეძინა

პატრიოტი [8]

-მაგიჟებ-ამოიჩურვულა და ტუჩებზე დამაცხრა, ხელი საჯდომზე მომიჭირა და მის სხეულზე მიმიკრა -ხელები გააჩერე-თან მისი ხელების მოცილებას ვცდილობდი საჯდომიდან და თან ვკოცნიდი -ქალიშვილი უნდა ჩაბარდე ფიფიას?-ჩაიცინა და უფრო მომიჭირა ხელები საჯდომზე

მოლოდინი ! (4)

არ მინდოდა დამთავრებულიყო ეს საღამო მაგრამ სახლი მელოდებოდა , ლუკას მისი ძმაა , წამოდგა და ხელი გამომიწოდა უცებ წამომაყენი და ძალიან ახლოს აღმოვჩნდი მის წინ , უცებ ნაზად ცხვირზე მაკოცა და გამიღიმმმააა . თავს მაკარგინებს ეს ბიჭიიი ..ხელი გავუშვი და

ჩრდილების პატარძალი [3]

– ალბათ ჩენ არ ვიცნობთ სახლის პატრონს, თორემ გვეტყოდნენ ბიჭები. – დაასკვნა კეკემ და სამზარეულოს დასალაგებლად ფეხზე წამოდგა. – ალბათ. – დაეთანხმა თამარამ და კეკეს მიჰყვა კუდში.

უცნაური დღიური

-იცით ? ძალიან მეცნობით... ასე მგონია აქამდეც მყავხართ ნანახი... მის სახეს ისევ ის ღიმილი დაუბრუნდა... -გაგეცინება რომ გითხრა მთელი წელი გეძებდითქო?! -იმედია არც შენ გაგეცინება თუ გეტყვი , რომ მთელი წელი გელოდი...

ნარკომანია (5)

ლევანმა საწყალი სახით გახედა მაქსიმეს , მაქსიმემ მხოლოს ის უთხრა ჭკვიანად იყავიო და მანქანაში ჩაჯდა. ლევანი თვალებით იჭერდა მაქსიმეს.. მოსწონდა იქაურობა სანამ მასიმე იქ იდგა. როცა წავიდა ყველაფერმა ფერი შეიცვალა და ლევანმა ისევ მოიწყინა. ყველა

მშვიდი საგიჟეთი [4]

-ნუ მიხსნი, - შეუვალი იყო გადრანი, - არაფრის ახსნა არ მინდა. ნუ გგონია, ანუშკა, რომ პრობლემები მხოლოდ შენ გაქვს. არც ის იფიქრო, რომ შენი გუშინდელი მდგომარეობა ჩემთვის ძალიან უცხო იყო, ან რამე ვერ გავიგე ... -პრობლემა ბევრს აქვს, მაგრამ ამის გამო

რატომ შემიყვარდი ასე ძლიერ (მერვე თავი)

ძალიან ციოდა და ნოე უფრო მაგრად მომეხვია. ესე ვიყავით განთიადამდე, მერე კი სახლში დავბრუნდით. სახლში რომ შევედით ყველა საუზმობდა. ჩვენს შესვლაზე კი იკივლეს: -მომავალი სიძე პატარძალიც მოვიდაააააააა.

ისევ შემიყვარე... თავი (17) ნაწილი (2)

დედას დავემშვიდობე და ავდექი,ყველას ეძინა,არც ბუხარი ენთო,ისე ციოდა წამეყინა ფეხები.აკანკალებული ავედი დაბლა,ბუხრის დანთების აზრზე არ ვიყავი,ან საიდან მეცოდინებოდა.ბიჭებს პირველ სართულზე ეძინათ,ფეხაკრეფით შევედი მათ ოთახში და დანელიას დავეჯაჯგურე

ორმაგი ცხოვრება - 5

მანქანა საავადმყოფოსთან გაჩერდა , ხარძიანს წამით გადახედა და როცა დაინახა , მამაკაცი მანქანიდან გადავიდა , გაოგნებულმა გააყოლა თვალები. - რა ? რას აკეთებ ? - ჰკითხა დაბნეულმა და ცრემლები შეიმშრალა. - მოვდივარ ! - მხრები აიჩეჩა და წელზე მოხვია ხელი.