Death Parade (სრულად)

პიანინოსთან მჯდომი ქალი ნელ და ლამაზ მელოდიას უკრავს , თითეული შეხება პიანინოს კლავიშებზე ნამდილი არ არის , თოჯინა უკრავს რომელსაც არ გააჩინია გრძნობა , ემოცია , არ აქვთ მოგონებები. თოჯინებს არ გააჩნიათ მოგონებები. ჩიუიკი დეფექტიანი თოჯინაა.

მგონი შემიყვარდი?! (9)

-ფრთხილად (დაიყვირა და ხელები წელზე შემომხვია. მეც პერანგზე ჩავეჭიდე და თავი მკერდზე მივადე) -სახლში წამიყვანე გთხოვ (თქვი თუ არა ხელში ამიყვანა და მანქანაში ჩამსვა) -ექიმთან წავიდეთ (სანდრო) -არ მინდა, გამივლის (მე)

ბრის-მიაუ (3)

არ ვიცი რისი ბრალი იყო. შეიძლება იმისა, რომ ორი ბოთლი ჯეკ დენიელსი ყოველგვარი წასახემსებლის გარეშე დავლიე. თუ იმისა, რომ იმ ღამით უკვე იმდენი რამ გავაკეთე, რასაც არასდროს არ გავაკეთებდი, რომ კიდევ სიგიჟეს აზრი არ ჰქონდა, მაგრამ დავიხარე ლევან

მკურნალი ცრემლები 12თავი

ჩემი ხომ გჯერაა? -ჰოო-ვუპასუხე და სიმწრისგან გამეღიმა,მჯეროდა!მჯეროდა,თუმცა არც ვიცი რატომ. -ცოტა ხნით ქალაქიდან გავდივარ-მეგონა გული ამომგლიჯეს,ტკივილმა ყელი ამატკივა,ბოღმისგან სპაზმებმა მომიჭირა.ტუჩებს კბილს ვაჭერდი,რომ არ მეტირა,თავი ისევ მინაზე

მე მომინდა ..11

ეს როგორ დაიჯერე.. - სულ მასთან იყავი, იცავდი, ჩემი კი გეშინოდა. - მართალი ხარ - ტირილით ამოვილაპარაკე როცა გავიხსენე რამდენს ნიშნავდა გეგა. - ჩუმად თორემ ახლავე წავალ და მოვკლავ..

მოიცა ... სერიოზულად? (თავი 6)

-გამარჯობა - ქვემოთ ჩასულს სანდრო და გაბრიელი მანქანაზე აყუდებულები დახვდა.სანდროს ლოყაზე აკოცა,გაბრიელისკენ რომ წავიდა ბიჭმა არც ყელში და არც ლოყაზე რაღაცნაირად აკოცა

კატათაგვობანა –3–

გაცეცხლებული გვერდს ვუვლი ჩემს მანქანას და გზას განვაგრძობ. როგორ გამიბედა! მე, მაშო გელოვანს ეს როგორ მაკადრა! გული გასკდომაზე მაქვს. ჩემი სიამაყე უკვე ცხრა გზას იქითაა.

უცნაური 1

ცხოვრება.... ეს ალბათ ყველაზე საშინელი სიტყვაა ჩემთვის...საშინელი ცხოვრება რომელიც სავსეა არარაობებით რომლებთაც სხვათა აზრით ადამიანები ჰქვიათ ჰქვიათ...

მედიცინა ეს ხომ ყველაფერიაა..(9)

ტელეფონი ამოვიღე და სასწრაფოდ მამას დავურეკე.. --ნეტავ სად წავიდააა... -დედა დამშვიდდი ვრეკაავ... -ზედმეტი მომივიდა ძაალიან ზედმეტიი.. -გამორთული აქვს ტელეფონი...

одержимый тьмой! ანუ ჩემი ბოროტი უფროსი. (სრულად)

სიცოცხლეს აზრი რომ ეკარგება, მაშინ ყველაფერი იკარგება...! როცა არ იცი რა უნდა გააკეთო, ცადო ნაბიჯი უფსკრულისაკენ კი არა, უსასრულობისკენ გადადგა და როგორმე შეძლო ამ უნამუსო ტკივილთან გამკვლავება...!