ფიქრებით დიალოგი თავი 15

- ვინ მოკალი? დავუსვი კითხვა და მისკენ შევტრიალდი - ტ*აკი დააყენე გოგო, შემომაკვდა, - ნეტა შენც შემოაკვდე ვინმეს

ხელი არ გამიშვა{2}

ჟურნალს სანამ იხილავდა დიდი დრო გავიდა, საკუთარი ფოტოც პირველად მაშინ ნახა ,როდესაც ყველაფერი დასრულებულად მიიჩნია . ხელებჩამოშვებული , ცარიელი იდგა და გაჩნდა დუდას მიერ შექმნილი ფოტოებით მონათხრობი ამბავი. იქამდე ბევრი რამ მოხდა, იმდენი რომ

ბროწეულები

-რა გააკეთა დრომ? -შეგვცვალა. -და...როგორ მოახერხა? -დადუ, როგორია ბროწეული?-ცას ახედა მოხუცმა.

შენ ხარ აისი XIII თავი

-მყავს ადამიანი,რომელიც მაღმერთებს,ჩემზე ზრუნავს და ვუყვარხარ ისეთი, როგორიც ვარ. -ბავშვები? -დღეისათვის ჩემი ცხოვრება იდეალურია. ეგ შეკითხვა რამდენიმე წელში დამისვით და შემდეგ გაგცემთ პასხუხს.-დიპლომატიური ღიმილით დავასაჩუქრე და ფეხზე წამოლვდექი.

19:19 (ნაწილი 6)

-იცი როდესაც "ნი"-ს მეძახი ტანში ჟრუანტელი მივლის..ვუთხარი მორცხვად და მხოლოდ ჯემალ ქარჩახაძის "იგი"დან მიტივტივებდა ამონარიდი თავში.."იგი ნის საამო სითბოში გაეხვია და თვითონაც სითბოდ იქცა. სითბო ყველაფერს მოედო. ახლა ყველაფერი სითბო იყო; ახლა

ხელი არ გამიშვა

გონება გაქცევას სთხოვდა, დანაშაულის შეგრძნება სულს უხუთავდა მიდიოდა და ერთი ნაწილი ნაბიჯის უკან გადადგმას უბრძანებდა , სასწრაფოდ შებრუნებას , უსაფრთხო ადგილას დამალვას , გამოკეტვას იქ სადაც ვერავინ იპოვნიდა . სვლას აგრძელებდა,

19:19(ნაწილი 5)

-ანუ მეგობრებზე მეტი არა? ნაცნობა ხმამ გაიჟღერა ზურგს უკან..- მთელი ძალა მოვიკრიბე და "ვითომ არაფერი" სახით შევბრუნდი.. არც ამდენად ახლოს ველოდი..პირდაპირი ივას თვალებს შევეჩეხე... -დიახ ბატონო ივა,რამე პრობლემა? ვეცადე მისთვის თვალი გამესწორებინა

გზა შენამდე [თავი მე2]

ამბავი მოგვითხრობს ორ საპირისპირო ადამიანზე,რომლებსაც სრულიად საპირისპირო აზრები და ცხოვრების წესი აქვთ, ერთი პოლიციელია და მეორე მაფიის ბოსი,ისინი ერთმანეთს უპირისპირდებიან და ერთმანეთის განადგურებას ცდილობენ.

სიცრუე,რომელიც არ ვიცოდი 14

-გამარჯობა -გამარჯობა. -დედა ნეა,ნეა დედაჩემი ლალი და მამჩემი თაზო -სასიამოვნოა.

19:19 (ნაწილი 4)

-მოგენატრე.. მომესმა ყურთან ჩურჩული და ჩაღიმება.. იმდენად გახვეული ვიყავი მისი სხეულის ნეტარების ბურუსში პასუხის გაცემაც კი არ შემეძლო,უფრო და უფრო მძლავრად მიკრავდა ტანზე...