წარმოუდგენელი რაღაცეებიც ხდება(ნაწილი1)

არა! არა! არა!ეს ვერ იქნება ქორწინების მოწმობა! გვარებს დავხედე და... ირაკლი ასათიანი და ანასტასია აბაშიძე. არა! ხელისმომკიდეები კიდევ ქეთევან ნაკაშიძე და გიორგი დევდარიანი.რაა? არა! არა! ღმერთო ეს ვერ იქნება ნამდვილი. შუბლზე ხელი ვიტკიცე და

პატრიოტი [11]

-შენ დალევ?-ვკითხე ელენეს-არა რა დავლევ, მარტო ხო ვერ დავლევ, ვოვა და ნიკას გარდა არ ვიცნობ ხალხს მიტყდება-უხერხულად თქვა ელენემ -არ გამაგიჟო, რა გიტყდება-წარბები შევკარი მე-თან შენც რომ სვავდე კიდე ხო, კაი რა-თვალები აატრიალა მან

"განშორების სევდიანი ფერი" (2)

დღეები გადიოდა,მია და დამიანი ერთმანთს თითქმის სულ ეკამათებოდნენ,ხან რაზე და ხან რაზე..ნონა უფრო უცნაურად იქცეოდა.ტელეფონზე ლაპარაკს მოუხშირა,ქმარს ადრინდელივით აღარ ექცეოდა,სულ ჩაფიქრებული დადიოდა...-დედა,რა ხდება?(მია)

აკრძალული უფრო გემრიელია 2

-შემო რა ნახე ჩვენებიც -არა არა თამო ,გვინია უკვე ხვალ ჩამოგივლით მომენატრა ნათელა ბებოც -თამო წავედი მე და მოდი შენც, ნახვამდის ალექსანდრე -ნახვამდის სალი.. გოგო ეს უჟმური ვინა?:დ -უჟმური ახლაა ახლი გაცნობილია თორე დააცადე ცოტახანს. ჩემი

მე მომინდა ..12

რა არ გასვენებს ? - გაიღვიძე რა მე რა ვაკეთო.. - კაი გავიღვიძე, ახლა ორივემ რა ვაკეთოთ ? - ადექი და რამე მოვიფიქროთ, სასეინოდ წავიდეთ, ან ელენესთან გავიდეთ, ან.. -ან აქ დავრჩეთ- მოგუდული ხმით ცაილაპარაკა და ხალათის შესაკრავს დაწვდა...

ორში ერთი ( 6 ; 7 )

დილით ლუკთან ჩახუტებულს გამეღვიძა, პირველად მოხდა რომ კოშმარის შემდეგ დაძინება შევძელი, ეს კი ლუკის დამსახურბაა. ფრთხილად გავინთავისუფლე თავი მისი ძლიერი მკლავებისაგან, უცბად მივიღე შხაპი და მოვწესრიგდი. ოთახში დაბრუნებულს ლუკი

კატათაგვობანა –7– (დასასრული)

სანამ საქმე საქმეზე არ მიდგა, სანამ ჩემგან წასვლა არ განიზრახა, მანამდე ვერ ვხდებოდი მის ფასს... მანამდე ვერ ვხვდებოდი მის ადგილს ჩემს გულში... მანამდე ვერც ამ მოწონებას ვაფასებდი, მაგრამ ახლა ვიცოდი, რომ არც ერთი წუთი არ შემეძლო გამეძლო მისი მწველი

ნიკალაი და კასი (ვახშმის დღე) თავი 3

-ჯოი... ეს აი ეს.ზუსტად ეს არის.კასი,გესმის ? ეს კასია კასიი"და პატარა დებილი ბავშვივით სახეზე სიხარულს ვერ მალავდა" ჯოი ფიქრობდა"აბა მე რა ვუთხარი შეუყვარდა მან კი უარყოვო" -დიახ,ნიკალია გეთანხმებით ქალღმერთია.წამით არ უნდა დატოვოთ მარტო აქ რას

სიმშვიდიდან სიგიჟემდე,ძვირფასო!(თავი XIII)

-დემეტრე,სისხლი მოგდის -არაფერია!-უხეშად მოიცილა გოგონას ხელები... -იქნებ ისევ ერთად დაგვეძინა?-შეაჩერა გოგონას სიტყვება დემეტრე და მთლიანად გადაუარა ბრაზმა -ეცადე ხშირად არ გამაბრაზო და მომისმინო კარგი?-დამთბარი ტონით უთხრა და ელენას საწოლში

აჩქარებული გულისცემა (თავი პირველი)

- მაგაზე კარგი არაფერი მოგიფიქრებია ყიფიანის ქალო - სიცილითვე ვუპასუხე- აუცილებლად ვეტყვი მამა და საღამოს პასუხს გაგაგებინებ. შენ მომტყდი აბა სვანეთში ერთი კვირაა - სიცილით წავკბინე დაქალს- - მიდი მიდი ბევრს ნუ ტლიკინებ სჯობს დათო ბიძიას დაელაპარაკო-