ჩანახატი (21 თავი)

ოცდამეერთე თავი ყველაზე მძიმე და ყველაზე რთული ალბათ ლოდინი იყო. დრო თითქოს გაჩერდა, ითვლიდა წამებს, წუთებს, საათებს და ელოდა. შეხედავდა საათს, სულ რაღაც თორმეტი საათია გასული, მას კი საუკუნედ ეჩვენებოდა. ალბათ ასეთ დროს გრძნობდა, როგორი უსუსური

ბავშვობის სიყვარული თუ სექსუალური მოცეკვავე ? (თავი 1)

-მესამე კლასიდან მომწონდა...მერე გადამიარა..ხან სიყვარულიც მეგონა ეს..ზოგ ეტაპზე მეგონა,რომ მიყვარდა,მაგრამ ამას მალევე ვუარყოფდი,რადგან სიყვარული ყოველთვის რაღაც სხვად წარმომედგინა.არ ვიცოდი რა იყო ეს,მაგრამ ვგრძნობდი,რომ იყო რაღაც სხვა..შემეძლო

წითელი ფორთოხალი (3)

-იცოდე თავს უნდა გაუფრთხილდე! არ დაგავიწყდეს რა მოვილაპარაკეთ. უკვე მესამედ გამიმეორა წასასვლელად გამზადებულმა დერეკმა.. მე ხმას არ ვიღებდი როგორც მჩვევია და ველოდებოდი როდის აიღებდა თავის ბარგს, რომ აეროპორტში წავსულიყავით. ჩემი ე.წ. ლაპარაკი

ნარკომანია (6)

როცა თვალები გაახილა თეთრი ჭერი დაინახა მერე თავი მარჯვნივ გადაატრიალა და ირაკლი დაინახა. საერთოდ არ ესიამოვნა ირაკლის დანახვა.. თან შუქი ანათებდა თვალებში და ბუნდოვნად ხედავდა ყველაფრეს.. ხელის გულზე ვიღაცის თითებს გრძნობდა.. ძალიან ნაზ და გრძელ

ისევ შემიყვარე... თავი (18) ნაწილი (2)

-მე შენთვის გეუბნები დედიკო,იმას არ ვამბობ რო აკო ცუდი ბიჭია,უბრალოდ მინდა კარგი მომავალი გქონდეს,ხომ იცი მე და მამაშენს ყველაფერი თქვენთვის რომ გვინდა?არასოდეს არაფერი დაგკლებია ყოველთვის ყველაფერი გქონდა რაც გინდოდა,გექნება იგივე ალეკოსთანაც?

ორმაგი ცხოვრება - 7

- მთავარია სხვა რაღააცებში , არ დავიჩაგრო . - გამამხნევებლად ჩაუკრა თვალი ძმაკაცს და აწითლებულ ანას გადახედა. - აგერ ძროხები , მიაკითხე დაგასპეცებენ . - ბოსლისკენ მიუთითა და ფეხზე წამოდგა. - რაო ? მე მითხრა ეს ? - წარბები შეკრა მამაკაცმა.

პატრიოტი [9]

ლოგინში ვიწექი, მუცელზე მქონდა საღი ხელი შემოხვეული და ტკივილის ჩახშობას ამით ვცდილობდი-რას შვები?-ტელეფონმა დარეკა თუარა ვუპასუხე -მე მზად ვარ შენ?-ტელეფონში საოცრად სხვანაირი ხმა ჰქონდა-ვკვდები-ამოვიკნავლე საწყლად-რახდება?

კატათაგვობანა –5–

''იოანე მობეზრებული ატრიალებს თვალის გუგებს. მე მაგას ვანახებ, როგორ უნდა მოსისხლე მტრობა და ამავე დროს ჩემი სისხლისფერი ბაგეებით ტკბობა! არა, ამ უკანასკნელზე ვერაფერს ვიტყვი. ბოლოს და ბოლოს ტყუილი გამომივა. მე ხომ თავადაც ძალიან მსიამოვნებს

რატომ შემიყვარდი ასე ძლიერ (მეცხრე თავი)

მოკლედ რომ ვთქვათ ბორა-ბორაზე მშვიდობით ჩავედით, თუ იმას არ ჩავთვლით რომ ნოემ ჩემოდანი დაკარგა მარა მერე ისევ იპოვა, მირას კოქტეილი გადაესხა თვითმფრინავში და ყველაფერი დასვარა, ტანსაცმელი კი ჩემოდანში გველაგა, რომელიც თან არ გვქონდა

ჩემი ბედისწერა ხარ..(2)

- ჯანდაბა- ჩავილაპარაკე ჩემთვის.. არ დავეცი, მაგრამ ქოთანი დაიმტვრა, რამაც ხმაური გამოიწვია.. ნატეხების აკრეფვას შევუდექი რიდესაც ვიღაცამ კედელზე ამაკრა.. გაურკვეველი ბგერები აღმომხდა, მაგრამ ამ ''ვიღაცაში'' თომა რომ ამოვიცანი შვება ვიგრძენი..