ჩანახატი (11 თავი)

მეთერთმეტე თავი აკამ მართალია ერთხელ სახლამდე მიაცილა თეკლე, მაგრამ გოგონასთან საუბარში გართულს, არც კი შეუმჩნევია, რამდენად ლამაზი გალავანი ამშვენებდა. ალაყაფის კარები ღია იყო. ორსართულიანი, მანსარდიანი, განათებული კერძო სახლი თავმომწონედ იდგა

"ოლივია"...ნაწილი მესამე

დილით საშინელმა სხეულის ტკივილმა და გულის რევამ გამაღვიძა,თავი წამოვწიე და ტელეფონს დავხედე,ჯერ 7:00 იყო ამიტომ დამძიმებული თავი ისევ ბალიშზე დავაგდე,მაგრამ გულის რევა ისე გამიმწვავდა,ტუალეტამდე

ნანატრი შვილი ( სრულად )

პაპა გულით, სულით ნერვიულობდა თუ რა პასუხი უნდა გაეცა ჩასვლის შემდეგ თავისი მეგობრის დედისთვის ,რომელიც დღე და ღამ ლოცვაში ატარებდა და ნატრობდა თავის შვილს ... ჩემს დიდ პაპას კი ბოლოს მისი ცოდვით

ნუთუ ბედნიერება მართლა არსებობს?! (დასასრული)

-ბატონო დავით სესილი მძიმე მდგომარეობაშია და არ ღირს ამ ყველაფრის გამო ამხელ ამბის აატეხვა... დიახ, ბატონო დავით ეს არარის რაღაც სასწაული, ბიჭს და გოგოს შეყვარდათ ერთმანეთი, მერე?.. მერე ის ბატონო დავით, რომ ამაში

ეშმაკის იარაღი 3

საჭესთან მამაჩემი იჯდა, გვერდით დედა და უკანა სავარძელზე მე და თაკო ერთმანეთზე მიხუტებულები ვისხედით, მანქანა აეროპორტის გზაზე მიდიოდა მინდოდა რომ გზა გაწელილიყო

უცნობი (თავი 2)

ნიკა კი იდგა და ამათ ბავშვურ საქციელებზე იცინოდა. ნუ კაი სიმართლე ვთქვათ განსაკუთრებით ანასტასიას უყურებდა და სურვილი კლავდა რომ ამ ლამაზ, პატარა, სიფრიფანა გოგოს მოხვეოდა. ესეთი რამ ბაბნიკებს იშვიათად

ვერ დაგივიწყე (სრულად)

- გაპატიე, საკმაოდ დიდი ხნის წინ გაპატიე. ან რა გქონდა საპატიებელი? მე მოგეცი წასვლის უფლება, არ ვიბრძოლე, მარტივად გაგიშვი და მარტივად მოვუღე ბოლო ჩვენს ურთიერთობას. მარტო სიყვარული ვერ დავამარცხე

je t'aime (1)

დღემ სასიამოვნოდ ჩაიარა.საღამოს ქეთი,მარი და ეკა სამზარეულოში შევიდნენ(რომელიც საერთო იყო დამსვენებელთათვის,ეზოში იყო მაგიდა) და ყავის მომზადება დაიწყეს. გაზი რომ უნდა აენთოთ აღმოაჩინეს,რომ ასანთი არ იყო.

ახალი წლის კოშმარი(1)

ვიცი რომ ახალი წელი გავიდა,მაგრამ ჩვენ ხომ ხშირად სწორედ მაშინ გვახსენდება ყველაფერი როდესაც ეს უკვე დაგვიანებულია.არგუმეტი გვახსენდება კამათის დასრულების შემდეგ,თვითგვემას მოვყვებით მაშინ როდესაც დაგვიანებულია,ვიხდით

არ შემიძლია,ვერ გელევი ( 9 )

-ვნერვიულობ-ისტერიულად გამეცინა და ახმაურებულ კარს გავხედე. -ხალვაში-გაისმა ექთნის წრიპინა ხმა,არადა ქალი საკმაოდ ჩაფუნთრუშებული და ასაკიანი იყო. -მე ვარ-მაშინვე ფეხზე წამოვხტი და წინ გავიჭერი.დედა უკან მომყვა.ინტერესით მოვავლე კაბინეტს თვალი