ისევ შემიყვარე... თავი (11) ნაწილი (2)

ვიცოდი,რომ საშინლად მოვიქეცი,არც ამ უაზრო გეგმას უნდ ადავთანხმებოდი,თუმცა ალეკო არც არაფერ აეთებდა იმისთვის,რომ ჩემთვის დაემტკიცებინა თავისი სიყვარული,სიტყვებით კი ამას ნამდვილად ვერ მოახერხებდა,სისულელე იყო საერთოდ ყველაფერი,მალე თავი გამისკდებოდა

სასახლე დაბურულ ტყეში 21

ფიქრები დაფანტულად მოძრაობდა ტვინში, ბოლოს კი ერთ აზრად ჩამოყალიბდა. მიხვდა, რომ ეღვიძებოდა. რთული იყო თვალების გახელა. არც ისეთი მკაფიო განათება იყო, მაგრამ მაინც მოჭრა თვალი. მერე მწვანე თვალები გამოიკვეთა და

მკურნალი ცრემლები 10თავი.

-ელენე,ჩემი გესმის?-ნიკას სახე მთლიანად გაფითრებოდა და ხელს ხელზე მიჭერდა.გამშრალი პირი ძლივს გავაღე და მესმისმეთქი ამოვიხრიალე.გაბრუებული ვიყავი,თვალებს ძლივს ვახელდი,ძვლები მტკიოდა,ვერ ვინძრეოდი,თავი გვერდზე მივაბრუნე და ჩემს გაშლილ მკლავს

ქალბატონი ვეტერინარი - 8 - დასასრული

- მოიცა დავფიქრდე ... - ტუჩზე "დაბნეულმა" მიიდო საჩვენებელი თითი და ზუსატდ კისერზე მოახტა საქმროს ... - კითხვა უნდა მაგას სულელო ? - იმწამსვე ეცა მის ბაგეებს და , რომ ამოისუნთქა ძმას თვალებაციმციმებულმა შეხედა - ახლა

დალუქული დღიურები (თავი 3)

-ღამღამობით, მე ვუსმენ მუსიკას, რომელიც არავის მოსწონს ჩემ გარდა- დაიწყო ლაპარაკი დემეტრემ... ვგრძნობდი, როგორ დამისველა სახე მარილიანმა სითხემ. - მე შემიძლია ვაკონტროლო ის რაც ტელევიზორში გადის, ამის გამო ხალხს ჩემი

მალე დაგიგემოვნებ მარწყვის ტუჩებს (4)

დემემაც აღარ დააყოვნა და გახურებული ტუჩები მიაწება მთავარ არტერიაზე. სისხლმა გაორმაგებული სიჩქარით დაიწყო ჩქეფვა ორივეს ძარღვებში. მათი აჩქარებული გულისცემა ერთმანეთს ერწყმოდა...

რომანტიკა თუ დანაშაული?!

ამასობაში ექვსი საათი გახდა და ჩემი წასვლის დროც დადგა. ამობეჭდილი ხელშეკრულება ფაილში ჩავდე და დირექტორთან შევედი. უსიტყვოდ დავუდე წინ დოკუმენტი და გამოვტრიალდი. მისი ნათქვამი «გმადლობ» ზედ კართან დამეწია.

განსხვავებული (სრულად)

"ეს შენი შვილია. ექიმი მეუბნება, რომ აბსოლუტურად ჯანმრთელია. ეს ყველაზე დიდი ბედნიერებაა. მადლობა შენ ამისთვის. გელოდებით მე და შენი პატარა."ასე გადიოდა დღეები. ყოველ დილას კართან მხვდებოდა წერილი მოკლე ფრაზებით.

როცა ფიქრობ რომ ის უკვე შენში მოკვდა!(თავი 3)

ნიკი ისევ ბარში მუშაობდა მაგრამ დილის სმენაში.ღამით კი სასაფლაოზე მიდიოდა ან სახლში რჩებოდა ლუსიასთან ერთად და მთელი ღამე სვავდნენ.ასე გადიოდა დრო.დაახლოებით ოთხი თვის შემდეგ როდესაც ნიკი სახლში დაბრუნდა

Stockholm syndrome #3

ქალიც შვილიშვილის გამხიარულების მიზნით, უზარმაზარ ნაგლეჯებს იტენიდა პირში. გოგონამ ისევ გაიღიმა. თუმცა, ეს ისევ არ ყოფილა ძველებური ღიმილი… მისგან ბევრად განსხვავებული, მოკრძალებული იყო…ისეირნეს. დასასვენებლად